Διασσωρίνος , Ιάκωβος

Διασσωρίνος , Ιάκωβος

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Προσωπογραφικό και τοπωνυμικό αρχείο (15ος-19ος αι.)
  3. Γεγονός: Επιστολή του Αλέξανδρου Νερούλη προς τον Ιάκωβο Διασσωρίνο στο "ENCOMIUM MATAΕI FLACIS ILLYRICI SCRIPTUM GRAECIS VERSIBUS a viro Illustri, IACOBO DIASSORINO...MDLVIII"
    Τύπος γεγονότος: Συμβάν/γεγονός
  4. Παραπομπή: Bibliographie Hellenique ou description raisonnee des ouvrager publier en grec par des Grecs aux XV et XVI siecles
    Σελίδα αναφοράς: 297-298
  5. Πρόσωπα
  6. Διασ(σ)ωρίνος , Ιάκωβος
  7. Υπό του Legrand περιγράοντος ένθ΄ανωτ. (αρ. 133) το βιβλίον υπό τίτλον: "ENCOMIUM MATAΕI FLACIS ILLYRICI SCRIPTUM GRAECIS VERSIBUS a viro Illustri, IACOBO DIASSORINO...MDLVIII" δημοσιεύεται απόσπασμα επιστολής του Αλεξάνδρου Νερούλη προς τον εν Ζακύνθω ευρισκόμενον Ιάκ. Διασσωρίνον (Cod. Taur. gr. LXIC. III, 7, f. 559(2)): "Πώς γαρ, άριστ΄ανδρών, το της σης ευγνωμοσύνης και της καλοκαγαθίας ακρότατον, μάλλον δε της σοφίας άρρητον, και το της γλώττης ήδύ τι και εύστροφον - εω γαρ τα της ανδραγαθίας και γενναιότητος έργα, και το των Ροδίων όνομα περίφημον α εισιν αξία ου μόνον φιλιωθήναι προς ηγεμόνας και άρχοντας αλλά και προς αυτούς τους εν τέλει της φιλοσοφίας ακροτάτους-, ουκ άξια έσονται αρμοσθήναι ρος την εμήν φιλίαν του εντελούς και αναξίου; Μηκέτι ουν, αντιβολώ, περί τούτου [προς] ημάς γράφε. Περί δε του σου ιματίου, ουκ έπεμψα έτι τω πατρί῾ απελθόντων γαρ ημών, ενθένδε μία μόνη ολκάς ες Χίον αφίκετο, και αύτη πάνυ σφαλέρα. Ουκ έδοξε δε μοι πέμψαι τούτο, δεδοικώς το των πειρατών πλήθος, οι εν τω Αιγαίω ετύγχανον῾ την ταχίστην δε τούτο ες τουπιόν πέμψω".