(Της γυναικός θανούσης άπαιδος, πρό συμπληρώσεως έτους, κατά τήν έν Βεροία τοπικήν συνήθειαν, η μεν διατετιμημένη προίξ επιστρέφεται εις τον προικοδότην πατέρα, τού ανδρός αποκερδαίνοντος μόνον τό πρώτον κραββατοστρώσιον.—Τά θεώρητρα καί τά εν τω γάμω χαρίσματα διανέμονται εξ ίσου, μεταξύ άνδρός καί πατρός.—Αι προ γάμου καί μετά τον γάμον δωρεαί νήκουν εις τόν πατέρα.—Τά εις ιατρούς δαπανήματα μέχρι τής τελευτής τής γυναικός βαρύνουν τόν άνδρα).
Βλέπε τον πρόλογο και τις αρχές της έκδοσης στη Συλλογή, Μελέτες Ιστορίας Δικαίου (Δ. Γκίνης, Εισαγωγή, Πραγματεῖαι της Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν, τ. 26 (1966), σσ. 5-13 του έργου).
Βλέπε βιβλιογραφία και συντομογραφίες στις σελ. 14-39 του έργου.
Βλέπε ευρετήρια ονομάτων και τόπων, καθ' ύλην και γλωσσάριο στις σελ. 399-418 του έργου
Ατεκνία
| Διαδοχή εξ αδιαθέτου
| Δωρεά πρόγαμος
| Θεώρητρον
| Κρεββατοστρώσι
| Προίξ διατετιμημένη
| Συνήθεια (τα) του τόπου
