Βενδότης , Γεώργιος

Βενδότης , Γεώργιος

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Προσωπογραφικό και τοπωνυμικό αρχείο (15ος-19ος αι.)
  3. Γεγονός: Επανέκδοση της πραγματείας με τίτλο "Josephi Heyrenbach S. J. Presbyteri de Salutationis Angelicae in Sancta Ecclesia usu Dissertatio. Viennae, Typis Barrerianis 1773" στο τυπογραφείο του Γεώργιου Βενδότη.
    Τύπος γεγονότος: Συμβάν/γεγονός
    Τόπος γεγονότος: Βιέννη
    Χρονολογία γεγονότος: 1794

    Γεγονός: Εκδότης
    Τύπος γεγονότος: Επαγγελματική ιδιότητα
    Τόπος γεγονότος: Βιέννη
    Χρονολογία γεγονότος: 1794
  4. Παραπομπή: Allgemeiner Litterarischer Anzeiger oder Annalen der gesammten Litteratur fur die geschwinde Bekanntmachung verschiedene Nachrichten aus dem Gebiete der Gelehrasamkeit und Kunst
    Σελίδα αναφοράς: 1487-1488
  5. Τοπωνύμια | Πρόσωπα | Εκδόσεις | Τυπογραφεία | Εκδόσεις
  6. Βενδότης , Γεώργιος
  7. Ο εν Βιέννη καθηγητής F. K. Alter δημοσιεύει (ένθ. ανωτ. στηλ. 1486-1488) επιστολήν - άρθρον υπό τον τίτλον "Einige biographisch-litterarische Nachrichen von Joseph Benedict Heyrenbach", όπου γράφων (γερμανιστί) περί του αποβιώσαντος την 19 Απρ. 1779 εν Βιέννη εις ηλικίαν 38 ετών καθηγητού της Διπλωματικής εις το Παν/μιον της Βιέννης Heyrenbach αναφέρει προς τοις άλλοις και το δημοσίευμα τούτου "Josephi Heyrenbach S. J. Presbyteri de Salutationis Angelicae in Sancta Ecclesia usu Dissertatio. Viennae, Typis Barrerianis 1773. 8ον." Επιφέρει δε ο Alter συναφάς τα εξής (στηλ. 1487): Η πολυμαθεστάτη πραγματεία αύτη επανεξεδόθη τη φροντίδι του ιερέως της Αγ. Βαρβάρας Ιερωνύμου Strelecki εν Βιέννη, εις την Ελληνικήν Τυπογραφίαν του θανόντος Βενδότη το 1794 εις 8ον. Η μετατύπωσις αύτη έλαβε μίαν ωραίαν προσθήκην. Ο σύμβουλος της Αυλής von Schwandtner είχε δηλαδή ιδιοχείρως παρεισαγάγει εις το αντίτυπόν του της πραγματείας ταύτης του Heyrenbach μίαν σημείωσιν, την οποίαν εξετύπωσεν ο νέος εκδότης (σελ. 101), ο οποίος είχεν αγοράσει το αντίτυπον τούτο από τα κατάλοιπα του Schwandtner. Έχει αύτη ως εξής: "Clausulam Salutationis Angelicae, quam Ave Maria etc. vocamus, juxta formulam in V. P. Petri Canisii Doctrina Christiana auctoritate Ferdinandi I. Rom. Regis per omnes Austriae provincias et Goritiae Guibertum jam an. 1554 evulgatam per illas terras tunc in usum Venisse non abnuimus, quod autem in Dalmatia, probabiliter etiam in reliquis terris Venetis, exeunte saltem seculo XVI. ille, usus non obtinuerit, ex Fausti Verantii Dalmatae, celeberr. Antonii Verantii Archiep. Strigoniensis Nepotis Dictionario quinque linguarum, Venetiis an, 1595 in forma 4. impresso aperte colliginius, ubi in fine hujus Dictionarii hac preces tunc consuetae, Latine, Italice, Germanice, Dalmatice, Ungarice, non alia ac sequenti formula subnectuntur: Ave Maria gratie plena, Dominus tecum: Benedicta tu in mulieribus, et Benedictus fructus ventris tui Jesus Christus Amen". Ό,τι ο Αυλικός σύμβουλος von Schwandtner αναφέρει ενταύθα, είναι αληθές, εν τούτοις υπήρξα πολύ ευτυχής, ότι ανεκάλυψα παλαιότερά τινα εισέτι δεδομένα, άτινα έχουν την προσθήκην ταύτην. Εν τη αυτοκρατορ. βιβλιοθήκη της Αυλής σώζεται Alphabetarium Graecum, cui subjunctum est glossarium italicum, graeco-vulgare, latinum, graeco-litterale, impressum Venetis 1527, von Stephano da Sabio, stampatore di lettere Grece e Latine. 8ον. Έχει μεν σύμβολα εις τον χάρτην (Signaturen), αλλά τα φύλλα δεν είναι ηριθμημένα. Μετά το Abecedarium και το Pater nostres φέρεται: ασπασμός του αγγέλου προς την αγιωτάτην Παρθένον. [Εν τη ώα της στήλης 1487 του αντιτύπου του "Allgem. Litterar. Anzeiger", εξ ου αντιγράφω-μεταφράζω ταύτα έχουν προστεθή διά μελάνης: <Χαίρ>ε Παρθένε] Χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία, ο κύριος μετά σου, ευλογημένη συ εν γυναιξί και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου ότι σωτήρα έτεκες των ψυχών ημών. Τοιουτοτρόπως προσεύχονται και σήμερον εισέτι όλοι οι ουχί ουνίται Έλληνες και Σλάβοι. Μετά ταύτα έπεται Salutatio Angeli ad Beatrissimam Virginem Ave Maria gratia plena Dominus tecum Benedicta tu in mulieribus. Et Benedictus fructus ventris tui Jesus. Sancta Maria Mater Dei ora pro nobis peccatoribus nunc et in hora mortis nostre. Amen. Τούτο είναι [στηλ. 1488] δι΄ελληνικών γραμμάτων τυπωμένον: σαλουτάτζιο άγγελι αδ βεατίσσιμαμ βίργινεμ etc., οπόθεν καταφαίνεται, ότι η προσθήκη αύτη πρέπει να ήτο γνωστή εις τας Λατινικάς Εκκλησίας της Βενετίας και τα βενετικά κράτη μακρόν προ της του Canisi εποχής της εισαγωγής της προσθήκης: Sancta Maria mater Dei ora pro nobis etc...."