"Μια φορά ήτανε δυό κουμπάροι. Μια μέρα, εκεί που έτρωγε ο ένας από τους δύο κουμπάρους στο σπίτι του με τη γυναίκα του και με τα παιδιά του, του πήγε ο κουμπάρος του. Τότε αυτός το gράτησε να dον φιλέψη. Ο άλλος στρώθηκε. Ο κουμπάρος του είχε στπ τραπέχι εληές και χαβιάρι. Αυτός τότε χώθηκε στο χαβιάρι και δεν έτρωγε καθόλου εληές. Ο κουμπάρος του μαθές, που τον έβλεπε να τρώη όλο χαβιάρι του είπε: [την ανωτέρω παροιμία].
