Δοσίθεος

Δοσίθεος

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Προσωπογραφικό και τοπωνυμικό αρχείο (15ος-19ος αι.)
  3. Γεγονός: Πατριάρχης Ιεροσολύμων
    Τύπος γεγονότος: Επαγγελματική ιδιότητα
    Χρονολογία γεγονότος: 17ος αιώνας

    Γεγονός: Προσαγωγή σε δίκη του πατριάρχη Ιεροσολύμων Δοσίθεου με απόφαση του οικουμενικού πατριάρχη στην Κωνσταντινούπολη
    Τύπος γεγονότος: Συμβάν/γεγονός
    Χρονολογία γεγονότος: 1690 Ιούνιος 17

    Γεγονός: Παράθεση συνοδικού γράμματος από τον πατριάρχη Ιεροσολύμων Δοσίθεο
    Τύπος γεγονότος: Συμβάν/γεγονός
    Χρονολογία γεγονότος: 1690 Ιούλιος

    Γεγονός: Παράθεση συνοδικού γράμματος από τον πατριάρχη Ιεροσολύμων Δοσίθεο
    Τύπος γεγονότος: Συμβάν/γεγονός
    Χρονολογία γεγονότος: 1690 Αύγουστος

    Γεγονός: Παράθεση συνοδικού γράμματος από τον πατριάρχη Ιεροσολύμων Δοσίθεο
    Τύπος γεγονότος: Συμβάν/γεγονός
    Χρονολογία γεγονότος: 1691 Ιανουάριος
  4. Παραπομπή: Ιστορία της επισκοπής του Όρους Σινά (=Συμβολαί εις την ιστορίαν της αρχιεπισκοπής του όρους Σινά εκδιδόμεναι μετά προλόγου υπό του Α. Παπαδοπούλου-Κεραμέως και συνοδευόμεναι μετά ρωσσικής μεταφράσεως Β. Λατυσσέβου)
    Σελίδα αναφοράς: 83-103
  5. Εκκλησιαστικά Αξιώματα | Πρόσωπα | Δίκαιο | Εκκλησιαστική Διοίκηση
  6. Δοσίθεος, Πατριάρχης Ιεροσολύμων
  7. Ο Δοσίθεος Ιεροσολύμων, συνεχίζων ένθ. ανωτ. την αφήγησίν του περί των αγώνων των Σιναϊτών εναντίον του εν τη προσπαθεία των όπως επιτύχωσι σουλτανικόν ορισμόν υπέρ της αυτονομίας των προβάλλοντες την διαθήκην του Μωάμεθ υπέρ του Σινά, γράφει ότι κληθείς εις Κωνσταντινούπολιν υπό του οικουμεν. πατριάρχου, όπως έλθη και δικασθή προ της συνόδου μετά των Σιναϊτών, απήλθεν εκείσε εξ Αδριανουπόλεως τη 17 Ιουνίου (1690), οι Σιναΐται όμως ευεργετήσαντες εις τας τουρκ. αρχάς, επέτυχον να κληθώσιν εις δίκην υπό τούτων και οι Σιναΐται και ο Δοσίθεος μετά του οικουμεν. πατριάρχου. Η δίκη διεξήχθη εν μέσω αντεγκλήσεων ενώπιον του καδή (σ. 84) και οι Σιναΐται δωροδοκήσαντες προσέτι τον καϊμακάμην, ίνα βιάση τον Δοσίθεον να παραχωρήση το ζητούμενον γράμμα, επέτυχον όπως ούτος κληθή υπό του καϊμακάμη και απειληθή υπ΄αυτού. Ο Δοσίθεος, φοβηθείς, μη πάθη κακόν υπό του καϊμακάμη, ηθέλησε να φύγη εις Αδριανούπολιν, τον συνεκράτησεν όμως ο οικ. πατριάρχης. Αλλά την επομένην της 19ης Ιουλίου, κατόπιν καταγγελίας των Σιναϊτών εις τους Τούρκους, ότι ο Δοσίθεος δεν εκτελεί την προσταγήν των, "ελθόντων εις το μετόχι των δημίων ομού μετά των Σιναϊτών, χάριτι Χριστού έφυγον... Φυγόντος ουν εμού με αλλόκοτα φορέματα εις οίκον τινών φιλοχρίστων, οι Σιναΐται επεριπατούσαν, φορούντες εβραϊκά και εθνικά φορέματα, με τους δημίους, να με εύρουν. Τη τρίτη ουν ημέρα έφυγον την νύκτα και επήγεν εις Αδριανούπολιν, όπου ενεργήσας εις τον εκείσε παρά του σουλτάνου καϊμακάμην, έκραξε τον καπι-κιαχαγιάν του καϊμακάμη της Πόλεως και τον επρόσταξε και έγραψεν εις την Πόλιν, και αφήκε τους καλογήρους ημών, οπού είχον εις την φυλακήν· τους οποίους έπιασεν όταν εζήτει ημάς... κλπ. Περαιτέρω δημοσιεύονται (σ. 86-103) τα υπό Δοσιθέου παρατιθέμενα τρία συνοδικά γράμματα του οικ. πατρ. Καλλινίκου προς τους Χριστιανούς περί του ζητήματος τούτου, κατεδικάζοντα τους Σιναΐτας, το πρώτον από Ιουλίου 1690 (σ. 86-90), το δεύτερον από αυγούστου 1690 (σ. 90-95) και το τρίτον από ιανουαρίου 1691 (αυτ. σ. 96-103).