Γύρω στα 1800 στο Βασιλίτσι γεννήθηκε ο Αντώνης Μπούτσης ή Μπουτσαντώνης μακρινός πρόγονος του σημερινού Αντώνη Μπούτση που υπάρχει ακόμα σαν απόγονος εκείνου στο χωριό. Στην ηλικία της πρώτης εφηβίας του Ο νεαρός Μπουτσαντώνης φέρνει το άλογό του φορτωμένο ξύλα για να τα πουλήσει στην Κορώνη και με…
Γύρω στα 1800 στο Βασιλίτσι γεννήθηκε ο Αντώνης Μπούτσης ή Μπουτσαντώνης μακρινός πρόγονος του σημερινού Αντώνη Μπούτση που υπάρχει ακόμα σαν απόγονος εκείνου στο χωριό. Στην ηλικία της πρώτης εφηβίας του Ο νεαρός Μπουτσαντώνης φέρνει το άλογό του φορτωμένο ξύλα για να τα πουλήσει στην Κορώνη και με…
Γύρω στα 1800 στο Βασιλίτσι γεννήθηκε ο Αντώνης Μπούτσης ή Μπουτσαντώνης μακρινός πρόγονος του σημερινού Αντώνη Μπούτση που υπάρχει ακόμα σαν απόγονος εκείνου στο χωριό.
Στην ηλικία της πρώτης εφηβίας του Ο νεαρός Μπουτσαντώνης φέρνει το άλογό του φορτωμένο ξύλα για να τα πουλήσει στην Κορώνη και με τα λίγα χρήματα που θα εξασφάλιζε από την πώληση του φορτίου να ικανοποιήσει κάποιες βασικές του ανάγκες που δεν ήταν και λίγες, στα πέτρινα εκείνα χρόνια της μακρόχρονης τουρκικής σκλαβιάς.
Τα τουρκάκια των Τούρκων κατοίκων της Κορώνης έβγαιναν ταχτικά στην είσοδο της πόλης, στην περιοχή του Μπούργου και για χαβαλέ δικό τους απαιτούσαν από τους αγωγιάτες νέους του Βασιλιτσίου να ξεφορτώσουν τα ξύλα και να παραχωρήσουν το άλογό τους, προκειμένου τα τουρκάκια να κάνουν βόλτες και να διασκεδάζουν με αυτό το σπόρ.
Ο νεαρός Μπουτσαντώνης έκανε το χατήρι σε ένα τουρκόπουλο και του παραχώρησε το άλογο την πρώτη φορά, από φόβο φυσικά για τις συνέπειες της τυχόν άρνησής του. Το ίδιο έγινε και τη δεύτερη φορά.
Φαίνεται ότι το άλογο άρεσε ιδιαίτερα στο τουρκάκι και το είχε επισημάνει για την διασκέδασή του.
Την Τρίτη φορά, ο έφηβος πια, 17χρονος ίσως, Μπουτσαντώνης δεν θα αντέξει την παράλογη απαίτηση του τουρκόπουλου. Την ώρα που τον πλησίαζε απειλητικά το τουρκάκι για να πάρει το άλογό του, έβγαλε το μαχαίρι του και το κάρφωσε στην κοιλιακή του χώρα. Τα αίματα πετάχτηκαν έξω και ο Μπουτσαντώνης συνειδητοποιώντας τις συνέπειες της πράξης του, καβάληκε το άλογό του και απομακρύνθηκε από το σημείο αυτό όσο πιο γρήγορα μπορούσε.
Επειδή κατάλαβε ότι οι Τούρκοι χωροφύλακες θα τον καταδίωκαν αμέσως, σύντομα παράτησε το άλογό του ελεύθερο και έγινε λαγός μέσα στα χωράφια.
Το άλογο μετά από λίγη ώρα έφτασε στο σπίτι του αφεντικού του, στο Βασιλίτσι. Η Μανιάτισσα μάνα του κατάλαβε ότι κάτι μεγάλο κακό είχε συμβεί στο παιδί της. Τα δυσάρεστα νέα έφτασαν ταχύτατα από στόμα σε στόμα στο χωριό.
Τότε η μάνα αναζήτησε τον νεαρό γιο της στα διάφορα χωράφια τους. Τελικά τον βρήκε στον Πέζουλα, όπου υπήρχαν οι απόκρημνες σπηλιές του Αϊ-Γιάννη, όπου θα μπορούσε να κρυφτεί, σε περίπτωση που οι Τούρκοι τον αναζητούσαν και εκεί.
Του έδωσε το καρβέλι το ψωμί και το τυρί που κρατούσε επίτηδες μαζί της και τον συμβούλεψε να εγκαταλείψει το χωριό το συντομότερο. Με δική της υπόδειξη, κάθε βράδυ ο νεαρός Μπουτσαντώνης ανάβει φωτιά πίσω από ένα βράχο, ώστε να μην φαίνεται η φλόγα από την Κορώνη. Κάποιο καϊκι από τη Μανη που είχε ειδοποιηθεί από τη Μανιάτισσα μάνα του, έφτασε ύστερα από λίγες μέρες. Είδε τη φωτιά και πλησίασε την ακτή. Ο νέος βρέθηκε επάνω στο καράβι που τον έβγαλε κάπου στη Μέση Ανατολή. Μετά από λίγα χρόνια θα φτάσει στην Κωνσταντινούπολη, όπου θα μείνει 3 περίπου χρόνια. Εκεί θα μάθει καλά τα Τούρκικα και στη συνέχεια θα γυρίσει στο αγαπημένο του χωριό σε νεαρή ακόμα ηλικία.
Αφού προσαρμόστηκε στις νέες συνθήκες που είχαν δημιουργηθεί, αμέσως άρχισε να βάζει μπρος τα σχέδιά του.
Στις 28 Φλεβάρη του 1823 και ενώ η επανάσταση στο Μοριά είχε μπει στον τρίτο χρόνο, τα κάστρα της Κορώνης, Μεθώνης και Μονεμβασιάς ελέγχονταν ακόμα από τους Τούρκους.
Οι κλέφτες και οι αρματολοί της περιοχής σχεδίαζαν πώς θα κυριεύσουν το κάστρο της Κορώνης. Η ευκαιρία κρίθηκε κατάλληλη, όταν την ανωτέρω ημερομηνία στο κάστρο της Κορώνης οι Τούρκοι είχαν γλέντι. Φαίνεται ότι γιόρταζαν κάποια μεγάλη γιορτή.
Ο έμπειρος πια Μπουτσαντώνης κρέμασε στο κάστρο μια σκάλα από σκοινιά, που είχε φτιάξει μόνος του, σκαρφάλωσε στο κάστρο και πλησίασε μια απομονωμένη οικογένεια. Έσφαξε τον Τούρκο οικογενειάρχη και φόρεσε τα ρούχα του. Πρέπει να ήταν η 28 του Φλεβάρη του 1823.
Μεταμφιεσμένος Τούρκος μπαινοβγαίνει στο κάστρο για μια βδομάδα. Μαθαίνει, ότι η φρουρά θα άλλαζε με άλλους Τούρκους που ήταν στην Πύλο. Καταφέρνει να πάει μαζί τους Όταν φτάνουν στο Βασιλίτσι κάθονται να ξεκουραστούν. Ο Μπουτσαντώνης ειδοποιεί 4 ή 5 παλικάρια που είχαν μυηθεί στο σχέδιό του και φεύγει για να περιμένει τους Τούρκους σε ενέδρα κοντά στη τοποθεσία Ζακανιά.
Όταν φτάνουν οι Τούρκοι εκεί, τους φωνάζει από μακριά, ότι είναι ο τάδε που κυνηγούν και θέλει να παραδοθεί. Το όνομα ήταν γνωστό στους Τούρκους, αλλά όχι και η φυσιογνωμία του. Αφού η φρουρά της Κορώνης άλλαζε ταχτικά, για να μην δημιουργούν φιλίες με τους ντόπιους ραγιάδες.
Οι Τούρκοι χωροφύλακες πέφτουν στην παγίδα και κατευθύνονται προς το μέρος που άκουγαν τις φωνές.
Όταν έφτασαν στο σημείο που τους υποδείκνυε, Ο Μπουτσαντώνης με τα παλικάρια του τους επιτέθηκαν και τους σκότωσαν όλους, εκτός από ένα που είχε μείνει πιο πίσω. Αυτός σώθηκε και τρέχοντας έφερε και τα κακά μαντάτα στη Μεθώνη.
Και στο ρεσάλτο του 1824 ανεβαίνουν με σκάλες και συμμετέχει και ο Μπουτσαντώνης. Σε κάποια χφα αναφέρεται ως ημερομηνία του ρεσάλτου το 1823. Μήπως το συγχέουν με το περιστατικό που περιγράφεται εδώ; Να ερευνηθεί η ιστορικότητα του εν λόγω περιστατικού.
Γύρω στα 1800 στο Βασιλίτσι γεννήθηκε ο Αντώνης Μπούτσης ή Μπουτσαντώνης μακρινός πρόγονος του σημερινού Αντώνη Μπούτση που υπάρχει ακόμα σαν απόγονος εκείνου στο χωριό. Στην ηλικία της πρώτης εφηβίας του Ο νεαρός Μπουτσαντώνης φέρνει το άλογό του φορτωμένο ξύλα για να τα πουλήσει στην Κορώνη και με… - Identifier: 376563
Internal display of the 376563 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)
