Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο
Login
Κεντρική πλοήγηση
Αρχική
Αναζήτηση
Πατρικίου, Σταματία Σ.
Default
Graph
Πρόσωπο
Πατρικίου, Σταματία Σ.
Είδος οντότητας
Πρόσωπο
Συγγραφέας
148
Προβολή λίστας
Εμπάτε σκύλλοι αλέσετε κι αλεστικά μη δώσετε
Τσίκλου – μπάκλα κουλουρήθρες. Κούρεψ' τ' αυγό κ' έπαρε το μαλλί του
Εγώ βάνω το σκύλλο μου κι ο σκύλλος την ορά του
Άλλα είν τα μάτια του λαγού κι άλλα στή κουκουβάγιας
Ποτ' ορφανό δε χαίρεται χήρα δεν καμαρώνει
Η αρρώστεια μπαίνει με το σακκί και βγαίνει με το βελόνι
Δεν είναι κάθε μέρα τ' άϊ Βασιλειού
Ο γέρως κι αν αντρειεύεται ανήφορος του ρίχνει
Ζήσε μαύρε γάϊδαρε να φας το Μάϊ τριφύλλι
Κάθε μπόδιο γιά τό κάλλιο
Η δουλειά κρατεί την πόρτα και νικάει και τή φτώχεια
Αρκοντιά χωρίς τα έχει φάσκελα του που την έχει
Μπάρμπα Γιάννη, μπάρμπα Φέστα ηθελές τα κ' έπαθες τα
Νηστικό τ' αρνί δεν παίζει, δε γελάει
Κερατάς και ζημιωμένος και τα δυο ταχ' ο καημένος
Μη μπιάσης φίλο κηπουρό, κουμπάρο μεγκελλάρη ούτε αδρεφοποιτό ψαρά γιατί είν' κ' οι τρείς γαϊδάροι
Τα μάτια διασάκι δεν έχουνε
Ο λύκος κι αν εγέρασε κι άλλαξε το μαλλί του ούτε τη γνώμη τ' άλλαξε μα ούτε και τη βουλή του
Αδειανός καλόγερος τα ράσα του έσπαε κ' έρραφτε
Εγώ βάνω τον κούκο μου κι ο κούκος την ορά του
Δυο πλαγιώτες, τρεις κουβέντες
Όποιος πειναει κουλλούρια θωρεί κι ο διψασμένος βρύσες θωρεί, και ο ξυπόλυτος παπουτσια με τις μύτες
Πόχει αδρεφό παπά έχει ζευγάρι βόδια
Σαν τη μυίγα μεσ' 'ςτο γάλα
Ο μυλωνάς αν τινάξη τα γένεια του βγάνει πίττα και κουλλούρα
Έχε γεια μυαλό κ' εγώ καλά σ' εχάρηκα
Καλά είν' τα μαρουλόφυλλα με το ροΐ το λάδι
Κατά μάννα, κατά κύρι, κατά γυιος και θυγατέρα
Φτωχός άγιος μνήμη δεν έχει, κι έχει δε δοξάζεται
Από τον Άϊ – Λάζαρο και 'ς τη Φανερωμένη έχασα τη γαϊδούρα μου μ' αλεύρι φορτωμένη
Κάθε πράμα στον καιρό του κι ο κολλιός τον Άγουστο
Από το σκύλλο και το δούλο φαίνετ' η αγάπη του νοικοκύρη
Από το Θεό και το γείτονα κανείς δεν μπορεί να κρυφτεί
Η γριά αφού φιλήθηκε τσίες σφανταλώθηκε
Μάρτις, γδάρτης, παλουκοκάφτης
Μαρία περ λεβέντη
Καί μπορεί νά λείψη ο Μάρτις από τή Σαρακοστή;
Κυριακή χαροκοπίστρα και Δευτέρα μουρμουρίστρα
Πίττα μπρος και πίττα πίσω, να ΄βγω να μιλήσω τση γειτόνισσας το δίκαιο
Όποιος γάιδαρος κ' εμείς σαμάρι
Από μάννα παιδί κι από γούβια παννί
Δυο γαϊδάροιν εμαλώναν 'ς έναν ξένον αχεριώνα
Την κοιλιά μου μαγαζί δεν την κάνω
Το καλίτερ' αρνί ο λύκος το διαλέει
Όμορφέ μου τί να φάμε κι άσκημέ μου τί μας λείπει;
Πάρεμε κι ας κλαίω
Από το κεφάλι βρομίζει το ψάρι
Παιδί που δε γεννηθή όνομα δεν του βγαίνει
Γαιδάρου φωνή 'ς τον ουρανό δεν φτάνει
Όθ' ακούς πολλά κεράσια, βάσταε μικρά καλάθια
Χέρι που δεν πάρει τόπος δεν αδειάζει
Αγάλι' αγάλια γένεται η αγουρίδα μέλι. Αγάλι' αγάλια φύτευε και ο φτωχός αμπέλι
Ξέρει ο βλάχος τ΄ είν΄ο σφόγγος;
Όθε λαλούν οι κουκουβάγιες ποτέ δεν ξημερώνει
Κι αν τα δαχτυλίδια πέσανε τα δάχτυλα όμως μείνανε
Ας είν' ο ήλιος στα βουνά κι ας είν' όθεν κι άν είναι
Νά σού λείψουν τά νερά μου γιά νά 'γδώ τά λάχανά σου
Φτωχός άγιος μνήμη δεν έχει
Κάθε αγίου μνήμη έρχεται
Η νύφη αφ' όντες 'γεννηθή τση πεθεράς της μοιάζει
Καινούργιο κόσκινο ψηλά κρεμασμένο
Φωνή λαού, φωνή Κυρίου
Το γάϊδαρο εκρύβουνε, τ' αυτιά του εφαινόντανε
Τ' αψύ ξίδι τ' αγγείο του σπάει
Άγιασ' ο μαχαιροβγάρτης και πουλεί σκουρολεπίδες
Αμπάρι έχει
Τότες πρόκοψ' η ακαμάτρα, όταν είδε την κομμάτα
Όλα τα 'χει η σιόρα 'Ρήνη όξ' από το καπελλίνι
Το 'γδαρε μπρε να ντο σφάξη
Τα ίδια Παντελάκι μου, τα ίδια Παντελή μου
Όποιος δεν θέλει να ζημώση πέντε μέρες κοσκινίζει
Δάσκαλε που δασκάλευες / και νόμο δεν εκράτειες
Καινούργιο κοσκινάκι μου και που να σε κρεμάσω; παλιό μου, παλαιοκόσκινο και που να σε πετάξω;
Αγλοιά όχ' τον κρίνουν δώδεκα και δεν τον κρίνει ο νους του
Ο κερατάς που κάθεται το κέρατό του αξαίνει
Μάτια που δεν τηριώνται γλήγορα λησμονιώνται
Κουφού καμπάνα κι α βαρής, στραβό κι α θυμιατίζης και μεθυσμένο κι αν κερνάς όλα χαμένα τά 'χεις
Ο κόσμος τό 'χει τούμπανο κ' εμείς κρυφό καμάρι
Κότσα κόττα το Γενάρι και παπί τον Αλωνάρι
Τώρα που βρήκαμε τσου παπάδες, ας θάψουμε και τσου ζωντανούς
Του παπά και το γιομάρι του παπά και το σομάρι
Άναψε το λυχναρι σου προτου να σ' εύρ' η νύχτα
Μακρυά μαλλιά και λίγα μυαλά
Θέλει ο κώπελλος, κωπέλλι
Είπ' ο γάϊδαρος τον πετεινό κεφάλα
Την επλακούτσηνες
Του παιδιού μου το παιδί δυο φορές το γέννησα
Έχουν τ' αντρόγενα χολή κ' έχουν τα αδρέφι αμάχη
Στην ανύπαντρην τσοί πόρτες απεζοί, καβελλαρέοι
Ο πόχει δυο αγαπητικιές έχει χάρη μεγάλη γι' αν τα χαλάση με τη μια, τα φτιάνει με την άλλη
Οι πολλοί καραβοκυραίοι τσακίνουνε γλήγορα το καράβι
Το δουλευτή σου πλέρωσε και ψυχικά μην κάμης
Του γερόντου τα παιγνίδια σα νερόβραστα κρεμμύδια
Από το στόμα σου και 'ς του Θεού τ' αυτί
Που δε μοιάζει, δε συμπεθερεύει
Πόχει ςτα ξένα καρτερεί, και ς τη σκλαβιά παντέχει
Από Μαρτιά καλοκαιριά κι απ' Άγουστο χειμώνας
Να 'σαι καλά του Άγουστο που 'ναι παχειές οι μύγες
Γάμος είναι ή βαφτίσι κ' η κυρά Μαριώ στη μέση
Από να χ' η γειτονιά μου κάλλιο να 'χουν τα παιδιά μου κι από να 'χουν τα παιδιά μου, κάλλιο να 'χ η αφεντιά μου
Πατρικίου, Σταματία Σ. -
Identifier:
753744
Internal display of the 753744 entity interconnections
(Node labels correspond to identifiers)
Loading..
Legend
Navigation
Info
Loading..
Controls
Freeze
Thaw
Fit
Narrowness
Inferred
