Οι Τούρκοι είχαν πιάσει σκλάβους πολλούς και ήσαντε και από δω από το χωριό μας ένας άντρας και μια γυναίκα. Αυτή ήτανε η Γκουβελίνα γιάτρισσα πραχτική. Ο Μπραΐμης είχε ένα παιδί, μοναχοπαίδι. Το παιδί έπαθε το λαιμό του. Φέρανε γιατρούς, καθηγητές, τίποτα. Ούτε έπινε, ούτε έτρωγε το παιδί τίποτα, ή…

Οι Τούρκοι είχαν πιάσει σκλάβους πολλούς και ήσαντε και από δω από το χωριό μας ένας άντρας και μια γυναίκα. Αυτή ήτανε η Γκουβελίνα γιάτρισσα πραχτική. Ο Μπραΐμης είχε ένα παιδί, μοναχοπαίδι. Το παιδί έπαθε το λαιμό του. Φέρανε γιατρούς, καθηγητές, τίποτα. Ούτε έπινε, ούτε έτρωγε το παιδί τίποτα, ή…

  1. Οι Τούρκοι είχαν πιάσει σκλάβους πολλούς και ήσαντε και από δω από το χωριό μας ένας άντρας και μια γυναίκα. Αυτή ήτανε η Γκουβελίνα γιάτρισσα πραχτική. Ο Μπραΐμης είχε ένα παιδί, μοναχοπαίδι. Το παιδί έπαθε το λαιμό του. Φέρανε γιατρούς, καθηγητές, τίποτα. Ούτε έπινε, ούτε έτρωγε το παιδί τίποτα, ήτανε ετοιμοθάνατο. Ο Μπραΐμης έπεσε τ’ απίστομα να πεθάνη. Η Γκουβελίνα τ’ άκουσε πως ήτανε άρρωστο το παιδί. Ζήτησε άδεια να δη το Μπραΐμη. Τη διώχνανε. Κείνη ξαναπήγε. Λένε του Μπραΐμη μια σκλάβα σε θέλει. Λέει, διώχτε τη να μη ντη βλέπω. Λέει τονέ θέλω για καλό του παιδιού του. Κείνος με το κεφάλι σκυμμένο. Θέλω να ιδώ το παιδί σου. Τι λες μωρή σκλάβα, τση λέει, εδώ τόσοι καθηγητές και συ θα το γιάνης; Θα σου πάρω το κεφάλι. Να μου το πάρεις, του λέει αλλά πρώτα να ιδώ το παιδί σου. Την πάει, το τηράει. Του λέει, εγώ θα σου το γιάνω το παιδί, αλλά θα ντα πετάξης ούλα, γιατρούς, φάρμακα και θα κάμνης ότι σου πως εγώ. Μωρή καταλαβαίνεις τι λες, θα σε σκοτώσω. Αν δεν το γιάνω, να με σκοτώσεις, του λέει. Αυτή είχε στην τσέπη της κι ένα νυστεράκι. Το βγάνει, τ’ ανοίγει το στόμα του παιδιού, τάκα-τάκα δυο-τρεις ξυραφιές, άνοιξε ο λαιμός του παιδιού, έβγαλε πύον. Αμέσως το παιδί ζήτησε να φάη. Ο Μπραΐμης όταν είδε το παιδί του γιατρεμένο, εσύ, τση λέει, εγιάτρεψες το παιδί μου! Τι θες να σου χαρίσω; Θα σου χαρίσω όσα κόβει το μάτι μου και θα σε βάλω απάνου σ’ ένα άλογο με χρυσή σέλλα να σε γυρίζω σαν τη βασίλισσα. Όχι, του λέει, δεν θέλω απ’ αυτά τίποτα. Τίποτες;, τση λέει. Όχι, του λέει, παρά μονάχα να ελευθερώσης ούλους τσου ρωμιούς σκλάβους που έχεις και να μας αφήσης να γυρίσουμε στην πατρίδα μας. Και να μην πειράξετε τους Έλληνες. Τί λες;, της λέει, όχι αυτά που σου χαρίζω εγώ; Όχι, λέει, εγώ αυτό θέλω. Ορκίστηκε τότε ο πασάς, «νύχι ρωμιού, κεφάλι τούρκου», και ναύλωσε καράβια και τους έστειλε πίσω τσου ρωμιούς στα σπίτια τους και της Γκουβελίνας της έδωσε και λεφτά πολλά. Αλλά ήτανε γιάτρισσα σπουδαία αυτή.
  2. Ψηφιακό τεκμήριο
  3. Παραδόσεις
  4. Ακαθόριστα
  5. Χφο 3805, σ. 397-399
  6. 3805
  7. 1975
  8. Λαογραφική αποστολή Κ.Ε.Ε.Λ.
  9. Ελληνική - Κοινή ελληνική
  10. Μη προσδιορισμένη
  11. Αρχείο Χειρογράφων
  12. Πληροφορητής: Φρεζάδου Διονυσούλα, 83 ετών   «νύχι ρωμιού, κεφάλι τούρκου» (παροιμία σημειώνει η Ψυχογιού)
  13. Ιμπραήμ πασάς; Γκουβελίνα
  14. Η Γκουβελίνα
  15. Ψυχογιού, Ελένη
  16. Μυρσίνη Ηλείας
  17. Μυρσίνη Ηλείας
  18. Φρεζάδου, Διονυσούλα
  19. Ελληνική Επανάσταση
  20. Αίγυπτος
    Μυρσίνη Ηλείας
  21. Ίαση παιδιού Ιμπραήμ από αιχμάλωτη πρακτική ιατρό με αντάλλαγμα την απελευθέρωση των Ελλήνων σκλάβων