Λέγεται τούτο εν Λιβύσσιο προκειμένης περί γάμο. Εν Λιβυσσίω ο γάμοε μετά τινός ξένου ή ξένης ήσαν σπανιωτάτοι. Παρά τοις αρχαίοις "το κηδεύεσαι (το να κάμης γάμον) καθ' εαυτόν, αριστεύει μακρώ. Και κηδεύει εκ των ομοίων εάν γαρ εκ την κρειττόνου δέσποτας ον συγγενείς κτήση"
