Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο
Login
Κεντρική πλοήγηση
Αρχική
Αναζήτηση
Κορύλλος, Χρήστος
Default
Graph
Πρόσωπο
Κορύλλος, Χρήστος
Είδος οντότητας
Πρόσωπο
Εναλλακτικό Όνομα
Κορύλλος, Χρήστος Π.
Φύλο
Άνδρας
Συλλογή
Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας (ΚΕΕΛ)
Συγγραφέας
1175
Προβολή λίστας
Οχτρού σου να μην ΄μπιστευτής στα λόγια που σου λέει, μήτε ποτέ της γυναικός που σου μιλέι και κλαίει !
Όταν σου ρθ' ένα κακό λέγε μη χειρότερα
Ψωμί από το σπίτι σου, δουλειά σε ξέν' αμπέλι!
Γρόσα στο πουγγί, ψαράκια στο βουνί!
Θυμός του χωργιάτη, ζημιά της σακκούλας του
Όξω χιονίζει κ' η γρηά ξεροχτενίζεται!
Το χέρι 'που δίνει, στέκει ψηλότερα απ' το χέρι που πέρνει!
Το δέντρο γνωρίζεται απ' το φύλλο και ο άνθρωπος απ' τα έργα του!
Κάλλιο φτωχός και γιερός παρά πλούσιος και άρρωστος
Αυτός είναι τσόχα του διαβόλου!
Ο τσουκαλάς κολλάει το χέρι της τσουκάλας όπου θέλει
Αν δε φας θεργιό, θεργιό δε γίνεσαι!
Ο τωρινός καιρός δεν είν΄ο περσινός!
Λιχούδη που γλύφεις τον τέντζερη, άφησε ναν τον γλύψω κ' εγώ
Να σκιστή η γη και να με καταπιή
Πετάει τη σκούφια του για γλέντι!
Ούλοι οι σκύλοι μιά γεννειά
Φταίει ο γάϊδαρος και δέρνουν το σαμάρι!
Τον εθεόρριξε!
Ψωμί, τυρί δεν έχουμε, θέλουμε και ραπανάκια για την όρεξι!
Πολεμάει με τον ίσκιο του
Πές μου μέ ποιόν συναναστρέφεσαι γιά νά σού ειπώ ποιός είσαι!
Όστις την επιθυμίαν πένης, ούτος όντως εστί πλούσιος
Πολλοί τον πλούτον εμίσησαν, την δέ δόξαν ουδείς!
Ο καβελάρης τον απεζό δεν τομ πιστεύει
Τον επέρασε στου διαβόλου το κατάστιχα!
Όταν πάη ο γαμπρός στημ πεθερά, γεννάει κι ο κόκκορας
Παρά δεν έχ' η σακκούλα μας, ζαχαράτα θέλ' η καρδούλα μας
Γι' αυτό 'καψα τηγ καππότα μου να μη με τρων οι ψύλλοι
Καίει το σπίτι για να κάψη τομ ποντικό
Ηύρε καιρό κι΄ αλωνίζει
Κατά τογ καιρό και το χορό!
Αυτός για το τίποτα παλαμίζει το Ευαγγέλιο!
Τον εγύρευε στον Ουρανό και τον ηύρηκε στη γη!
Σκούζει 'σαν Οβρηός!
Έτυχεν σ' Οβραίϊκο πούντο!
Ντράπου η νύφη μας τη μια φορά, ντράπου την άλλη, ευρέθη γκαστρωμένη!
Όποιος γεννιέται μελανός, ποτέ του δεν ασπρίζει
Θέλ' ο τάτας μας και κλάν' η μάννα μας
Από ένα σφαχτό δε βγαίνουν δυο τομάργια !
Έσφαξε ο γείτονας το βόϊδι; Κράταγε και συ το πόδι!
Ένα μήλο στή μηλιά κ' εκείνο μαραμένο
Ας πή πώς θέλ' ο Γούμενος και ας λέη ο Κελλάρης όχι!
Η γρηαίς είναι λαδικά
Ουκ έξεστι δυσί Κυρίοις δουλεύειν!
Κυλιέται σαν το γουρούνι στη λάσπη
Αυτή είναι γρηά κουκκουβάγια
Μάζωνε κουκκί – κουκκί να γιομίσης το σακκί
Δε φωτάνε μαζί και η δυό άκραις του κεργιού!
Κάλλιο έχω να 'πεθάνω παρά να ζω τέτοια ζωή
Λιγάκι αν τους θαρρέψη τον καβαλικεύουν
Αυτός είναι καβαλάρης τώρα!
Κάθε κάβουρας στην τρούπα του μεγάλος άρχος είναι
Τον αποψεσινό θυμό φύλαξέ τον για το πουρνό
Θραύομαι αλλά δεγ κάμπτομαι!
Όποιος έχει θυγατέρας, θα ΄χη και γαμπρούς!
Ό,τι μου κάμης, ο Θεός κ' η ψυχή σου!
Αυτός θελώνει τα νερά
Όταν θέλη ο Θεός βοηθούν κ' οι άγιοι
Ο Θεός είναι 'ψηλά, αλλά βλέπει χαμηλά!
Σαν ήθελα δεν ήθελα! Τώρα που θές, δε θέλω!
Σε κάθε ώρα ο θάνατος είν' έτοιμος!
Να μη σε ήξερα θάλασσα, θα ' ρχόμουν κολυμπώντας
Ο ήχος κάνει τη μουσική!
Ημέρα 'μπαίνει, ημέρα βγαίνει!
Κάθε ημέρα με την τύχη της
Του ήλιου κύκλος άνεμος, του φεγγαριού χειμώνας
Μη βιάζεσαι! Δεν εμπήκαν η ημέραις στο σακκί!
Πουλάει τον ήλιο και αγοράζει το λάδι!
Ήλιος 'που δε με ζεσταίνει ποτέ μην εύγη
Του κόπηκαν τα ζουνάργια
Με το ζόρι 'παντρειά, κακή κι' ανάποδη
Αν η ζήλεια ήταν' ψώρα, θα εκόλλαγ' ούλ' η χώρα!
Το 'φόρεσα να ζεσταθώ κ' εψόφησ' απ' το κρύο
Αυτός ζεσταίνεται μέ τής ελπίδες!
Στέκεται 'μπροστά του σαν το ζαγάρι!
Εδώ έχει ο καθένας το Θεός του
Μην ξεννοιάζης όταν ο εχθρό σου ησυχάζη!
Η γυναίκα είν΄ εφταψυχο γατσούλι
Χαμένη ευκαιρία δεν ξαναβρίσκεται!
Η επιστήμη έχει εχθρούς μόνον τους αμαθείς
Η 'μισή ντροπή 'δική σου κ' η μίση 'δική μας
Θυμάται τα περασμένα. Περασμένα ξεχασμένα τώρα
Από υπερβολικήν ελπίδα, έρχεται ύστερα η απελπισία!
Αν σού έρθη ευνοϊκά, γίνεσαι έμπορος, αλλοιώτικα γίνεσαι διακονιάρης
Ελάττωμα 'πού δέν τιμωρείται, μεγαλώνει!
Ο μεγαλήτερος εχθρός σου είν' ο εαυτός σου!
Δωρεάν ελάβατε, δωρεάν δότε
Δυστυχία κοινόν κτήμα!
Του έβαλε τα δυό πόδια σ΄ένα παπούτσι!
Οτι δεν κάν' η δύναμι, το κάνει το πνέυμα!
Έβαλε τα δυνατά του
Αντί δροσάς μου ήφερε λαύρα!
Αυτός είναι άνθρωπος της δουλειάς ο δουλευτής
Δοξασμένος ο υιός
Όταν γίνετ' η δουλειά σου, άφηνε κι' ας λέη ο κόσμος!
Εκεί που είναι τα δόντια, λείπουν τα παξιμάδια!
Χωρίς δόντια δε δαγκώνεις!
Να ειπούμε και του φτωχού το δίκηο
Αυτό έχει διαφορά είναι η ημέρα με τη νύχτα!
Κορύλλος, Χρήστος -
Identifier:
165427
Internal display of the 165427 entity interconnections
(Node labels correspond to identifiers)
Loading..
Legend
Navigation
Info
Loading..
Controls
Freeze
Thaw
Fit
Narrowness
Inferred
