Κι ακριβώς τότε, με τον πρώτο κιόλας χρόνο της Επαναστάσεως, κατά το 1821, οι Μπαρμπιτσιώτες, παροτρυνόμενοι από τον καπετάνιο τους, ο οποίος με θαυμαστή διορατικότητα πρόβλεψε την επικράτησι της Επαναστάσεως και την ανάγκη κατόπιν της αποκαταστάσεως των ελευθέρων πια Ελλήνων, κατέβηκαν στον κάμπο τ…

Κι ακριβώς τότε, με τον πρώτο κιόλας χρόνο της Επαναστάσεως, κατά το 1821, οι Μπαρμπιτσιώτες, παροτρυνόμενοι από τον καπετάνιο τους, ο οποίος με θαυμαστή διορατικότητα πρόβλεψε την επικράτησι της Επαναστάσεως και την ανάγκη κατόπιν της αποκαταστάσεως των ελευθέρων πια Ελλήνων, κατέβηκαν στον κάμπο τ…

  1. Κι ακριβώς τότε, με τον πρώτο κιόλας χρόνο της Επαναστάσεως, κατά το 1821, οι Μπαρμπιτσιώτες, παροτρυνόμενοι από τον καπετάνιο τους, ο οποίος με θαυμαστή διορατικότητα πρόβλεψε την επικράτησι της Επαναστάσεως και την ανάγκη κατόπιν της αποκαταστάσεως των ελευθέρων πια Ελλήνων, κατέβηκαν στον κάμπο του Μυστρά, δηλαδή την κοιλάδα του Ευρώτα κι έπιασαν την περιοχή της σημερινής Σκούρας, με τον σκοπό να εγκατασταθούν σ' αυτή την εύφορη πεδιάδα, μόλις θα τελείωνε η Επανάστασις και θ' απελευθερωνόταν η Πατρίδα. Στην περιοχή αυτή υπήρχαν δύο μικροί συνοικισμοί τότε, που κατοικούσαν ραγιάδες, σέμπροι και κολλήγοι των Τούρκων, για να δουλεύουν στα εύφορα χωράφια, που τα είχαν οι Τούρκοι φυσικά. Οι συνοικισμοί αυτοί ήταν η Σκούρα και του Φλόκα. Αλλά, με την κήρυξι της Επαναστάσεως, οι Τούρκοι, όπως είναι γνωστό, εγκατέλειψαν τα τσιφλίκια τους κι έτρεξαν να κρυφτούν στα Κάστρα του Μυστρά, της Μονεμβασίας και, κυρίως, στην Τρίπολι. Τότε, λοιπόν, οι Μπαρμπιτσιώτες, έπιασαν την εγκαταλειμμένη από τους Τούρκους περιοχή της Σκούρας και Φλόκα κι όταν τελείωσε η Επανάστασι, ήρθαν με τον Καπετάνιο τους κι εγκαταστάθηκαν στη Σκούρα, ενώ του Φλόκα την κατεδάφισαν και στην περιοχή της, που φυτεύθηκαν κατόπιν αμπέλια, φαίνονται και σήμερα σε πολλά σημεία σωροί με πέτρες από τα γκρεμισμένα χαμόσπιτα των ραγιάδων, που τους λέμε σήμερα "οβολιούς". Δε εγκατέλειψαν όμως τη Μπαρμπίτσα τους οι Μπαρμπιτσιώτες. Περνούσαν το χειμώνα τους στην πεδινή κι εύφορη Σκούρα, παραχειμάζοντας με τα κοπάδια τους, ενώ την άνοιξι και το καλοκαίρι ανέβαιναν στην ορεινή και υγιεινή Μπαρμπίτσα, για να βοσκήσουν τα κοπάδια τους στο βουνό και να γλυτώσουν κι οι ίδιοι από τα κουνούπια και την ελονοσία.
  2. Ψηφιακό τεκμήριο
  3. Παραδόσεις
  4. Ακαθόριστα
  5. ΚΕΕΛ, χφο. 3773, σ. 3-4
  6. 3773
  7. 1973
  8. Εντοπιότητα
  9. Ελληνική - Κοινή ελληνική
  10. Μη προσδιορισμένη
  11. Αρχείο Χειρογράφων
  12. Μπαρμπιτσιώτης, Πέτρος; Κάτοικοι Μπαρμπίτσας; Έλληνες καλλιεργητές (Σκούρα και Φλόκα); Τούρκοι γαιοκτήμονες (Σκούρα και Φλόκα)
  13. Ιδιότητα συλλογέα: δάσκαλοςΗ φράση "τους λέμε σήμερα οβολιούς" δείχνει ότι ο συλλογέας πρέπει να κατάγεται από τον τόπο συλλογής. Έτσι, ως ο μορφωμένος της κοινότητας προβαίνει και στην καταγραφή.Και εδώ πρόκειται για ιστορικές πληροφορίες που ανάγονται στην περίοδο της Επανάστασης και αφορούν τη μετεγκατάσταση του χωριού. Έτσι η Επανάσταση γίνεται χρονικό ορόσημο για τη νέα περίοδο της ιστορίας της ιστορίας της κοινότητας. Ενδιαφέρον επίσης έχει η δικαιολόγηση που δίνεται από τον καπετάνιο, ο οποίος εδώ αποκτά και χαρακτηριστικά "ιδρυτή της κοινότητας" ή "μυθικού αρχηγού" της, για τη μετοικεσία. Φέρεται να το έχει προτείνει επειδή, ήδη από την αρχή της Επανάστασης, είχε προβλέψει την επιτυχή έκβασή της. Επομένως, η νέα περίοδος της ιστορίας της κοινότητας συνδέεται άμεσα με την ίδια της Επανάσταση, ενώνοντας τον βιωμένο χώρο με τον ιστορικό χρόνο, όπως αυτός μεταφέρθηκε μέσω ττης συλλογικής μνήμης.
  14. Σκούρα Λακωνίας
    Μπαρμπίτσα Λακωνίας
  15. Σκούρα Λακωνίας
    Μπαρμπίτσα Λακωνίας
  16. Σκούρα Λακωνίας
    Μπαρμπίτσα Λακωνίας
  17. Ρουμελιώτης, Παναγιώτης
  18. 1821
  19. Μετακίνηση πληθυσμών κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης από Μπαρμπίτσα Λακωνίας προς Σκούρα Λακωνίας