Διδύμα Χίου

Διδύμα Χίου

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Διδύμα Χίου
  4. 1553
  5. Διδύμα/Χίου
  6. Χίου
  7. Χίου
  8. Όχι
  9. Όχι
  10. Τοπική
  11. Υπήρχαν 12 εκκλησίες. Η πρώτη χτίστηκε, που τυχαίνει να είναι ο καθεδρικός το 1736.
  12. Οι 5 ήταν οικογενειακές.
  13. Δύο
  14. Το 1879 λειτούργησε το πρώτο κοιν. σχολείο.
  15. Η Γεωργία
  16. Μαστίχα, λάδι, αμύγδαλα, σιτάρι, κουκιά, κριθάρι, βίκος, κάπνος.
  17. Αυτοκατανάλωση: Σιτάρι, λάδι, κουκιά, κριθάρι. Εμπόριο: Μαστίχι, λάδι, κουκιά, αμύγδαλα, καπνός.
  18. Εξακολουθούν οι παλιές εκτός από την καλλιέργεια του καπνού, που έπαψε να καλλιεργείται.
  19. Όχι
  20. Όχι
  21. Πάνω από 10 στρέμματα.
  22. Περίπου 25.
  23. Περίπου 10 στρέμματα.
  24. Οικόσιτη
  25. Από ανέκαθεν
  26. Όχι
  27. Όχι
  28. Όχι
  29. Επί Τουρκοκρατίας διοικούσαν το χωριό οι Δημογέροντες, διορισμένοι από τους Τούρκους, όσοι πλήρωναν κτηματικό φόρο πάνω από 100 γρόσια. Μετά την απελευθέρωση διοικούνταν από τους Γέροντες ή Αζάδες ή Προεστούς, κοινοτικά συμβούλια άλλοτε εκλεγμένα άλλοτε όχι.
  30. Φόρους πλήρωναν στον κάθε κατακτητή. Στους Τούρκους πλήρωναν: α. Το κτηματικό και β. Το νουφούσι ή φόρο απαλλαγής από το στρατιωτικό.
  31. Σε δύο: Τους πλούσιους και τους φτωχούς.
  32. Όλα τα κοινοτικά έργα (ύδρευση, κατασκευή δρόμων κ.λπ.) έγιναν με προσωπική των κατοίκων.
  33. Ήταν υποχρεωτική για όλους τους άνδρες, από τότε που τελείωναν το στρατιωτικό. Γυναίκες δεν συμμετείχαν.
  34. Τον τιμωρούσαν με χρηματική ποινή, αν δεν είχε να πληρώσει τα ημ/σθια εφυλακίζετο.
  35. Ήταν και είναι συνηθισμένο φαινόμενο κυρίως στο όργωμα, θέρος, συγκομιδή μαστίχης.
  36. Και στο χτίσιμο των σπιτιών.
  37. Ήταν ιδίωςστο καθάρισμα της μαστίχης.
  38. Πατέρας, μητέρα και παιδιά.
  39. Μπαμπά, Μαμά, Μάνα, Καλέ.
  40. Παππού
  41. Γιαγιά
  42. Παππού
  43. Γιαγιά
  44. Με τ' όνομά τους.
  45. Με τ' όνομά τους.
  46. Με τ' όνομά τους.
  47. Με τ' όνομά τους.
  48. Όχι
  49. Όχι
  50. Με τα ονόματά τους.
  51. Θείε - Μπάρμπα
  52. Θεία - θειά
  53. Θείε - Μπάρμπα - Θεία - Θειά
  54. Με τα ονόματά τους.
  55. Με τα ονόματά τους ή Γιέ μου, Κόρη μου.
  56. Τα πρωτότυπα παιδιά έπαιρναν το όνομα του παππού ή της γιαγιάς από τον πατέρα τους.
  57. Όπως και τα πραγματικά παιδιά.
  58. Δίδυμα - Γέμελα
  59. Συμπεθέρους
  60. Καλέ, πατέρα.
  61. Καλέ, Μαμά.
  62. Με τ' όνομά τους
  63. Καλέ
  64. Καλέ
  65. Με τ' όνομά τους.
  66. Με τ' όνομά του ή Γαμπρέ.
  67. Με τ' όνομά του ή Γαμπρέ.
  68. Με τ' όνομά του.
  69. Με τ' όνομά της.
  70. Με τ' όνομά της.
  71. Με τ΄όνομά της ή Γυναίκα. Με τ' όνομά του ή Άντρα μου
  72. Του παππού και της γιαγιάς απ' τον πατέρα και μετά απ' τη μητέρα. Όταν ήθελε και ο νονός έδινε δικό του όνομα συνήθως όταν δεν είχαν προτίμηση οι γονείς.
  73. Βοηθούσαν τους άνδρες σ' όλες σχεδόν τις εργασίες.
  74. Μάζεμα της ελιάς, ιέρος, καλλιέργεια του σκίνου, μάζεμα και καθάρισμα μαστίχης.
  75. Άρμεγμα, Τυροκόψιμο.
  76. Δεν υπήρχαν βιοτεχνίες.
  77. Όργωμα, οικοδομικές εργασίες, μεταφορά σταχυών, κλάδεμα δέντρων.
  78. Από τη Σχολική ηλικία τα αγόρια στα χωράφια και τα κορίτσια στο σπίτι.
  79. Πρώτα όλα τα κορίτσια και μετά τ' αγόρια.
  80. Πάνω από 20 χρονών για τις γυναίκες και 25 για τον άνδρα. Η γυναίκα έπρεπε να ήταν μικρότερη από τον άνδρα.
  81. Οι συνήθως από το ίδιο χωριό. Σπάνια από τα πλησιέστερα χωριά.
  82. Σε κάποιο καινούριο σπίτι, που το έπαιρνε προίκα η νύφη.
  83. Συνέβαινε, πολύ σπάνια όμως.
  84. Όχι, η περιουσία μοιραζόταν.
  85. Όταν πέθαναν οι γονείς αλλά πολλές φορές και όταν παντρευόταν.
  86. Η μικρότερη κόρη, αν δεν είχαν κόρη, ο μικρότερος γιός.
  87. Όταν δεν είχε άλλο σπίτι να δώσει σαν προίκα στην κόρη ή δεν είχε να δώσει μετρητά, αντί για σπίτι, σαν προίκα.
  88. Όχι
  89. Ανάλογα με τους γαμπρούς.
  90. Έγραφε μέρος της περιουσίας του.
  91. Ογαμπρός κρατούσε το επώνυμό του και τα παιδιά του πατέρα τους.
  92. Όταν ήταν πρώτα ή πρωτοδεύτερα ξαδέλφια, είτε από πατέρα είτε από μητέρα, δεν μπορούσαν να παντρευτούν.
  93. Ναι κατά 95% έγιναν όμως και τέτοιοι γάμοι (σπάνια όμως).
  94. Αν δεν είχαν ζεστή συγγένεια παντρευόταν.
  95. Πολύ σπάνια. Περιπτώσεις σιαζυγίων συνέβησαν για λόγους ηθικής.
  96. Σπάνια, ο νονός. Συνήθως κάποιος φίλος ή συγγενής.
  97. Το πρώτο, αυτός που στεφάνωσε το ζευγάρι τα υπόλοιπα διαφορετικοί, απαγορευόταν τ΄αδέλφια να έχουν τον ίδιο νονό.
  98. Προτιμούσαν κάποιο πλούσιο ή κοινωνικά ανώτερο και να έχει την ιδιότητα ή αξίωμα του βουλευτή ή πολιτευτή.
  99. Επιτρεπόταν
  100. Όχι γιατί ονομαζόταν σταυραδέλφια.
  101. Δεν υπήρχε τέτοια περίπτωση.
  102. Υπήρχε και υπάρχει (παραλαγμένος με δωρητήριο).
  103. Προικοσύμφωνα
  104. Διαθήκη ή δωρητήριο.
  105. Οι γέροντες ή οι συμβολαιογράφοι τα υπέγραφαν δύο μάρτυρες (γέροντες κατά προτίμηση) και ο ιερέας.
  106. Έπαιρνε χρήματα, περίπου όσο και η αξία του σπιτιού, αν δεν υπήρχε σπίτι.
  107. Ναι, αν υπήρχε.
  108. Συνήθως στο χωριό, σπάνια στην πόλη
  109. Ναι
  110. Ναι
  111. Το μερίδιο της προίκας ήταν ανάλογο με το γαμπρόφ
  112. Όχι
  113. Η προίκα της μητέρα μοιραζόταν ανάλογα τα παιδιά της (είτε αγόρια ήταν αυτά είτε κορίτσια)
  114. Συνεισέφεραν και τα αδέλφια στην προίκιση των κοριτσιών
  115. Όχι. Έκτός αν επέστρεφε την προίκα.
  116. Παρέμενε στον άνδρα της
  117. Δεν υπήρχε τέτοια συνήθεια
  118. Κατά τη στιγμή του γάμου συνήθως
  119. Κληρονομούσαν ίσα μερίδια
  120. Συνήθως μεγαλύτερο από το μερίδιο των αγοριών
  121. Με διαθήκη
  122. Σε περίπτωση πρόωρου θανάτου των γονέων και όταν δεν είχαν συντάξει διαθήκη
  123. Ίσο μερίδιο με κάθε παιδί
  124. Κανένας άλλος.
  125. Οι κόρες του.
  126. Σε περίπτωση που δεν είχε κάνει διαθήκη ο αδελφός του πατέρα κληρονομούσαν τ΄ ανήψια. Το ίδιο συνέβαινε και με τον αδελφό της μητέρας.
  127. Αν δεν είχε καθόλου παιδιά.
  128. Ορφανά ή ξένα.
  129. Το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας