Αποστόλης , Αρσένιος

Αποστόλης , Αρσένιος

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Προσωπογραφικό και τοπωνυμικό αρχείο (15ος-19ος αι.)
  3. Γεγονός: Διδάσκαλος της Σχολής της Φλωρεντίας
    Τύπος γεγονότος: Επαγγελματική ιδιότητα
    Τόπος γεγονότος: Φλωρεντία
    Χρονολογία γεγονότος: 1521

    Γεγονός: Επιστολή του Αντώνιου Έπαρχου από τη Βενετία στον μητροπολίτη Μονεμβασίας Αρσένιο Αποστόλη που δίδασκε στη σχολή της Φλωρεντίας
    Τύπος γεγονότος: Συμβάν/γεγονός
    Χρονολογία γεγονότος: 1521 Αύγουστος 19
  4. Παραπομπή: Deliciae eruditorum, seu veterum ανεκδότων opusculorum collectanea. Io. Lamius collegit, illustravit, edidit - [vol. IX]: Maximi Margunii, Dionysii Cateliani, Antonii Eparchi, Arsenii Monembasiensis epistolae.
    Σελίδα αναφοράς: 105-107
  5. Εκπαίδευση | Λόγιοι | Εκκλησιαστικά Αξιώματα | Πρόσωπα | Επαγγέλματα
  6. Αποστόλης , Αρσένιος
  7. Ο Lamius, ενθ΄ανώτ., εκδίδει επιστολήν τού Αντωνίου Επάρχου, εκ Βενετίας γραφείσαν τό 1521, "Βοηδρομιώνος ιβ΄(=Αυγούστου 19) φθίνοντος", πρός τόν εν Φλωρεντία ευρισκόμενον τότε αρχιεπίσκοπον Μονεμβασίας Αρσένιον [Αποστόλην]. Τήν επιστολήν εκδίδει καί Em. Legrand, Bibliogr. Hellen., XV-XVI siecles, tome II, σελ. 360-361, όστις (αυτόθι, tome I, σελ. CCXI, σημ. 4) χρονολογεί τήν αχρονολόγητον παρά Lamius επιστολήν. Αρχ.: Αντώνιος ο Έπαρχος τώ σοφωτάτω Αρσένιω Μονεμβασίας αρχιεπισκόπω εύ πράττειν. Προσφόρως τώ πράγματι τοίς Κωνσταντίνου γράμμασι εχρησάμεθα, τού σου μαθητού, άριστε διά πάντων Αρσένιε.../ Ο Έπαρχος εγκωμιάζει τό χαρίεν τού λόγου, τήν σοφίαν καί την ελληνικήν παιδεία τού Αρσενίου. Προτρέπει δέ αυτόν να παραμείνη διδάσκων εις τήν εις τήν εν Φλωρεντία σχολήν και εκτρέφων μαθητάς "υπέρ τής τών Ελλήνων δόξης". "...Τό βέλτιστον ημίν, η Πατρίς, απώλετο, ομού δέ ταύτη και αγαθά έρρει πάντα. Παραλειφθήτω κάν η παιδεία"!...Η θεία Πρόνοια απέστειλε τόν Ιωάννην Λάσκαριν, όστις "...κατέστησε τοίς Έλλησι τήν δημόσιαν ταύτην σχολήν εν Φλωρεντία, ής αυτός σύ [=ο Αρσένιος] προϊστασαι...."..."Σύ δέ άλλ΄, ώς διδασκάλων άριστε, έχον τής οδού ταύτης, μέχρις άν ες άκρον αυτής γένωνται, ει μή πάντες οι μαθηταί, αλλ΄ουν γε δή τινες, καί μή σπεύδε τήν εν Ταινάρω. εμφιλοχώρει μάλλον τώ πονείν υπέρ τής των Ελλήνων δόξης..."