(Θανόντος του άνδρός, ή γυνή λαμβάνει μόνον τάς προ του γάμου δωρεάς του άνδρός, μή τηρησάσης όμως ταύτης τόν πένθιμον ένιαυτόν, έκπίπτει καί τούτων, οπότε κληρονόμος έσται ή θυγάτηρ, ής θανούσης, κληρονόμος έσται ή μήτηρ της, άποκλειομένου του προς πατρός θείου της).
Βλέπε τον πρόλογο και τις αρχές της έκδοσης στη Συλλογή, Μελέτες Ιστορίας Δικαίου (Δ. Γκίνης, Εισαγωγή, Πραγματεῖαι της Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν, τ. 26 (1966), σσ. 5-13 του έργου).
Βλέπε βιβλιογραφία και συντομογραφίες στις σελ. 14-39 του έργου.
Βλέπε ευρετήρια ονομάτων και τόπων, καθ' ύλην και γλωσσάριο στις σελ. 399-418 του έργου
Διαδοχή εξ αδιαθέτου
| Δωρεά πρόγαμος
| Πένθιμος ενιαυτός χήρας
