Μια φορά ένας γάϊδαρος ήτανε βαρυφορτωμένος με αλάτι και εβόγκαγε. Για να αλαφρωθή, άμα επέρασε από ένα ποτάμι εστάθη στη μέση που το νερό εμισοσκέπαζε τα πλευρά με το αλάτι και έτσι έλυωσε κάμποσο αλάτι και αλαφρώθηκε και δεν εβόγκαγε πλέον ο γάϊδαρος. Ένα άλογο που ήτανε κι εκείνο είδε την τέχνη του γαϊδάρου και όταν εξαναπέρασε το ποτάμι και ήτανε φορτωμένο με σφουγγάρια, εστάθη στη μέση του ποταμού για να αλαφρωθή, τα σφουγγάρια εγιόμισαν νερό και έτσι εβάρυναν το φόρτωμα και επνίγη το άλογο.
Τότε είπε ο γάϊδαρος "Κάθε τέχνη θέλει και το μάστορή της" όταν το έμαθε.