Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο
Login
Κεντρική πλοήγηση
Αρχική
Αναζήτηση
Αποστολίδης, Μύρτιλος Κ.
Default
Graph
Πρόσωπο
Αποστολίδης, Μύρτιλος Κ.
Είδος οντότητας
Πρόσωπο
Φύλο
Άνδρας
Συγγραφέας
110
Προβολή λίστας
Έναν γυμνό χίλιοι dυμένοι να τον γλύσουν δεν bορούν
Μούλλωμα και γνώσ'
Η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει
Αλλοίμονό τους τους δαρμένους, ώσπου να φτάση ο κριτής
Έχεις γλυαρία, έχεις θωριά, έχεις γρόσα, έχεις γλώσσα
Απ' τα θησαυρισμένα δίκαια παίρνει ο διάβολος τα μισά κι' απ' τ' άδικα κι αυτόν τον νοικοκύρη
Ήρταν τα άγρια να διώξουν τα ήμερα
Η ζούλια αν ήταν ψώρα θα κολλούσε
Απ' το γουρούν και μια τρίχα καλή είναι
Βάλε κλειδί στη γλώσσα σου
Κάθε πετνός στο bουκλούκι του λαλάει
Φτηνά την γλύτωσε
Από φασούλ' φασούλ' γεμίζει το σακκούλ'
Από φασούλι φασούλι γεμίζει το σακκούλι
(Μας έρχεται) αριά και που
Bρος κρεμνός κι οπίσου ρέμμα
Τον έστειλε για πράσινο χαβιάρ'.
Χάϊδια ανάλατα, κουκιά βρεγμένα.
Τι έδινε ο Θεός και τι να πάρη ο Χάρος :
Του Χάρου νερό κουβαλάει.
Ο Χάρος τον παρακαλάει κι εκείνος καμαρώνει.
Χαρισμένο ξύδι, γλυκό σα μέλι.
Στο κεφάλι μας φωτιά καίει και εσύ με τον κώλο σου καρύδια σπάνεις;
Σε χαρισμένο άλογο τα δόντια του δεν βλέπουν.
Σε χαρισμένο άλογο τα ντόντια του δεν βλέπουν.
Ο λαγός στη φωλιά του πιάνεται.
Σιμά στ' αμπέλι φύτευε, σιμά σε χώρα χτίζε.
Το φυσάει και δεν κρυώνει.
Φύση τη φύση κυνηγάει κι η γάτα το ποντίκι.
Είναι φτωχό τ' αρνί κι έχει και φαρδιά ουρά.
Ο φτωχός κι η μοίρα του.
Ο φτωχός κι η μοίρα του
Μη δανειστής από φτωχό και σε πάρη το κατόπι.
Ο φτωχός ό,τι bορεί, ο πλούσιος ό,τι θέλει.
Των φτωχών είναι καρύδια και ακούγονται, των αρχόντα είναι σύκα και ζουλίζονται.
Των φτωχών είναι καρύδια και ακούονται, των αρχόντων είναι σύκα και ζουλίζονται.
Των φτωχών είναι καρύδια και ακούονται, των αρχόντων είναι σύκα και ζουλίζονται.
Φως φανάρι.
Όποιος φυλάη τα ρούχα τ' έχ' τα μισά.
Με τη φωνή κι ο Λάζαρος!
Όποιος φυλάει τα ρούχα έχει τα μίσα.
Ο τσιάπλικας όπου κι αν πάη τη φωλιά, του χέζει:
Η φτώχεια θέλει καλοπέραση.
Φτύσε στον κόρφο σου να μη βασκαθής.
Αυτός δεν φτάει στο χέρ'.
Όποιος φτάει τον ανήφορο, φτάει τα μούτρα του.
Αν φταίω εγώ, να σκασ΄ο άντρας μου κι αν φταίη αυτός, να σκάση αυτός.
Αν φταίω εγώ, να σκασ΄ο άντρας μου κι αν φταίη αυτός, να σκασ' αυτός.
Ὀσα δεν φτάνει η αλεπού τ΄ αφήνει κρεμαστάρια: αναλόγως τω "ομφακές εισί".
Όσα δεν φτάν΄ η αλπού, τ΄αφίνει κρεμαστάρια.
Το φτηνό το κρέας τα σκυλιά το τρών.
Κόπηκαν τα φτερά τους.
Φούρνος κι ας μην κανπίση.
Των φρονίμων τους σκοπούς τα γένεια τους μονάχα ξέρουν.
Έχει ο φρόνιμος χουλιαρί, τρώει κι ο τρελλός μ΄αυτόν.
Απ' ό,τι φοράει, κλέφτες δεν φοβάται.
Να φάη η μυίγα σίδερο.
Έκαμε το φορτιό του.
Δεν τρώει χόρτα.
Φόβους φυλάγει τ' αμπέλια.
Δεν φιλάει κατουρημένες ποδιές.
Φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό το Γιάννη.
Φοβάται τον ήσκιο του
Ο ρεμένος απ΄τη βροχή δε φοβάται.
Τα βουνά τα χιονισμένα φουρτούνες δεν φοβούνται.
Το καλό απίδ' γουρούν' το τρώει.
Η φακή με το στανιό της βράζει.
Ήθελα, κουμπάρε, να σε πω φάε, μα βλέπω τα χέρια σου πως δεν αδειάζουν.
Φίλε μου στην ανάγκη μ΄ κι εχτρός μου στη χαρά μ'.
Τον Φλεβάρη κι' αν χιονίση, πάλι άνοιξη μυρίζει.
Του φάνηκε ο ουρανός σφοντύλι.
Χωριό που φαίνεται κολαούζο δεν θέλει.
Φίλου παρακάλεση ομοιάζει σαν αγγαρία.
Φίλοι να είμαστε και τα πουγγιά και να καλώνουν;
Τα παιδιά τα μήλα τρων κι οι γερόνdοι τους μουδιάζουν.
Έφαγε τη χυλόπιττα.
Έφαγε τη παπάρα.
Έφαγε τη χυλόπιττα.
Το βόδι όλο φάγαμε και στην ουρά αποστάσαμε.
Το φείδι, αν δε φάη φείδι, δράκος δεν γίνεται.
Γλυκά τάφαγε, πικρά θα τα χέση.
Φευγάτε ποδαράκια μου να μη σας χέση ο κώλος.
Φεύγει σαν το διάβολο το θυμνιάμα.
Υστερνή μου γνώσ' ας σ' είχα πρώτα!
υποθέσεις του Χαντζηγιάννη
Ούτε μέλ' φάγαμε ούτ' η οιλιά μας κόφτει
Τυφλός στον τοίχο ακκούμπησε, κόσμος παρέξει δεν 'ναι.
Με τυφλόν αν συγκαθίσης, το πρωί θ' αλλοιθωρίσης
Μήτε οδηγό τυφλό μήε σύμβουλο κοντό, νόει και πράτει.
Με τη λίγδα του τσιγαρίζεται.
Κάθε τόπος και ζακόν'
Παπούτσ' από τον τόπο σου ας είν' και bαλωμένο
Από τρίχα κρέμεται.
Κόκκινη τρίχα, μάτια γαλανά, σύντροφος του Γιούδα γιος του Σατανά.
Κοιτάζει μόνο το τομάρι του
Παιδί μου, τίμα τον παπά και συ παπά έχε γνώσ'
Θα τον συγυρίσω
Όπως στρώσης, έτσι θα πλαγιάσης.
Όπως στρώσης έτσι και θα πλαγιάσης.
Τσίντσιρας μας λάλησε μαύρη ρώγα λάλησε
Αποστολίδης, Μύρτιλος Κ. -
Identifier:
168543
Internal display of the 168543 entity interconnections
(Node labels correspond to identifiers)
Loading..
Legend
Navigation
Info
Loading..
Controls
Freeze
Thaw
Fit
Narrowness
Inferred
