Τεκμήρια 1 εώς 3 από 3
- Ψηφιακό τεκμήριο
- Προσωπογραφικό και τοπωνυμικό αρχείο (15ος-19ος αι.)
-
Τύπος γεγονότος:
Άλλο
-
Παραπομπή:
Studii istorice greco - romane : opere postume / D. Russo
Σελίδα αναφοράς: 17-34
- Γαβριήλ, Πρώτος Αγίου Όρους
- Ο Δημοσθ. Ρούσσος (ένθ΄ανωτ., τομ. Α΄σ. 17-34) συνέγραψεν εκτενή πραγματείαν υπό τον τίτλον "Ο βίος του αγίου Νήφωνος υπό Γαβριήλ, πρώτου του Αγ. Όρους" (ρουμανιστί).- Ο Γαβριήλ υπήρξε σύγχρονος του Πατριάρχου Νήφωνος Β΄, πατριάρχου Κων/πόλεως (1486-1489, 1497-1498), και συνέγραψε τον βίον του περί το 1517. Ο Γαβριήλ υπήρξεν ιερομόναχος και Πρώτος του Αγ. Όρους, θαυμαστής του Πατριάρχου Νήφωνος και εγκωμιαστής του, επεσκέφθη δε την Βλαχίαν επί κεφαλής των ηγουμένων του Άθω κατά τα εγκαίνια της Μονής Curtea de Arges, προσκληθείς υπό του ηγεμόνος Negoe, ότε περιηγήθη και άλλα μέρη της χώρας, τα οποία περιγράφει. Το όνομα του δεν αναγράφεται μόνον εις τον τίτλον του βίου, αλλά και το κείμενον γίνεται λόγος περί αυτού (Russo, Studii I, σ. 25). Ο Ρούσσος διατυπώνει την γνώμην (αυτόθι, σ. 25 σημ.1) ότι προς τον εν λόγω Γαβριήλ δύναται ίσως να ταυτισθή και Γαβριήλ τις "μοναχός" αναφερόμενος εις την "Ιστορίαν πολιτικήν Κων/πόλεως" (εκδ. Βόννης σ. 68), εις την "Ιστορίαν Πατριαρχικήν Κων/πόλεως" (εκδ. Βόννης σ. 134), και εις την "Έκθεσιν Χρονικήν" (εκδ. Λάμπρου σ. 56). Ο βίος του Αγ. Νύφωνος αποτελεί κατά μέγα μέρος χρονικόν των εν Βλαχία συμβάντων κατά τα τέλη του 15ου και τας 16ου αιώνος. Ενωρίτατα μετεφράσθη (μέσω σλαβωνικής μεταφράσεως) εις την ρουμανικήν, εις ην έσχε μεγάλην διάδοσιν. Διεσώθη εις πολλά ρουμανικά χειρόγραφα, ων τα αρχαιότερα του 1654 και 1682, και εξεδόθη επανηλειμμένως ρουμανιστί (α΄ακδ. 1865). Το ελληνικόν κείμενον του βίου εξεδόθη το πρώτον το 1803 εν Βενετία εις το "Νέον Εκλόγιον" (β΄εκδ. 1863), εξ ου περιελήφθη υπό του Δουκάκη εις τον Μέγαν Συναξαριστήν του Αυγούστου (Αθήναι 1894). Το ελληνικόν κείμενον διεσώθη και εις δύο αγιορείτικα χειρόγραφα ( της Μονής Διονυσίου), το εν αντιγραφέν κατά το έτος 1754 και το έτερον ολίγον μετά το 1775 (Russo, ένθ΄ανωτ. σ. 21 και 34), περί τούτων των χγφ ο Ρούσσος παραπ'εμπει εις το βιβλίον του Studiisi Critice, Βουκουρέστι, 1910, σελ. 2-3. Ο βίος συνεγράφη μετά το 1517 και προ του 1521 (Russo, Studii I σ. 31). Το συμπέρασμα της μελέτης του Ρούσσου είναι ο βίος συνετάχθη αρχικώς εις την ελληνικήν γλώσσαν. Εκ της αρχικής ελλ. συντάξεως εγένετο σλαβωνικής μετάφρασις, εξ ης έπειτα η ρουμανική μετάφρασις. Αλλά η σωζομένη και εκδεδομένη ελληνική μορφή του βίου είναι η μεταγενεστέρα σύνταξις επί τη βάσει της αρχικής και ουχί αυτό τούτο το αρχικόν κείμενον του βίου.
