Ανέκδοτον, εν χφ. ΕΒΕ 2140 (φ. 1-165), ακέφαλον, άνευ προοιμίου καί επικεφαλίδος άρχ. «ακίνητον εκκλησιαστικόν πράγμα δέν αποξενώνεται, μόνον άν είναι απρόσοδον, νά μήν έχη κανένα διάφορον...». Εν τέλει (φ. 165) : «εγράφη διά χειρός Θεοδοσίου πρωτονοτάριου Ζυγομαλά καί εις τό σαφές ήλθεν ως δυνατόν».
Βλέπε τον πρόλογο και τις αρχές της έκδοσης στη Συλλογή, Μελέτες Ιστορίας Δικαίου (Δ. Γκίνης, Εισαγωγή, Πραγματεῖαι της Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν, τ. 26 (1966), σσ. 5-13 του έργου).
Βλέπε βιβλιογραφία και συντομογραφίες στις σελ. 14-39 του έργου.
Βλέπε ευρετήρια ονομάτων και τόπων, καθ' ύλην και γλωσσάριο στις σελ. 399-418 του έργου
