Κατά τον εμφύλιο του Επαναστατικού Αγώνα των Ελλήνων εναντίον των Τούρκων η κυβέρνηση του Ναυπλίου πέτυχε πολλές νίκες κατά των Πελοποννησίων του Κολοκοτρώνη. Οι νίκες των κυβερνητικών στη Θάνα (22-11-1824), όπου σκοτώθηκε ο Πάνος, γιος του Γέρου του Μοριά, στα Καλάβρυτα και στα Τρίκαλα Κορινθίας, ό…
Κατά τον εμφύλιο του Επαναστατικού Αγώνα των Ελλήνων εναντίον των Τούρκων η κυβέρνηση του Ναυπλίου πέτυχε πολλές νίκες κατά των Πελοποννησίων του Κολοκοτρώνη. Οι νίκες των κυβερνητικών στη Θάνα (22-11-1824), όπου σκοτώθηκε ο Πάνος, γιος του Γέρου του Μοριά, στα Καλάβρυτα και στα Τρίκαλα Κορινθίας, ό…
Κατά τον εμφύλιο του Επαναστατικού Αγώνα των Ελλήνων εναντίον των Τούρκων η κυβέρνηση του Ναυπλίου πέτυχε πολλές νίκες κατά των Πελοποννησίων του Κολοκοτρώνη. Οι νίκες των κυβερνητικών στη Θάνα (22-11-1824), όπου σκοτώθηκε ο Πάνος, γιος του Γέρου του Μοριά, στα Καλάβρυτα και στα Τρίκαλα Κορινθίας, όπου αιχμαλωτίστηκε ο Γιάννης Νοταράς, ανάγκασαν τους αντικυβερνητικούς να εγκαταλείψουν τον αγώνα τους.
Ο Κολοκοτρώνης, ψυχικό κουρέλι από τον σκοτωμό του πολυαγαπημένου του γιου και απογοητευμένος από τον εμφύλιο αλληλοσπαραγμό, παρεδόθη με πολλούς ομοϊδεάτες του, αυτόθελα, στην κυβέρνηση του Ναυπλίου, ύστερα από τις διαβεβαιώσεις της πως δεν θα πάθαινε τίποτα και πως θα ερχόταν σε συμβιβασμό μαζί του. Μα η κυβέρνηση μόλις είδε ότι τον είχε στο χέρι, δεν κράτησε το λόγο της και αποφάσισε να τον φυλακίσει. Γι’ αυτό διέταξε τον υδραίο ναυμάχο Κυριάκο Σκούρτη να συλλάβει όλους τους «προσελθόντας αντάρτας», να τους αφοπλίσει «μέχρι σουγιά» και να τους φυλάσσει υπό περιορισμό.
Στη συνέχεια ο Σκούρτης διετάχθη να τους μεταφέρει από το Ναύπλιο στην Ύδρα για να «ἑγκλεισθούν προς φύλαξιν» στο εκεί μοναστήρι του Προφήτου Ηλία. Μαζί με τον Κολοκοτρώνη ήταν και επίσημα άλλα ονόματα: Δεληγιανναίοι, Νοταράδες, Σισίνηδες, Μητροπέτροβας, Αναστασόπουλος, Γρίντζαλης, Παπατσώνης, παλικάρια του Βαλτετσιού, Γρίβας και άλλοι.
Άνθρωποι δηλαδή που είχαν προσφέρει το αίμα τους για την λευτεριά της Πατρίδας. Ο Σκούρτης συμμορφώθηκε απολύτως με την κυβερνητική διαταγή. Και όταν άραξε η «Γοργώ», το καράβι που ήρθε από την Ύδρα για τη μεταφορά τους, τους οδήγησε με συνοδεία ναυτών της και στρατιωτών στην προκυμαία για να μπαρκάρουν. Κατά την μεταφορά τους ένα πλήθος από μεθυσμένους, πληρωμένους και βαλτούς γιουχαΐζουν τον Κολοκοτρώνη, τον φτύνουν, τον σπρώχνουν και τον τραβούν να τον ξεσκίσουν.
Με βουρκωμένα μάτια ο Γέρος του Μοριά γυρίζει στους στρατιώτες: «Κρίνετε σεις αν μου πρέπει τέτοια ντροπή». Οι στρατιώτες επεμβαίνουν και διώχνουν τους βαλτούς. Περνώντας τα σοκάκια φθάνουν και στο τελευταίο προς την αποβάθρα στενό, όπου στην πόρτα ενός ψιλικατζίδικου είδε ο Κολοκοτρώνης σ’ ένα παλιοζέμπιλο μερικούς φτηνοσιουγιάδες, από αυτούς με ξύλινη λαβή, για πούλημα.
Γυρίζει τότε προς τον πλοίαρχο που παρακολουθούσε από δίπλα και του λέει:
-Καπετάν Κυριάκο, αφού μου κατάσχεσες το μαχαιράκι μου, άφησέ με τώρα να πάρω έναν ξυλοσουγιά για το ψωμί μου. Κι εκείνος που ήταν αγαθότατος άνθρωπος, ναυτικός τίμιος και γενναίος, το επέτρεψε χαμογελώντας με λύπη. Μα ο Κολοκοτρώνης δεν είχε ούτε γρόσι πάνω του για να αγοράσει αυτόν τον σουγιά που έκανε τρεις παράδες. Λέει στον έμπορα: «Χρέωσέ με αυτόν τον σουγιά. Κολοκοτρώνη με λένε». Εκείνος αρπάζει το ζεμπίλι και το αδειάζει στα πόδια του Κολοκοτρώνη. «Όλοι δικοί σου είναι στρατηγέ», του είπε συγκινημένος.
Το επεισόδιο των ξυλοσουγιάδων διεδόθη αμέσως στο Ναύπλιο και από εκεί σαν την γρίπη σ’ όλον τον Μοριά, και αμέσως από τότε πήρε ο ξυλοσουγιάς το όνομα Κολοκοτρωναίικος που διατηρείται ακόμα τουλάχιστον στην Πελοπόννησο.
Κατά τον εμφύλιο του Επαναστατικού Αγώνα των Ελλήνων εναντίον των Τούρκων η κυβέρνηση του Ναυπλίου πέτυχε πολλές νίκες κατά των Πελοποννησίων του Κολοκοτρώνη. Οι νίκες των κυβερνητικών στη Θάνα (22-11-1824), όπου σκοτώθηκε ο Πάνος, γιος του Γέρου του Μοριά, στα Καλάβρυτα και στα Τρίκαλα Κορινθίας, ό… - Identifier: 373494
Internal display of the 373494 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)
