Τεκμήρια 1 εώς 4 από 4
- Ψηφιακό τεκμήριο
- Προσωπογραφικό και τοπωνυμικό αρχείο (15ος-19ος αι.)
-
Γεγονός:
Καθαίρεση Μητροπολίτη Αθηνών από τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως και τη Σύνοδο.
Τύπος γεγονότος: Συμβάν/γεγονός
Χρονολογία γεγονότος: 17ος αιώνας
Γεγονός: Έκκληση Αθηναίων προς τον Υψηλό Αρχιευνούχο με στόχο να ακυρώσει την καθαίρεση του Μητροπολίτη Αθηνών.
Τύπος γεγονότος: Συμβάν/γεγονός
Χρονολογία γεγονότος: 17ος αιώνας
Τόπος γεγονότος: Κωνσταντινούπολη
Γεγονός: Επιβολή επιτιμίου στους Αθηναίους από το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως.
Τύπος γεγονότος: Συμβάν/γεγονός
Χρονολογία γεγονότος: 17ος αιώνας
Γεγονός: Παραχώρηση συγχώρεσης στους Αθηναίους από το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως μετά τη μετάνοια αυτών.
Τύπος γεγονότος: Συμβάν/γεγονός
Χρονολογία γεγονότος: 17ος αιώνας
-
Παραπομπή:
Επιτομή περί της των Αθηνών πολιτείας: Ιστορία Σουλίου και Πάργας: Περιέχουσα την Χρονολογίαν, και τους ηρωικούς αυτών Πολέμους, εξαιρέτως τους των Σουλιωτών μετά του Αλή Πασιά, Ηγεμόνος της Ελλάδος
Σελίδα αναφοράς: 162-164
- Αθήνα
- Ο Μητροπολίτης Αθηνών απεβάλθη με παντελή καθαίρεσιν από τον Πατριάρχην και την Σύνοδον. Δεν ηξεύρομεν όμως ούτε το όνομα του Μητροπολίτου ούτε τα εγκλήματα δια τα οποία έγινεν η καθαίρεσις. Τούτο δε είναι γνωστόν ότι οι Αθηναίοι ευνοϊκώς φερόμενοι προς τον Αρχιερέα τους, δεν ηθέλησεν να προσπέσουν εις την Εκκλησίαν, και με παρακλητικά γράμματα να τον αθωώσουν, αλλ΄ εξύβρισαν, και κατεφρόνησαν την εκκλησιαστικήν καθαίρεσιν, και εβίασαν και τον Αρχιερέα τους, θέλοντα και μη θέλοντα, να εκτελή πάντοτε τα της Αρχιερωσύνης. Δεν ησύχασεν όμως εδώ το πράγμα, αλλά πηγαίνοντες μετ΄ολίγον εις Κωνσταντινούπολιν προς τον Αρχιευνούχον και δι΄άλλας πολιτικάς αυτών υποθέσεις, ανέφερον αυτώ και τα περί του Αρχιερέως. Ο δε Αρχιευνούχος έστειλε παρευθείς εις τον Πατριάρχην ζητών προστακτικώς την αθώωσιν. Ο Πατριάρχης μην ημπορώνται να κάμη αλλέως, την έδωσε ... Οι δε μηδόλως ευχαριστηθέντες εις το ύφος αυτό της αθωώσεως, εβίασαν τον Πατριάρχην να την δώση χωρίς του δια προσταγής [του υψηλ. Αρχιευνούχου]. Μετ΄ολίγον δε καιρού διάστημα η Εκκλησία αρματωθείσα, ρίτπει τα βέλη της οργής εναντίον των Αθηναίων κοινώς με φρικτόν επιτίμιον. Κατ΄αυτόν δη τον καιρόν εσυνέβησαν εις αυτούς και εκείναι αι τρομεραί πληγαί, τας οποίας εκτραγωδεί με όλην την Αττικήν ευφράδειαν ο κύριος Μπεναλδής. Όθεν νομίσαντες ότι από το επιτίμιον προήλθον τα πάντα, και προσπέσοντες εις την Εκκλησίαν μετά δακρύων δια της ακολούθου δεητικής Επιστολής, έτυχον συγχωρήσεως."
