Καταρράκτης Χίου

Καταρράκτης Χίου

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Καταρράκτης Χίου
  4. 1558
  5. Καταρράκτη
  6. Χίου
  7. Χίου
  8. Δεν υπάρχει.
  9. Όχι
  10. Υπάρχουν περίπου δέκα (10) οικογένειες Μικρασιάτες.
  11. Όχι
  12. Αυτή που μιλούν σήμερα.
  13. Υπήρχαν 17 εκκλησίες.
  14. Οι περισσότερες ήταν οικογενειακές.
  15. Υπήρχαν πέντε (5) νεκροταφεία.
  16. Το δημοτικό λειτούργησε στα 1916, αλλά και πριν, επί Τουρκοκρατίαςυπήρχε σχολείο, το οποίο λειτουργούσε με έξοδα των γονέων. Πότε λειτούργησε πρώτη φορά είναι άγνωστο.
  17. Κύρια ασχολία των κατοίκωνήταν η γεωργία. Υπήρχαν και λίγοι ψαράδες.
  18. Μαστίχη, ελιά, καπνός, δημητριακά, όσπρια, αμύγαλα, σταφύλια, λαχανικά.
  19. Τα γεωργικά, που αναφέρονται στην ερώτηση ΙΙ, προορίζονταν και για αυτοκατανάλωση και για εμπόριο.
  20. Εξακολουθούσαν οι παλιές καλλιέργειες πλην του καπνού που απαγορεύεται. Η παραγωγή, όμως, έχει μειωθεί κατά πολύ, δίοτι οι κάτοικοι ασχολούνται με άλλα επαγγέλματα.
  21. Ήταν ελεύθερο όπως σήμερα.
  22. Όχι
  23. Από 40 στρέμματα και πάνω.
  24. Δεκαπέντε (15).
  25. Είκοσι πέντε (25) στρέμματα.
  26. Όχι. Μόνο οικόσιτη.
  27. Ανέκαθεν
  28. Όχι
  29. Όχι
  30. Όχι
  31. Επί Τουρκοκρατίας υπήρχαν οι δημογέροντες. Μετά την απελευθέρωση της Χίου από τους Τούρκους (1912) υπήρχαν κοινοτικοί άρχοντες και κοινοτικά συμβούλια, τα οποία εκλέγονταν από τους κατοίκους με εκλογές.
  32. Επί Τουρκοκρατίας πλήρωναν φόρους στους Τούρκους για το κρασί και το μαστίχι.
  33. Χωρίζονταν σε δύο (2) κοινωνικές τάξεις, τους πλούσιους κτηματίες και τους φτωχούς, οι οποίοι εργάζονταν στα κτήματα των πλουσίων.
  34. Ναι
  35. Ήταν υποχρεωτικό για όλους τους άνδρες ηλικίας 20 - 60 ετών. Γυναίκες δεν συμμετείχαν.
  36. Δεν υπήρχε περίπτωση αρνήσεως.
  37. Η αλληλοβοήθεια ήταν συνηθισμένο φαινόμενο σε όλες ανεξαρτήτως τις γεωργικές εργασίες
  38. Ίσχυε στο χτίσιμο των σπιτιών.
  39. Η αλληλοβοήθεια ήταν περισσότερο ανεπτυγμένη μεταξύ των γυναικών στις παρακάτω δουλειές: φύτεμα καπνού, μάζεμα και καθάρισμα μαστίχας, μάζεμα ελιάς και σε οικιακές εργασίες.
  40. Συνήθως δέκα (10) μέλη. Αυτά ήταν: Το ανδρόγυνο, τα παιδιά τους, τα αδέλφια του ανδρόγυνου και οι γονείς τους.
  41. Μπαμπά και μαμά.
  42. Παππού
  43. Γιαγιά
  44. Παππού
  45. Γιαγιά
  46. Με το όνομά τους.
  47. Με το όνομά τους
  48. Με το όνομά τους.
  49. Με το όνομά τους.
  50. Όχι
  51. Όχι
  52. Με το όνομά τους.
  53. Θείε ή μπάρμπα.
  54. Θεία
  55. Μπάρμπα, θείε και θεία.
  56. Με το όνομά τους
  57. Με το όνομά τους
  58. Όχι
  59. Λιγοπρόγονα
  60. Γιόμελα
  61. Συμπέθερε
  62. Μπαμπά ή καλέ.
  63. Μαμά ή καλέ
  64. Με το όνομά τους.
  65. Μπαμπά ή καλέ
  66. Μαμά ή καλέ.
  67. Με το όνομά τους.
  68. Με το όνομά του.
  69. Με το όνομά του.
  70. Με το όνομά του.
  71. Με το όνομά της.
  72. Με το όνομά της.
  73. Με το όνομά τους ή γυναίκα και άνδρα αντίστοιχα.
  74. Το πρώτο αγόρι έπαιρνε το όνομα του παππού από τον πατέρα. Το πρώτο κορίτσι έπαιρνε το όνομα της γιαγιάς από τον πατέρα. Τα υστερότοκα έπαιρναν τα ονόματα από τους γονείς της μητέρας. Εάν υπήρχαν περισσότερα παιδιά, έπαιρναν ονόματα συγγενών ή το όνομα που ήθελε ο νονός.
  75. Οι γυναίκες εκτός από τις δουλειές του σπιτιού και την ανατροφή των παιδιώντους, ασχολούνταν με όλες τις γεωργικές δουλειές και με τα οικόσιτα ζώα.
  76. Όλες
  77. Όλες
  78. Καμιά
  79. Δεν υπήρχαν βιοτεχνίες.
  80. Το σκάψιμο των χωραφιών, το χτίσιμο των σπιτιών, το ψάρεμα και το κλάδεμα των δέντρων.
  81. Από την ηλικία των δέκα (10) ετών. Στα αγόρια ανέθεταν όλες, γενικά, τις δουλειές, ενώ στα κορίτσια το μάζεμα των ελιών, της μαστίχης, των αμυγδάλων, τον τρύγο και τις δουλειές του σπιτιού.
  82. Έπρεπε να παντρευτούν πρώτα όλα τα κορίτσια και ύστερα τα αγόρια. Ο γάμος γινόταν με προξενιά.
  83. Κανονική ηλικία γάμου για τις γυναίκες ήταν 18 ετών και για τους άνδρες έπρεπε να έχουν απολυθεί από τον στρατό.
  84. Η συνήθεια ήταν ο γαμπρός και η νύφη να είναι από το ίδιο χωριό. Σπάνια διάλεγαν γαμπρούς και νύφες από τα γύρω χωριά!
  85. Συνήθως εγκαθίστατο σε σπίτι, το οποίο αποτελούσε προίκα της νύφης.
  86. Όχι
  87. Πολλές φορές.
  88. Όταν παντρεύονταν, χώριζαν.
  89. Συνήθως το μικρότερο παιδί ανεξαρτήτου φύλου.
  90. Δεν γνωρίζουμε τέτοια περίπτωση.
  91. Δεν μπορούσαν να παντρευτούν όταν ήταν πρώτα ξαδέλφια, επίσης δύο αδέλφια. Δεν μπορούσαν να παντρευτούν δύο αδελφές. Ένας άνδρας δεν μπορούσε να παντρευτεί διαδοχικά δύο αδελφές, όταν η πρώτη τύχαινε να πεθάνει. Δεν έγινε ποτέ γάμος μεταξύ πρώτων εξαδέλφων.
  92. Όχι
  93. Όχι
  94. Σπανιότατα λόγω ασυμφωνίας χαρακτήρων.
  95. Ο νονός του γαμπρού.
  96. Το πρώτο παιδί βάφτιζε αυτός που στεφάνωνε το ζευγάρι. Τα υπόλοιπα παιδιά βάφτιζαν διάφοροι φίλοι και συγγενείς.
  97. Προτιμούσαν να είναι συγγενείς ή φίλος.
  98. Απαγορευόταν
  99. Όχι
  100. Δεν έχουμε τέτοια περίπτωση.
  101. Ναι
  102. Γινόταν προικοσύμφωνα. Ελέγοντο προικοσύμφωνα.
  103. Όχι
  104. Ο προικοδότης, ο προικιζόμενος, οι μάρτυρες και ο νοτάριος (συμβολαιογράφος). Το συνέτασσε ο νοτάριος.
  105. 50.000 δρχ. Περίπου.
  106. Ναι, αν υπήρχε.
  107. Στο χωριό
  108. Ναι, στο χωριό.
  109. Ναι, αν υπήρχαν.
  110. Η πρωτότοκη έπαιρνε μεγαλύτερο μερίδιο.
  111. Όχι
  112. Μεταβιβαζόταν σε όλα της τα παιδιά.
  113. Οι αδελφοί είχαν υποχρέωση να συνεισφέρουν στην προίκιση των κοριτσιών, ανεξάρτητα αν ζούσε ή όχι.
  114. Όχι
  115. Η μισή επιστρεφόταν στην οικογένειά της και η μισή παραμένε στον άνδρα της.
  116. Όχι
  117. Ανάλογα με τις περιστάσεις, αλλά συνήθως μετά τον θάνατο και των δύο γονέων.
  118. Ίσα μερίδια.
  119. Ανάλογα με την περίσταση.
  120. Με διαθήκη
  121. Όταν πέθαινε ο πατέρας χωρίς να έχει κάμει διαθήκη και τα παιδιά δεν μπορούσαν να μοιράσουν την κληρονομιά, διότι π.χ. Κάποιο χωράφι το ήθελαν όλοι, τότε το μοίρασμα γινόταν με λαχνό.
  122. Αναλογούσε το ίδιο το ίδιο μερίδιο, το οποίο αναλογούσε σε κάθε παιδί.
  123. Τα μισά η γυναίκα του και τα άλλα μισά οι εξ αίματος συγγενείς του.
  124. Οι κόρες του.
  125. Ναι
  126. Αν δεν είχε καθόλου παιδιά.
  127. Ορφανά
  128. Όλη την περιουσία των γονέων.