Αττάλεια

Αττάλεια

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Προσωπογραφικό και τοπωνυμικό αρχείο (15ος-19ος αι.)
  3. Γεγονός: Τοποθεσία και περιγραφή της Αττάλειας
    Τύπος γεγονότος: Άλλο
    Τόπος γεγονότος: Αττάλεια
    Χρονολογία γεγονότος: 16ος αιώνας
  4. Παραπομπή: Notice biographique sur Jean et Theodose Zygomalas
    Σελίδα αναφοράς: 125

    Σελίδα αναφοράς: 131
  5. Τοπωνύμια | Γεωγραφία
  6. Αττάλεια
  7. Ζυγομαλάς , Θεοδόσιος
  8. Υπό Legrand δημοσιεύεται εξ αντιγράφου του Μαρτίνου Κρουσίου (cod. Tybinglusis Mb37, fol.19) οδοιπορικόν του Θεοδοσίου Ζυγομαλά [1578] ένθα αναφέρεται: "...είτα Μάκρη Πάταρα, η του αγίου Νικολάου πατρίς. Λίβισα, Μύρα, Φοινίκη. Είτα φαίνεται εξοχή λεγομένη κάβο Χελιδώνη. Είτα η του κάβου Γενουβίσου. Έπειτα κόρφος μέγας εισερχόμενος κατά ανατολάς ωσεί μίλια 80, όπου εν τέλει κείται Αττάλειαν, πόλις ωραία..." Ένθ΄ ανωτ., σελ. 131: "Η Αττάλεια κείται εν εσχάτω άκρω του κόρφου εν ανατολή, επάνω έχουσα την Καισάρειαν και άλλας πόλεις της ανατολής. Έστι δε φρούριον ισχυρόν αγχίαλον, ωραίον. Αγαθή τον χειμώνα και πολλά και παντοία έχουσα τρόφιμα από γης, από θαλάσσης και ποταμού. Τον δε Ιούνιον, ιούλιον και αύγουστον καυσώδης, όθεν γίνονται πυρετοί και ασθένειαι. Υπό δε του σφοδρού καύσωνος και της αναθυμιάσεως των υγρών των πολλών εκεί υδάτων των υπορρεόντων γεννώνται και γίνονται κώνωπες μεγάλοι και ενοχλούσι τους ανθρώπους. Όθεν και τινες μεν εκεί έχουσι [καλιάς] δια ξύλων υψηλοτάτας, και αναβαίνουσιν εκεί και κοιμώνται τας νύκτας, ότε και τα ζωϋφια ταύτα, οι κώνωπες, μάλλον ενοχλούσιν. Τινές δε των εγχωρίων και αναχωρούσιν της πόλεως και απέρχονται και διατρίβουσι τους τρεις τούτους μήνας εις βουνών κορυφάς, γιαϊλάδες λεγόμενα παρά των Αγαρηνών, υποκάτω όντα ολίγον της επάνω Πισσιδείας. Έκαστον των οικημάτων της Ατταλείας έχει κήπον ωραίον, ένδον φημί της πόλεως, και βρύσιν ύδωρ ρέουσαν αγαθόν. Αι βρύσεις δε, είτε κρήναι, εισί πάσαι κατεσκευασμέναι δια σωλήνων, έχουσαι τα ύδατα από του εκεί πλησίον ρέοντος ποταμού, ος και ιχθύας εκβάλλει πολλούς και αγαθούς. Έστι και κρήνη μεγάλη και διειδέστατον έχουσα ύδωρ παρά τον αιγιαλόν κάτω εν τω λιμένι, και ο λιμήν ως κύκλος έκτισται".