Όταν το 1826 ο Ιμπραήμ. Ο τρομερός αράπης, εσκορπούσε τον όλεθρον εις όλον τον Μωριά, έφθασε και εις την περιοχήν του Γερακίου. Όλοι άφησαν τα σπίτια τους και επήραν τα Τσακώνικα βουνά. Εις το Γεράκι έμειναν τρεις άνδρες, ο παπά Χρίστος Μουρτζίκος, ο Τσερώνης και ο Βράττης ή Μπράττης, άπαντες πρόγον…
Όταν το 1826 ο Ιμπραήμ. Ο τρομερός αράπης, εσκορπούσε τον όλεθρον εις όλον τον Μωριά, έφθασε και εις την περιοχήν του Γερακίου. Όλοι άφησαν τα σπίτια τους και επήραν τα Τσακώνικα βουνά. Εις το Γεράκι έμειναν τρεις άνδρες, ο παπά Χρίστος Μουρτζίκος, ο Τσερώνης και ο Βράττης ή Μπράττης, άπαντες πρόγον…
Όταν το 1826 ο Ιμπραήμ. Ο τρομερός αράπης, εσκορπούσε τον όλεθρον εις όλον τον Μωριά, έφθασε και εις την περιοχήν του Γερακίου. Όλοι άφησαν τα σπίτια τους και επήραν τα Τσακώνικα βουνά. Εις το Γεράκι έμειναν τρεις άνδρες, ο παπά Χρίστος Μουρτζίκος, ο Τσερώνης και ο Βράττης ή Μπράττης, άπαντες πρόγονοι των σημερινών Μαρτζουκέων, Τσερωνέων και Βραττέων, διά να παρακολουθήσουν το αράπικο ασκέρι που θ' ανηφόριζε προς το εγκαταλελειμμένο χωριό και να μεταφέρουν νέα εις τους λοιπούς άνδρες που τους ανέμενον εις τα στενά της σπηλιάς του Ρήγα. Από μακριά ξεχωρίζουν τρεις αραπάδες, που τους είχαν στείλει διά αναγνώρισιν. Ο παπάς κοιτάζει τους άλλου διά να μαντεύση το στοχασμό τους. Και των δύο τα μάτια εξεφώνιζαν "Θάνατος εις τους αραπάδες". Εσήκωσαν τους κοκκόρους των καρυοφυλλιών και έφτεισαν τας τσακουμακόπετρας. Ο παπα-Χρίστος προτείνει να προσπαθήσουν να τους πιάσουν ζωντανούς. Το εδέχθησαν και οι άλλοι, χωρίς να μαντέψουν την τρικυμίαν που έδερνε την ψυχήν του παπά. Φαίνεται, ότι ο παπάς δεν ήθελε να σκοτώση. Σε λίγο ζυγώνουν οι αραπάδες. Ο λεβεντόκορμος Τσερώνης μ' ένα πήδημα αρπάζει τον αράπη από το λαιμό, τον αφοπλίζει και τον οδηγεί εις την πλατείαν του χωριού. Το αυτό έγινε και με τους δύο άλλους. Το ασκέρι των αραπάδων επλησίαζε προς το χωριό. Τότε επήραν την απόφασιν να τους σκοτώσουν και τους τρεις αραπάδες έξω από το χωριό και να φύγουν να πάνε να συναντηθούν εις τα στενά της Σπηλιάς του Ρήγα που κείται περίπου τέσσερα χιλιόμετρα βορείως του Γερακίου με τους ταμπουρωμένους και αναμένοντας το ασκέρι των αραπάδων Γερακίτας. Σε λίγο μία μπαταριά και εν συνεχεία δεύτερη τραντάζουν τον έρημο τόπο. Τρίτη μπαταριά δεν ηκούσθη. Ο παπάς δεν εσκότωσε τον αράπη, τον άφησεν ελεύθερον και έτρεξε να κρυφτή, διά να μη πέση εις τα χέρια των άλλων αραπάδων, οι οποίοι είχαν πλησιάσει πολύ κοντά του. Ο ελέυθερος πλέον αράπης, αντί να κρύψη τον σωτήρα του, είπε εις τους αραπάδες ποίον δρόμον επήρε ο παπάς και τον κατεδίωξαν με αποτέλεσμα να τον πιάσουν εις την σπηλιάν που κείται προς την βορειοανατολικήν πλευράν του Γερακίου και εις απόστασιν περίπου χιλίων διακοσίων (1200) μέτρων και να τον σκοτώσουν. Από τότε φέρει το όνομα "Σπηλιά του Παπά". Οι άλλοιδύο, Τσερώνης και Βράττης ή Μπράττης, έφθασαν εις τα στενά της σπηλιάς του Ρήγα, διά να υπερασπίσουν την λευτεριά τους μαζί με τους άλλους. Την επομένην το αράπικο ασκέρι εξεπρόβαλε. Εις την θέσιν Κακαβούρι. Εταμπουρώθησαν καλά και τους ανέμενον. Μάχη σκληρή σε λίγο αρχίζει. Οι άπιστοι ρίχνονται με λύσσα αλλά τα καρυοφύλια σκορπούν τον θάνατον και τους υποχρεώνουν να υποχωρήσουν. Δεκάδες νεκροί καλύπτουν το πεδίον της μάχης. Από τους Γερακίτας λένε, ότι εσκοτώθη το πρωτοπαλλήκαρο "Ρήγας" και δι' αυτό το μέρος αυτό ονομάσθη "Σπηλιά του Ρήγα".
Ιδιότητα Συλλογέα: ΔημοδιδάσκαλοςΠληροφορήτρια: Γκίνη Όλγα, σύζυγος Ιωάννη.Μήπως πρόκειται για κάποια από τις αψιμαχίες που γίνονται υπό την ηγεσία του Κολοκοτρώνη, όπως διαβάζουμε στο σχετικό αρχείο; Στο κείμενο της παράδοσης πάντως δεν υπάρχει αναφορά στον Κολοκοτρώνη. Όλα αποδόδονται στους κατοίκους του Γερακίου και ιδιαιτέρως στους 3 που ηρωοποιούνται. Πάνω απ' όλους ο παπάς, στον οποίο αναφέρεται το τοπωνύμιο που δημιουργείται επ' ευκαιρία του τραγικού θανάτου του. Υπονοείται η στεροτυπική αντίληψη ότι ως παπάς δεν ήθελε να σκοτώσει. Ο στρατιώτης που αφήνει ελεύθερο ο παπάς κατηγορείται στο κείμενο της παράδοσης, μάλλον παράλογα, ως αχάριστος, αφούφανέρωσε τη θέση όπου είχε κρυφτει ο παπάς. Δεν είναι πολύ λογικό να τον δει ως σωτήρα και να του χρωστά ευγνωμοσύνη που δεν τον σκότωσε. Οι στρατιώτες του Ιμπραήμ, εκτός από αραπάδες χαρακτηρίζονται και άπιστοι, γεγονός που προσδίδει και θρησκευτική διάσταση στην αντιπαράθεση.
Όταν το 1826 ο Ιμπραήμ. Ο τρομερός αράπης, εσκορπούσε τον όλεθρον εις όλον τον Μωριά, έφθασε και εις την περιοχήν του Γερακίου. Όλοι άφησαν τα σπίτια τους και επήραν τα Τσακώνικα βουνά. Εις το Γεράκι έμειναν τρεις άνδρες, ο παπά Χρίστος Μουρτζίκος, ο Τσερώνης και ο Βράττης ή Μπράττης, άπαντες πρόγον… - Identifier: 373623
Internal display of the 373623 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)
