Τεκμήρια 1 εώς 5 από 5
- Ψηφιακό τεκμήριο
- Προσωπογραφικό και τοπωνυμικό αρχείο (15ος-19ος αι.)
-
Τύπος γεγονότος:
Άλλο
-
Παραπομπή:
Βίος του συγγραφέως διά στίχων
Σελίδα αναφοράς: 425
- Πρόσωπα
- Δημητριάδης , Επιφάνιος
- Ένθ' ανωτ. σ. 422-437 εκδίδονται υπό Σ. Λάμπρου και με επιγραφήν Επιφάνιος Δημητριάδης ο Σκιάθιος δύο έργα του Δημητριάδου το πρώτον, φέρον επιγραφήν "Βίος του συγγραφέως δια στίχων" και συγκείμενον εκ 162 χωλιαμβικών στίχων, εκδίδεται εκ του υπ' αρ. 28 (φ. 13β - 16α) ιδιοκτήτου κώδικος του Σπ. Λάμπρου, το δεύτερον φέρον την επιγραφήν "Ιστορία της νήσου Σκιάθου" εκδίδεται εκ του αυτού κώδικος (φ. 9α 13α) Η αυτοβιογραφία του συγγραφέως περατούται εις συμβάντα τω 1818 ήτοι πολύ προ του θανάτου αυτού αλλά και ούτως ατελής πλείστα όσα γνωρίζει εις ημάς περί τε του ιδιωτικού βίου του Επιφανίου και περί των σπουδών και εκπαιδευτικής αυτού δράσεως. Κατά ταύτα ο Σπ. εγεννήθη το 1760 εκ πατρός Δημητρίου και μητρός Σάρρας εν Σκιάθω. Μετά τα πρώτα γράμματα εν τη νήσω μετέβη το 1776 εις Μηλιές όπου επί εν έτος εφοίτησε παρά τοις διδασκάλοις Άνθιμον και Ζαχαρία. Το 1777 ανεχώρησεν εις Αμπελάκια φοιτήσας παρά Γεωργίω διδασκάλω. Το 1778 εις Πορταριάν προς τον διδάσκαλον της ρητορικής και φιλοσοφίας Ιωακείμ. Τέλος το 1779 έφυγεν εις Κων/πολιν διακούσας ανώτερα μαθήματα παρά Σεργίω. Συγχρόνως ανέλαβεν υπηρεσίαν ως γραμματεύς παρά τω σπαθάρη Σλουτζάρογλου. Μετά διετή αυτόθι παραμονήν ανεχώρησεν εις "Δακιάν" ακολουθήσας τον ηγεμόνα Νικόλαον Καρατζάν. [εκεί] επί εξ όλα έτη, διδάσκων και διδασκόμενος, εφοίτησε παρά τω Νεοφύτω και Θεοδώρω διδασκάλοις της ελληνικής σχολής. Αποπερατώνας τας σπουδάς του προσελήφθη εις την αυλήν του ηγεμόνος Μαυρογένους ως τρίτος και αργότεραν ως δεύτερος γραμματεύς. Εκραγέντου όμως του ρσοτουρκικού πολέμου απεφάσισε να επιστρέψει εις την πατρίδα όπου και έφθασε το 1787. Μεθ' ενός έτους παραμονήν έφθασε μέσω Σμύρνης και Μυτιλήνης εις Πόρω επί διετίαν μετεκλήθει εις Ύδραν ως διδάκαλος την οποίαν όμως εγκατέλεπε φόβω εισκήψαντος λοιμού καταφυγών εις την πατρίδα του. Εκείθεν έφυγε και πάλιν μέσω δε Αγίου Όρους και Σμύρνης έφθασεν εις Κων/πολιν, όπου προσελήφθη ως γραμματεύς εξ την υπηρεσίαν του σπαθάρη Δίμπογλου, μετά του οποίου και απήλθεν εις Μολδαβίαν. Καθαιρεθέντος του Δίμπογλου ο Επιφάνιος παρέμεινε εν Γαλατίω ως γρμματεύς του χατμάνου Γεράκη. Τούτου αποθανόντος ο Ε. προσέφυγε προς τον Μπουξέου Δοσίθεου και είτα Ουγγροβλαχίας, όστις "γραμματικόν δείκουσιν εν μητροπόλει αυτής διδάσκαλον τε και ερμηνέα, βιβλιοθήκης μυρίης επιστάτην, νόμιμον άμα και σύνεδρου κληρικού". Το 1798 επιστρέψας εις την Σκιάθον ενυμφεύθη. Το 1799 γεννάσαι θυγάτριον εις ο εδόθη το όνομα Σαρραΐνα. Το 1802 γενάται υιός, Δημήτριος ονομασθείς, το 1804 ο υιός του Θωμάς, το 1806 η θυγάτηρ του Μαθήνα και το 1808 η Σαρεΐνα. Το 1800 διετέλεσε "βοηβόδας" Σκιάθου, το δε 1803 υποστηριζόμενος υπό Ιωάννου Καλλιμάχη διερμηνέως του στόλου διωρίσθη "βοηβόδας" "Λιδρομίων". Και ταύτα όσον αφορά τας ειδήσεις κ της αυτοβιογραφίας. Υπάρχουν όμως ειδήσεις και άλλοθεν, τας οποίας παράθεσεν ο Τρύφων Ευαγγελίδης (Η νήσος Σκιάθος και αι περί αυτήν νησίδες, Αθήναι 1913, σ. 138 εξ 1805. Κατά ταύται ο Επιφάνιος το 1800 ή 1801 ευρίσκετο εν Σκιάθω το 1803 ηγόρασε το ιλτιζάμι της νήσου χιλιοδομίων το 1807 (tavros) συμμετέχει επισκέψεως οπλαρχηγών εν Σκιάθω το 1814 συναντάται διδάσκαλος εν Κέω: το δε 1821 παρευρίσκετο εις την άλωσιν της Τριπόλεως το αυτό έτος επανέκαμψεν εις Σκιάθον, όπου δρα ως διδάσκαλος. Έργον του είναι το "Ιστορικον της εν Σκιάθω ιεράς και σεβασμίας μονής της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου της θαυματουργής Εικονιστρίας επονομαζομένης ..." Τούτο εξεδόθη εν Βόλω υπό Γεωρ. Ευθυμιάδου 1903 (8ον σ. 16). Εις ταύτα προσθέτειν και το υπό Α. Μηλιαράκη εκ χειρογρ. εκδοθέν στιχούργημα του Επιφανίου το επιγραφόμενον "Παγκόσμιος πανήγυρος συντεθείσα υπό Επιφανίου Δημητριάδου εκ νήσου Σκιάθου" *(1) Τέλος εν τω υπ' ερ. 265 κωδ. της αγιορείτικης μονής Αγ. Παντελεήμονος φ. 98α-108α σώζεται ακολουθία του Αγίου Τύχωνος, επισκόπου Αμαθούντος. εν τέλει της οποίας αναγινώσκονται : "Επιφάνιος αρχιθύτης της Κύπρου / αρχιερήα Τύχωνα στέφει πάλαι. / Εγώ δ' Επιφάνιος ο γράψας τάδε / δήλαιος, ανάξιος εκ της Σκιάθου / θαρρών έγραψα χάριτι του αγίου. Κατωτέρω δ' εν φ. 141α - 149β του αυτού κώδικος περιλαμβάνονται περί τα 25 τροπάρια εν τέλει των οποίων απαντά : "Ελάχιστος αυτής δούλος Επιφάνιος Δημητρίου Σκιάθιος". *(1) Παρνασσός 1884 σ. 395 εξ, 697 εξ. 844 εξ.
