Ζυγομαλάς , Θεοδόσιος

Ζυγομαλάς , Θεοδόσιος

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Προσωπογραφικό και τοπωνυμικό αρχείο (15ος-19ος αι.)
  3. Τύπος γεγονότος: Άλλο
  4. Παραπομπή: Notice biographique sur Jean et Theodose Zygomalas
    Σελίδα αναφοράς: 163-168
  5. Πρόσωπα
  6. Ζυγομαλάς , Θεοδόσιος
  7. Υπο Legrand δημοσιεύεται (εκ του Cod. hist. no 601 f. 5-6 της βιβλιοθ. Στουτγκάρδης) επιστολή του Θεοδοσίου Ζυγομαλά προς τον Στέφανον Γερλάχιον (1 Μαρτ. 1581) Inc.: Σοφώτατε κύριε Στέφανε Γερλάχιε, της θεολογίας διδάσκαλε, ειης υγιαίνων τη θεία χάριτι περιφρουρουμενος... Des.: Δώη θεός σοι τα καταθύμια και συμφέροντα αμήν. Έτει ͵αφπά, μηνί μαρτίω α΄. Πρωτονοτάριος θεοδόσιος ο σος κατά πάντα. Δια της επιστολής ταύτης ο Θεοδ. Ζυγομαλάς συγχαίρει κατά πρώτον τον Στέφανον Γερλάχιον δια τους γάμους του και εξηγεί εν συνεχεία τους λόγους της μακράς σιωπής του: «... Ει δε και ποτε τυχόν γραμματοφόροι ήλθον και ουκ έγραψα, οίμαι, εκείνος ην ο χρόνος ότε ησθένησα και ημην νοσηλευόμενος εγγυς που μήνας τρεις, και το της παρούσης αν έφθασα ζωής τέλος, ει μη κύριος εβοήθησεν· ή και ο καιρός ην εκείνος καθ' ον εκοιμήθη μεν ο πατριάρχης ημών Μωροφάνης. αυγούστω παρελθόντι ι΄ στάσις δε τις εγένετο και πράγματα είχομεν εως ου συν θεώ αποκατέστη πάλιν πατριάρχης ο αγιώτατος κύριος Ιερεμίας ο νύν....» Αναγγέλει είτα οτι παρέδωκε τα περί του αγίου Πνεύματος τετράδια του εις τον Solomon Schweigher και οτι συναπέστειλε «σημειώματα ιατρικά πονηθέντα Μιχαήλ τω Ερμοδώρω, ίνα δως τινι των φίλων ιατρών.... ως γαρ τις των ιατρών εβεβαίου μοι, άξια εισι μηνμονεύματα του Ερμοδώρου αυτού, ου φήμη έμαθες, ή και επιστολάς τούτου εθεάσω εξ ων ιδιογράφους και τω Κύριω Κρουσίω πέπομφα...» Διαβιβάζει ακολούθως τους χαιρετισμούς των εν Κωνσταντινουπόλει και Γαλατά φίλων: «...προσαγορεύουσι σε, ο μέγας λογοθέτης [Ιέραξ], ο μικρός τε κυρός Γεώργιος, Συμεών τε [Καβάσιλας] ο ανταγωνιστής σου και οι λοιποί» Πληροφορεί οτι «ο Μελενίκου [Μεθόδιος] και ο [Μανουήλ] Μαλαξός ετελεύτησαν εν ειρήνη....» και καταλήγει: «Ο Πατήρ μου έτι ζη, ή και εν γήρατι άκρω, και προσαγορεύει σε φίλτατα. Ομοίως και η εμού σύζυγος Ειρήνη την κυρίαν φιλτάτην σοι καταφιλεί και συγχαίρει ακούσασα τον ευτυχή γάμον..... Εν μακρά επιστολή κυρίου Κρουσίου πολλά έγγραφα περί δυστυχών νυν Ελλήνων και άλλων, και ανάγνωθι· κοινά γαρ τα των φίλων. Εγώ συγγράφω νέον ιστορικόν εκ πολλών ερανιζόμενος και ακούων · και ότε τελειώσω και τοις φίλοις υμίν και κοινώσω...»