Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο
Login
Κεντρική πλοήγηση
Αρχική
Αναζήτηση
στραβός
Default
Graph
Λήμμα
στραβός
Γλώσσα οντότητας
Ελληνικά
Λήμμα
498
Προβολή λίστας
Η στραβάρα εν τζ' εν αμματοπόνηση.
Η στραβάρα εμ περίτου που την αννατοπόνησιν.
Η στραβάρα εμ παππέσω.
Αυτός κάνει στραβοτιμονιάς.
Αυτός είναι στραβοσουγιάς.
Στραβό καράβι, ολόρτο ταξίδι.
Με στραβό αν κοιμηθεής, το πρωΐ θ' αλλοιθωρίζεις.
Πήγε ο στραβός να δη το πανηγύρι.
Η στραβός εν πέφτει γιατί αππαλατά κη πάει.
Ποιός στραβός δε θέλει τα μάτια τ';
Μι στραβό κοιμήθ'κις; Του προυΐ θα γκαλιουρίεις.
Το στραβό το ξύλο η φωτιά το σιάζει.
Ποίος στραβός δεν θέλει να ιδή τον ήλιο;
Κάνει στραβά μάτια.
Όποιος κάτση με στραβό, ως το πρωΐ αλλοιθωρίζει.
Με στρβόν κοιμήθηκες; Θα τα γκολαουρήσης.
Το στραβό το ξύλο η φωτιά το καίει.
Όποιος κάτση με τους στραούς, αλλοιθωρκάζει τζ' ετζείνοςς.
Όποιος πάει με τους στραούς, αλλοιθωρκάζει τζ' ετζείνος.
Αλ λείψουν οι στραβοί, εν ί-ζουν οι αμπλεούμενοι.
Ο θεός να σε γλέπη που γλέπη που ματσουτζιάσ στραού.
Στους στραούς, βασιλεύκει ο μονόφθαλμος.
Στο χωρκόν το ως στραούς, αλλοίθωρος βασιλεύκει.
Όποιος σμήξει με στραόγ, γλήγορ' αλλοιθωρκάζει.
Απού τζοιμάται με στραόν, αλλοίθωρος σηκώννεται/
Βρε στραβέ, μεν τρως τα κουπέπια δυό-δυό. Ται πόθεν το ξέρεις; Που λλόουν μου, έτρωα τα τζ'εγιώ.
Τα στραβά τα ψωμιά, που τησ στραβήν τημ πινακωτήν.
Βρέ στρα(β)έ, μεν τορώεις τα κουπέπια δκυό δκυό.
Όποιος κάτση με στραόν, αλλοιθωρκάζει.
Είδες στραόν, κάμμα τζ' εσού τ' αμμάτια σου.
Άμα δης πολλούς στραούς, δήσε τζ' εσού τα μμάδκια σου.
Επήες σ' έναν τόπομ που ήσαν ούλλοι στραβοί; Δήσε τζ' εσού τα μάδκια σου.
Τρακόσια μάδκια εγ κάμνουν το μισόν του στραού.
Ο θεός να σε φυλάη από στραβού βαρεματιά κι από κουτσού γαμήσι!
Άκρη βρήκε ο στραβός! μήτε 'πίσω μήτ' εμπρός!
Τι τον θέλει ο στραβός τογ καθρέφτη;
Στραβοί, κουτσοί στον άγιον Παντελεήμονα!
Στων στραβών τη χχώρα ο μονόφθαλμος βασιλεύει!
Το στραβό ξύλο ορθό δε στέκει!
Ποιός στραβός δε θέλει το φως του;!
Ποιός στραβός δε θέλει τα 'μάτια του;!
Πασ' το στρβό, βγάλτου τα μάτια!
Ο στραβός κι ο ξένος είν' ένα πράμα!
Το στραβό στο στραβοχώρι, πρωτομάστορα τον κάνουν.
Του στραβού δος του και πόρταν μη του δείχνεις!
Τα στραβά τα κάνει ίσα και τ' ανάποδα καλά!
Ή στραβά 'ναι τ' άρμενα, ή στραβά αρμενίζουμε.
Τα στραβά γαϊδούργια με το φεγγάρι βόσκουν.
Στραβός βελόνα 'γύρευε μέσα στον αχεργι΄να κι ένας κουφός του έλεγε: Εδώ άκουσα κ' εβρόντα!
Ή στραβός είν' ο γιαλός, ή στραβά αρμενίζουμε.
Στων στραβών το χωργιό παπάς δεν ήταν κ' ήρθα 'γώ!
Το στραβό ξύλο ποτέ δεν στέκεται όρθιο!
Το στραβό ξύλο η φωτιά το 'σάζει.
Στραβού δουλειά! κουτσού δουλειά!
Το στραβό το ξύλο η φωτιά το σιάζει.
Αν πας με στραβό, το πρωΐ θ' αλλοιθωρίζεης.
Ο θεός να σε φυλάη από στραβού βαρεματιά κι' από κουτσού γαμήσι!
Να ειπούμε και του στραβού το δίκιο!
Οι λόγοι του πέφτουνε σαν του στραβού της ματσουκιάς!
Το στραβό ξύλο η φωτιά το 'σάζει!
Στραβός υ΄γιός, καλός νιγιός! Στραβός γαμπρός, κακός γαμπρός!
Με το στραβό κουμήθηκες; Το πρωΐ γκαϊδίζης!
Όποιος κάτση με στραβό, το πρωΐ αλλοιθωρίζει!
Ήταν στραβή κι αγόραζε καθρέπτη.
Της στραβής ψωλής τα μαλλιά της φταίνε.
Όχι από στραβόν διαβόλου
Που κοινωνούν οι στραβοί; Στην αγιάν Παρασκευή!
Έπεσ' απάνου μου 'σα στραβός!
Όποιος πέσει με στραβό το πρωΐ αλλοιθωρίζει.
Μέ στραβό αν κοιμηθής την αυγή θα γκαβιξής.
Πήρε ο στραβός κατήφορο.
Όλα τα στραβά δαμάλια της στραβής της αελιάς
Στραβός στραβόν ωδήγαγε κ' ηύραν το φως στο λάκκο!
Ούλα τα στραβά καρβέλια η νύφη τα κάνει!
Το στραβό το ξύλο η φωτιά το σιάζ'.
Στραβός βελόνι έχασε μέσα σε μια 'χυρώνα κι ένας κουφός εδιάβηκε κι 'αυτού βροντάει ακόμα.
Εις τούτο το στα(β)ό(ν) ψωριό(ν), δεν είχε(ν) άλλο(ν) κ' ήρτα 'γιώ.
Στρα(β)ός 'ς του ήλιου ήκατσε, κ' είπεν εδ΄ν' ο κόσμος.
Βάλε στρα9β0έ, να πιή ο αλλοίθωρος.
Αν κα(θ)ίσης με σταβό(ν), κ' εσύ θα αλλοιθωρήσης.
Ας είν' το τσιάκι στραβό, μον' ο καπνός να πάνη ίdiια.
Όπου με στραβόνε κοιμηθή, τ' αποταχιά καϊδίζει.
Ή στραβός είν' ο γιαλός ή στραβά 'ρμενίζουμε.
Ούλα τα στραβά ψωμιά, η νύφη μας τα πλάθει.
Που αράζουσ' οι στραβοί, στην Άγια bαρασκευή
Στραβός στον τοίχο κούμπησε κι άλλος τοίχος δεν είναι.
Που με στραβό αποκοιμηθή, τ' αποσταχιά καϊδίζει.
Ή στραβός είν' ο γιαλός ή στραβ' αρμενίζουμε.
Στραβός στον τοίχο κούμπησε, κι αλλού τοίχος δεν είναι;
Το στραβό ξύλα η φωτιά το σάζει.
Τα στραβά ξύλα τα ισαίνει η φωθιά.
Στραβός βολόνα 'ύρευγε μέσα στον αχεριώνα.
Στραβός βολόναν ήχασε μέσα στον αχερώνα και ο κουφός το 'φώναζεν "άκου τση που βροdάει" (ή πο' dριdίλα ή που dριdιλεί)
Στραβά φορείς το φέσι σου, παρά δεν έχει η τζέπη σου.
Στο βασίλειο dω στραβό βασιλεύγει ο μονόφταρμος.
Σ' ευτό do goσμο τω στραβώ, δεν ήτον' άλλος κι ήρθα 'γω.
Που σμίξει με στραβό, ταχυτέρ' αλλοιθωρίζει.
Ποιός στραβός δε θέλει το φως του;
Σ' αυτό do doπο τ στρβώ, παπά δεν είχε gι' ήρθα 'ώ.
Όποιος σμίξ' αποβραφύς με στραβό, ταχυτέρ' αλλοιθωρίζει.
Παραπομπή σε Λήμμα
2
Προβολή λίστας
-
Φτωχός ΄ς τον τοίχο κούμπησε παρέκει δεν πηγαίνει.
στραβός -
Identifier:
179160
Internal display of the 179160 entity interconnections
(Node labels correspond to identifiers)
Loading..
Legend
Navigation
Info
Loading..
Controls
Freeze
Thaw
Fit
Narrowness
Inferred
