- Του κουσάρ' ς του στόμα.
- Ψηφιακό τεκμήριο
- Συρτάρι 60
- Ελληνικά
- Σπετσιώτης-σύνορο
- 60
- στόμα
- Μη προσδιορισμένη
- Ορέστ. Α. Σχινά, Παροιμ. Σερρών, Λαογραφία Γ' (1911), σ. 221.
- Λαογραφία
- 1911
- Προύσα
- Περιοδικά
- Πρέπει να σιωπών οσάκις εννοούμεν ότι ο μεθ' ημών συνομιλών είναι ωργισμένος. Προήλθες εκ του εξής μύθου."Έναν κιρό ήταν μνιά που όλου μάλουνι μι τουν άντρα τς κι γιαυτό πάει 'ς τουν πλιματικό να τη διαβάσ' για να μη μαλών. Ου πλιματικός τη διάβασι κι την έδουκι κ' ένα κουσάρ κι την είπι που νι διαβασμένου κι πουλύ άγιου κ' όταν θύμων' ου άντρα τς να του βάζ' ς του στόμα τς κι να του σφίγγ' καλά/ Το βράδ' ήρθι ου άντρας τς κι 'αρχίντσι να θυμών' κι να φουνάζ'. Ικείν' έβανι του κουσάρ 'ς του στόμα κι δεν τουν ουμιλούσι. Κ΄ετσ' ξιθύμουσι ου άντρα τς." Κουσάε=μικρόν νόμισμα αξίας είκοσι παράδων.
- Σχινάς, Ορέστης Α.
