Δημάδης , Θεοδόσιος

Δημάδης , Θεοδόσιος

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Προσωπογραφικό και τοπωνυμικό αρχείο (15ος-19ος αι.)
  3. Τύπος γεγονότος: Άλλο
  4. Παραπομπή: Μικρασιάτης εν Επτανήσω
    Σελίδα αναφοράς: 211-212
  5. Πρόσωπα
  6. Δημάδης , Θεοδόσιος
  7. Κατά τον Δε Βιάζην εκραγείσης της Ελληνικής Επαναστάσεως η Επτανησιακή κυβέρνησις δια την τήρησιν ποιάς τινος ουδετερότητος προς το θεαθήναι απηγόρευσε δια διαταγής την Απριλίου 1821 (εν Κορφοίς) την παραμονήν αγωνιστών εις την Επτάνησον κατόπιν του γεγονότος τούτου, ο Θεοδόσιος Δημάδης (γενν. είς Μουδανιά περί το 1766) ηναγκάσθη να εγκαταλείψη την Ζάκυνθον. Επεβιβάσθη πλοίου φορτωμένου δια πολεμοφοδίων και αγωνιστών, το οποίον πλεύσαν προς το Αιγαίον ηνώθη μετά υδρευτικά πλοία. Ο Δημάδης ακολούθως επολέμησε και διεκρίνετο, αλλά δυστυχώς ασθενήσας εις Ύδραν και μη δυνάμενος να επανέλθη εις Ζάκυνθον, διότι αι αρχαί δεν θα τον εδέχοντο, μετέβη εις Κύθηρα, όπου απέθανε τω 1824. Ιδού η μαθήτριά του Ελισάβετ Μουτζά τίνι τρόπω γράφει εις την αυτοβιογραφίαν της τον θάνατον αυτού : "... τούτον τον χρόνον ο θάνατος μου έδωκεν άλλην κτυπιάν. Ο ιερομόναχος Θεοδόσιος Δημάδης, επειδή και η Ζάκυνθος δεν ηθέλησε να τον δεχθή, επήγε και διέτριβεν εις το νησίον της Κυθήρας, δηλαδή εις το Τσιρίγο, εκεί όπου ήτον, του ήλθε μια αρρώστια, από την οποίαν δια είκοσι ημέραις απέθανε έχοντας χρόνους πενήντα οκτώ...."