Τεκμήρια 1 εώς 4 από 4
- Ψηφιακό τεκμήριο
- Προσωπογραφικό και τοπωνυμικό αρχείο (15ος-19ος αι.)
-
Τύπος γεγονότος:
Άλλο
-
Παραπομπή:
Κατάλογος των χειρογράφων της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος
Σελίδα αναφοράς: 216-217
- Πρόσωπα
- Ιάκωβος, ιεροστάτης, Κυπριος
- Υπό Σακκελίωνος περιγράφοντος τον υπ' άρ. 1192 κώδ. (γεγραμμένος τη 1702) σημειούται : Επιγέγραπται : "Λευχειμονούσα ρητορική είτουν Αφθονίου Προγυμνάσματα εκ της Λατίνων ανθολογηθέντα φωνής και εν ελληνική διαλέκτω υποστρωθέντα σπουδή και πόνω Αναστασίου Παπαβασιλοπούλου του εξ Ιωαννίνων, εν τη κωμοπόλει Τυρνάβω της Θετταλίας διατρίβοντος χάριν των υπ' αυτού διδασκομένων πρωτοπείρων μαθητών προτάσσονται δ' αυτών τα εμήν δύο επιγράμματα Ιακώβου ιεροδιακόνου του Κυπρίου μαθητού της εν Τυρνάβω σχολής : Πυκτίδα ρητορικής ο λατινιΐδων οχετεύσας ταύτην εκ λιβάδων έπλετ' Αναστάσιος, Αμφοτέρως πάντως διαλέκτως δεξιός ίδμων, πλήρης των [ίσ. τε] σοφίης και χαρίτων τρόφιμος Του αυτού έτερον κατ' ερωταπόκρισιν. Τις σε αλουργοφορείν θετό ρητορική βαθύολβε, την πάρος ου τοίον φάρος εασσαμένην; Έξοχος εν λογίοις ην ανήρ στόμα Καλλιόπης τε, Έρνος Ιωαννίνων θεούς Αναστάσιος Παίδων Ελλήνων χάριν αύτες έων γε μαθητών πλείστα πονησάμενος τευχέ μ' ας ουργοφαρείν Ου τό πολ' εν σοφίη άγεται κωμόπολις άρτι Τύρναβος, ωσαύτος πασάτε [θεταγίη]. Σφών εν γυμνασίω σελαγίζοντας νεοδμήτω Μαρμαρυγεύς αρετών πολυθημοσύνης. Είθ' ούτως έπεται επιστολή προσφωνητική του συγγραφέως : "Τω πανιερωτάτω μητροπολίτη της αγιωτάτης μητροπόλεως Λαρίσσης κυρίω κυρίω Παρθενίω υπερτίμω και εξάρχω δευτέρας Θετταλίας και πάσης Ελλάδος "γεγραμμένη τω αψβ΄ Φεβρουαρίου 5', μεθ' ών αύθις τα εξής δύο Επιγράμματα : Προς τον αυτόν πανιερώτατον και θεοπρόβλητον δεσπότην μητροπολίτην Λαρίσσης κύριον Παρθένιον. Νυν θεός υψιμέδων μέγα ώπασε χάρμα Λαρίσση ποιμένα νατρεκέως των λογικών προβάτων, Παρθένιον φιλόμουσσον εν αρχιερήσι φαινόν, Ήπιον, ηδυεπή, ευθύδικον, ζάθκον. Όρ' ήθη μεμαώς μεταμείψαι των υπό χείρα Μούσας εγκαλέσαι και σοφίης χάριτας Μουσείον κατεπήξ' ανά Τύρναβον αξιέπαινον κάλλα άπειρα τεως θέσκελα έργα τελεί, [Ω] και Αναστάσιος τόδε πνητίον ηρ' ανέθηκε, φωνής εξ' Ιταλών ανθολογησάμενος · Σήμα μεγ' ευλαβίης ανέρος ποτέ αρχιερήα Έξοχα όντα φίλον μουσοφόρων ανέρων. Της αυτού πανιερότητος ελάχιστη δούλος και μαθητής της εν Τυρνάβω σχολής Ιάκωβος ιεροδιάκονος ο Κύπριος. Λαμπροφορείν σοφίης Πάρος ως χαρισ' ήρματο Ελλάς Άρτι κομάν τε ρόδοις ιδμοσύνης τε ίοις, Τύρναβος ηδέ Λάρισσα μεγ΄αβρύνεται είναι τοίς δε τοίς αρετής έργοις Παρθενίου βαθύνου · ος καλάμω θεϊκής χειρός άξια προυκεχάρακτο Ελλάδα ηνιοχείν Θετταλίαν δ' οσίως. ο αυτός.
