Δαβίδ

Δαβίδ

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Προσωπογραφικό και τοπωνυμικό αρχείο (15ος-19ος αι.)
  3. Τύπος γεγονότος: Άλλο
  4. Παραπομπή: Γράμματα των τελευταίων Φράγκων δουκών του Αιγαίου Πελάγους (1438-1565), Β. Ιωσήφ Νάκης Ιουδαίος Δούξ του Αιγαίου Πελάγους (1566-1579). Γ. Το Σαντζάκ των νήσων Νάξου, Άνδρου, Πάρου, Σαντορήνης, Μήλου, Σύρας (1579,1621)
    Σελίδα αναφοράς: 78
  5. Δαβίδ, Ιερομόναχος
  6. Ένθ΄ ανωτ. ο Ζερλέντης δημοσιεύει εκ της "Νομικής συναγωγής Δοσιθέου Ιεροσολύμων, φύλλ. 185α" γράμμα του οικουμ. πατριάρχ. Ραφα, υπό χρονολογίαν ζριγ΄ [=1605] εν μηνί ιανουαρίω ινδ. γ΄, εν ω αναφέρεται: "Επειδή γράμμα εξαρχικόν των ποτέ εξάρχων της Άσπρης θαλάσσης, του τε ιερομονάχου κυρίου Δαβίδου και εφημερίου της του Χριστού μεγάλης εκκλησίας και Ζαχαρίου ιερέως Κρητός και σκευοφύκαλος της πόλεως Κυδωνίας, γεγονός κατά το έτος ζξζ΄[=1559[] ινδ. 2ας εν τη Ναξία και διαλαμβάνον ότι ο τότε δουξ των Κυκλάδων νήσων οικεία βουλή και προαιρέσει αυτού αφιέρωσε τρία μοναστήρια τη μεγάλη εκκλησία πρώτον τον Φωτοδότην Χριστόν, δεύτερον τον άγιον Θαλλέλαιον και τρίτον το εν τω Ακρωτηρίο το λεγόμενο Αγία..."