Βαρούχας , Αθανάσιος

Βαρούχας , Αθανάσιος

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Προσωπογραφικό και τοπωνυμικό αρχείο (15ος-19ος αι.)
  3. Γεγονός: Ιερομόναχος
    Τύπος γεγονότος: Επαγγελματική ιδιότητα

    Γεγονός: "ΝΕΑ ΕΞΗΓΗΣΙΣ ΤΟΥ ΨΥΧΟΣΩΤΗΡΟΣ ΨΑΛΤΗΡΙΟΥ Εξ ετέρων ερμηνιών (sic) διά πολλού πόνου εκλελεγμένη, και εις κοινήν φράσιν συντιθεμένη, Παρά Αθανασίου Ιερομονάχου του Κρητός, εις ωφέλειαν και σωτηρίαν των μετά πόθου και θεωρίας πνευματικής γενομένων τα εν αυτή γεγραμμένα μετά δε πλείστης επιμελείας διορθωθείσα, παρά Αθανασίου Ιερομονάχου του Τζαγγαροπούλου του εκ Ζακύνθου, ΑΦΙΕΡΩΘΕΙΣΑ Τω μονογενεί υιώ του προανάρχου Πατρός, και Σωτηρίης (sic) ημών Ιησού Χριστού, ΕΝΕΤΙΗΣΙ, κατά το αψε΄ Ετος το σωτήριον 1705, Παρά Μιχαήλω τω Βαρβωνίω. CON LICENZA DE' SUPERIORI"
    Τύπος γεγονότος: Έργο/Εργογραφία
    Τόπος γεγονότος: Βενετία
    Χρονολογία γεγονότος: αψε΄
  4. Παραπομπή: Bibliographie Hellenique ou description raisonnee des ouvrager publier par des Grecs au dix-huitieme siecle, par.
    Σελίδα αναφοράς: 41-42
  5. Πρόσωπα | Μοναχισμός | Εκδόσεις
  6. Βαρούχας , Αθανάσιος
  7. Υπό Legrand περιγράφεται ένθ. ανωτ. (αριθ. 35) το βιβλίον: "ΝΕΑ ΕΞΗΓΗΣΙΣ ΤΟΥ ΨΥΧΟΣΩΤΗΡΟΣ ΨΑΛΤΗΡΙΟΥ Εξ ετέρων ερμηνιών (sic) διά πολλού πόνου εκλελεγμένη, και εις κοινήν φράσιν συντιθεμένη, Παρά Αθανασίου Ιερομονάχου του Κρητός, εις ωφέλειαν και σωτηρίαν των μετά πόθου και θεωρίας πνευματικής γενομένων τα εν αυτή γεγραμμένα μετά δε πλείστης επιμελείας διορθωθείσα, παρά Αθανασίου Ιερομονάχου του Τζαγγαροπούλου του εκ Ζακύνθου, ΑΦΙΕΡΩΘΕΙΣΑ Τω μονογενεί υιώ του προανάρχου Πατρός, και Σωτηρίης (sic) ημών Ιησού Χριστού, ΕΝΕΤΙΗΣΙ, κατά το αψε΄ Ετος το σωτήριον 1705, Παρά Μιχαήλω τω Βαρβωνίω. CON LICENZA DE' SUPERIORI. [Κατά Legrand: το βιβλίον είναι σχήματος 4ου, εκ φύλλων άνευ αριθμήσεως και 564 σελίδων, εκτός των άλλων δε περιέχει:α) "ΠΡΟΣΗΛΩΣΙΝ"υπό Αθανασίου Βαρούχα, β) Ειδοποίησιν του αυτού προς τους αναγνώστας γ) Επίγραμμα προς τον πανοσιώτατον και λογιώτατον της παρούσης βίβλου άριστον διερμηνευτήν κύριον κύριον Αθανάσιον Βαρούχα τον Κρήτα" υπό Γρηγορίου Σωτηρίου του Αθηναίου, το οποίον ο Legrand παραθέτει. Του επιγράμματος έπεται πεζή μετάφρασις εις την νεοελληνικήν κατά τον Legrand].