Ανανίας ,

Ανανίας ,

  1. Ανανίας ,
  2. Ψηφιακό τεκμήριο
  3. Προσωπογραφικό και τοπωνυμικό αρχείο (15ος-19ος αι.)
  4. Γεγονός: Επίσκοπος Σιναίου
    Τύπος γεγονότος: Επαγγελματική ιδιότητα
    Τόπος γεγονότος: Σινά
    Χρονολογία γεγονότος: 17ος αιώνας

    Γεγονός: Καταγωγή του επισκόπου Σιναίου Ανανία από την Καραμανία
    Τύπος γεγονότος: Έργο/Εργογραφία
    Τόπος γεγονότος: Καραμανιά Κωνσταντινούπολης
    Χρονολογία γεγονότος: 17ος αιώνας

    Γεγονός: Ένταξη στη μοναστική ζωή του (επισκόπου Σιναίου) Ανανία στο Σινά με παρότρυνση του μεγάλου οικονόμου της Μεγάλης Εκκλησίας Γεωργίου
    Τύπος γεγονότος: Συμβάν/γεγονός
    Τόπος γεγονότος: Ι.Μ. Σινά
    Χρονολογία γεγονότος: 17ος αιώνας

    Γεγονός: Υπηρεσία του Ανανία στον επίσκοπο Ιωάσαφ
    Τύπος γεγονότος: Συμβάν/γεγονός
    Χρονολογία γεγονότος: 17ος αιώνας

    Γεγονός: Βλασφημία του (επισκόπου Σιναίου) Ανανία προς τον πατριάρχη Αλεξανδρείας
    Τύπος γεγονότος: Συμβάν/γεγονός
    Χρονολογία γεγονότος: 17ος αιώνας
  5. Παραπομπή: Ιστορία της επισκοπής του Όρους Σινά (=Συμβολαί εις την ιστορίαν της αρχιεπισκοπής του όρους Σινά εκδιδόμεναι μετά προλόγου υπό του Α. Παπαδοπούλου-Κεραμέως και συνοδευόμεναι μετά ρωσσικής μεταφράσεως Β. Λατυσσέβου)
    Σελίδα αναφοράς: 52-53
  6. Πρόσωπα | Εκκλησία
  7. Ανανίας, Επίσκοπος Σιναίου
  8. Ο Δοσίθεος Ιεροσολύμων, γράφων μετ΄ εμπαθείας κατά του επισκόπου Σιναίου Ανανία, παρέχει ένθ΄ ανωτ. περί της [κανικής] ηλικίας τούτου τας εξείς ειδήσεις: «…Επειδή κάποιου παιδίου κατάγον το γένος από τα ανατολικά μέρη της Πισιδίας, ήτοι από την Καραανίαν, ανατραφέν εις Κωνσταντινούπολιν, δια φαύλην την ζωήν και κακότροπον ηθέλησε να αρνηθή την εις Χριστόν πίστιν και να προστεθή εις τους εθνικούς, κατά δε παραχώρησιν Θεού ο μέγας οικονόμος της εν Κωνσταντινουπόλει Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας Γέωργιος ιερεύς το ενουθέτησε και το εμπόδισεν από την άθεον του ορμήν και δη το επαρακίνησε και υπήγεν εις το Σίναιον όρος, όπου και εκαλογήρευσε και ωνομάσθη Ανανίας. Επετράπη δε να είναι υπηρέτης του επισκόπου Ιωάσαφ, τον οποίον ακούων συχνά να βλασφημή τον Αλεξανδρείας, [απόμαζε] (;) την βλάστημον γνώμην, μάλιστα δε και την εδιπλασίασεν, κακού επί κακώ προστεθείς…» κλπ.