Τεκμήρια 1 εώς 5 από 5
- Ψηφιακό τεκμήριο
- Προσωπογραφικό και τοπωνυμικό αρχείο (15ος-19ος αι.)
-
Τύπος γεγονότος:
Άλλο
-
Παραπομπή:
Εκ των νησιωτικών. Γεωγραφικά, Ιστορικά, Γλωσσικά.
Σελίδα αναφοράς: 56
- Τοπωνύμια
- Θήρα
- Η Θήρα, η νήσος, παρά του Άραβος γεωγράφου Εδρισή έτει 1153 καλείται Σαντορήνη [geographie d' Edrisi traduite de l' Arabe en Francais par P.Amedée Jaubert, (Paris, 1840, in8o) Vol.II, 126. Το όνομα Σαντορήνη έφεραν οι Φράγκοι και επικράτησε και εις τους Έλληνας. Το όνομα της νήσου και της Επισκοπής Θήρας διετηρήθη μέχρι της εν έτει 1207 επιδρομής των Φράγκων. απαντά δε εν εκθέσει ο τύπος Θηρασών (Notit. 3, 561, Hieroclis Lynecdemus et Notitiae graecae episcopatuum cd. gut. Penthey). Εν τω πορτολάνη του. Δ.Τάγια 1559 ανγινώσκομεν "εις την Φηρασία, εις το ακρωτήρι της τρεμουντάνας, εις το μέρος του λεβάντε Θωρές της Σαντορήνης το κάστρο, εμπρός εις την Εκκλησία εις την Αγίαν Ειρήνην έχει λιμιώναν δια μικρό καράβι, ότι μικρό καράβι δεν ημπορεί να σταθή εις τα νησία τα μέσα ράζες φούντος οργίαις κ΄ η (Πορτολάνος, κεφ. Υγ΄-εκδ. Γλυκέως, 103-104). Εις την ειρημένην υπεφαίνεται ότι ήτο γνωστόν τοις ναυτιλλομένοις Εσπερίους ορμητήριον, εν Θήρα, εκ του ναΐσκου της αγίας Ειρήνης, Σαντορήνη υπ' αυτών επικληθέν. το όνομα δε τούτο επεκράτησε κατόπιν καθ' όλην την νήσον. Το όνομα της νήσου Θήρας παραφθαρέν εις Φηρά. [Lud. Ross. Reisenauf den griechides inselu Bd. I. J.58] (Κατώφηρα και Φηροστεφάνι) [Histoire et phènomèmes du volcan et du îles volcaniques du Santorin l'abbé Règues. (Paris 1842.64 · 300] παρέμεινεν κ΄ όνομα μιας των πόλεων της νήσου. Ο Λακις Αργυρός σημειούται: "Νησί Σανδορήνα αρχιπέλαγο έχει κάστρα πέντε Σκάρος, Άγιος Νικόλαος, Καινουργιομπούργο, Ακρωτήρι, Νημπουργό"(Crus. Turcogr. 207.-ch. Hopf. Chroniqua. gréco-romana p.175). ο Φραγκίσκος Ριχάρδος σημειώνει τα εξής. πόλις της νήσου εν έτει 1650. το κάστρον ο Σκάρος, εν η διακόσιοι οίκοι, αλλ' οι πλείστοι εγκαταλελημμένοι. Ο Πύργος, το Εμπορείον, η Απάνω Μεριά ή Άγιος Νικόλαος είναι καλώς κτισμένη κ΄ έχουσα μικρόν ορμητήριον. [εν] τούτων και πολλαί κώμαι: Ακρωτήρι, το Καρτεράδον, ένθα 200 Φράγκοι, έχει έχει δε η όλη νήσος κατοίκους επτακισχιλίους, εξ ων οι επτακόσιοι Φράγκοι. [Francois Richard Relation de ce qui cést pané de plus remarquable à Saint-Erini isle de l'Archipel. p. 28-31]. Ο Ιαν. Θεβενώτος σημειοί ότι το κάστρον Σκάρος είχεν οικίας 150 και 500 κατοίκους, ο Άγιος Νικόλαος ή Απάνω Μεριά είχε κατοίκους πεντακοσίους, ο Πύργος χιλίους και το Ακρωτήρι εκατόν πεντήκοντα οικίας. [Relatives d'un voygae fait au Levant. p. 202]. Ο Βικέντιος Κορονέλλης σημειούται ότι ο Σκάρος είχε χιλίους πεντακοσίους κατοίκους, εξ ων οι πεντακόσιοι Φράγκοι, ο Πύργος χιλίους, η όλη δε νήσος δεκαπεντακισχιλίους. [isolareo..di tutte l'isole..tomo II delo Atlanti Veneto p. 245.]. O Tournefort αναφέρει τα εξής. κώμαι Σκάρου ή Κάστρου, Εμπορειό ή Νημπουρειό, Ακρωτήρι, Πύργου, κώμια δε τα εξής · Καρτεράδον, Μεσαριά, Βύθωνας, Γωνιά Μεγάλο χωριό πάντα καλώς ωκημένα, εκ δε των οικούντων εν τη νήσω ούτην δεκακισχιλίων το τρίτον ήσαν Φράγκοι. [Relation d'un voygae du Levant. tom I p. 100-102, 103]. Κατά τον Pasch di Krienen ο Άγιος Νικόλαος έτει 1770 είχε πεντακοσίους κατοίκους, ο Σκάρος είχεν εκατόν πεντήκοντα οικίας και πεντακοσίους κατοίκους Φράγκους, ο Εμπορειός είχε διακοσίους κατοίκους, η όλη δε νήσος κατωκείτο υπό εννεακισχιλίων περίπου [Breve descrizione dell' Archipelago p. 50-52]. Έτει 1673 καταλέγεται η νήσος έχουσα οκτακισχιλίους κατοίκους. Κατά τον Ιησουΐτην Ταριλλώνα ωκείτο η νήσος υπό οκτώ έως δέκα χιλιάδων κατοίκων [Nouveaux mémoires des missions de la compagnie de Jesus dans Levant, part II p. 115. Παρνασσός Θ΄, 136]. Κατά τον Γεωργ. Ολιβιέρον ωκείτο η νήσος υπό δωδεκακισχιλίων, ων το έκτον ήσαν Φράγκοι. [Voyage dans l'Empire Ottoman. tom.I p. 361.]. Έτει 1479 τεσσαράκοντα οίκοι Θηραίων μετώκησαν εις Κρήτην [H. Noiret, Documents inedits pour servir a l' histoire de la domination Vénitienne en Crete de 1380-1485. Paris 1892, 545]. έτει δε 1494 η Θήρα είχε φρούρια πέντε και μετά της Νήσου Ίου οκτακοσίους κατοίκους [Evanemande historiques en Gréce (1469-1497). Extraite d'une [...] nom de Stefano Magno. K. N. Sathos, Documents ..Venise 1884. VI, 241]. Θηρασία, της νησίδος ταύτης ηλλοιώθη το όνομα εις Θηρασια [Πορτολάνος κεφ ΥΒ: εκδ. Γλυκέως 107]. Τα εθνικά Σαντορηνιός, Σαντορηνιά, Θηρασιώτης, Θηρασιώτισσα. Παρά Μαρτίνω Κρουσίω απαντά το εξής σημείωμα, ο Ιωάννης Τύχερος εκ Νυρεμβέργης έτει 1480, μηνός Φεβρουαρίου εικοστή, (ημέρα Κυριακή) αφίκετο εις την νήσον Μήλον, ανήκουσαν τω δουκί της Νάξου, αλλά υπόφορον τοις Οσμανίδαις. Έλλην εκ Βουχανάλης είχεν εκδόσει την εαυτού θυγατέρα εις τον Βενετόν Ραβισάμιον, ου ο πατήρ διετέλεσε κατά το παρελθόν και δουξ της Κρήτης, δους αυτώ προίκα επτακισχίλια δουκάτα και την νήσον Σαντορήνη, εξ ης ανά παν έτος ελάμβανε πεντακόσια δουκάτα. [Crus. Turcogr. 232].
