Τεκμήρια 1 εώς 8 από 8
- Ψηφιακό τεκμήριο
- Προσωπογραφικό και τοπωνυμικό αρχείο (15ος-19ος αι.)
-
Τύπος γεγονότος:
Άλλο
-
Παραπομπή:
Καισαρίου Δαπόντε. Επιστολαί προς τον Πατριάρχην Καλλίνικον Γ΄. Γ. Δεληγιάννη, καθηγητού.
Σελίδα αναφοράς: 269
- Δαπόντες , Καισάριος
- Εκ του υπ. αριθμ. 90 χειρογρ. της Βιβλιοθήκης Ζαγοράς. Εξ επιστολής του Καισαρίου Δαπόντε εξ Αγίου Όρους προς τον Καλλίνικον τον Γ΄, τέως Οικουμενικ. Πατριάρχην εν Ζαγορά. "... να γράψω. Το μεν ίνα προσκυνήσω την υμ... Παναγιότητα... Τό δε ίνα εξαποστείλω αυτή το παρόν μου βιβλίον, Λογικόν Εγκόλπιον, λεγόμενον, όλον ύμνοι εις την Παναγίαν, προσκυνούμεν την χάριν της, νεωστί τυπωθέν, και τόδε προς τοις άλλοις εις Βενετίαν, και αποσταλέν μοι. Προσδέξαι τοίνυν παρακαλώ και τόδε Δεσπότη μου, προσεφεόμενον τη υμετέρα Παναγιότητι, ως απαρχήν τινα, καθώς γέγραπται, και [...] το αναγινώσει, όχι διά τον υμνογράφον, ότι ανάξιος, αλλά διά την υμνουμένην κυρίαν την Δέσποιναν, και τους υμνούντας αυτήν και δοξάζοντας αξίως, ανθιδοξάζουσαν, ενθυμουμένη και τον αχρείον υμνολόγον, και λέγουσα υπέρ αυτού το, Κύριε Ελέησον. Είχα προγράψη τη υμετέρα παναγιότητι και δι΄άλλο μου βιβλίον, λεγόμενον Χρηστοήθεια, [...] ετυπώθη και ήλθεν εις την Πόλιν, και πουλείται και να γράψη να την στείλουν... Είχα γράψη και εις την Σκόπελον εις τον αδερφόν μου να της στείλη το άλλον μου βιβλίον το τυπωθέν εις Λιψίαν, Καθρέπτης γυναικών, το λεγόμενον να της το στείλη, διά να διορθώση αυτό όπου έχει, ότι έχει πολλά και μεγάλα λάθη, καθώς και προς την Παναγιότητά σας το έγραψα, αυτό δε όπου είναι εις τον αδελφόν μου, εδιορθώθη από λόγου μου και είναι διορθωμένον. ... αψος΄ Οκτωβρίου τρίτη. Ο ευτελής και ελάχιστος δούλος σου. Καισάριος" Εκ σημειώσεως του εκδότου προκύπτουν τα εξής: "Η πλήρης επιγραφή του βιβλίου είναι: Εγκόλπιον Λογικόν τ.ε. Ύμνοι εις την Πανύμνητον Θεοτόκου και ευχαί / διά στίχων διαφόρων μετρών τε και μελών,/ ποιηθέντες εις ωφέλειαν και χαράν των μετ΄ ευλαβείας αναγινοσκόντων/ παρά του ταπεινού / Κωνσταντίνου Δαπόντε του εκ νήσου Σκοπέλων) του μετονομασθέντος Καισαρίου./ Ενετίησι 1770.// Το βιβλίον φαίνεται ότι υπερήρεσεν εις τον Πατριάρχην, ως δηλούται εκ των εξής στίχων τους οποίους εσημείωσεν ούτος εις τινα σελίδα αυτού: - Και όντως, φίλε, εγκόλπιον είναι το σύγγραμμά σου/ και η υπεραγία μου, έστω βοήθειά σου/ ο τόσον το ηγάπησα και τόσον άρεσέ μου/ όπου από τας χείρας μου δεν λείπει πίστευσέ με..."
