- Ψηφιακό τεκμήριο
- Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
- Βαβίλοι
- 1550
- Βαβίλων
- Χίου
- Χίου
- Βέβυλοι
- Όχι
- Υπάρχουν 5-6 οικογένειες πρόσφυγες Μικρασιάτες
- Όχι
- Μιλούσαν όπως και σήμερα
- Ήταν 5 εκκλησίες
- Κοινοτικές
- Ένα
- Η γεωργία
- Κηπευτικά, ελιές, μαστίχα,δημητριακά.
- Τα σιτηρά, οι ελιές και το παραγόμενο λάδι για αυτοκατανάλωση και για εμπόριο τα κηπευτικά και η μαστίχη.
- Καλλιεργούνται τα ίδια προϊόντα.
- Κεφαλοχώρι
- 50 στρέμματα και πάνω
- 4-5 περίπου
- 15 στρέμματα
- Ναι
- Από ανέκαθε
- Όχι
- Όχι
- Όχι
- Ναι. Υπήρχαν οι γέροντες.
- ;
- Χωρίζονταν σε δυο τάξεις. Διακρίνονταν από τα κτήματα.
- Ήταν υποχρεωτικό για τους άντρες από 22 χρονών μέχρι 60. να δουλεύουν για κοινοτικά έργα.
- Ναι. Από 22 - 60 χρονών. Οι γυναίκες δεν συμμετείχαν.
- Έπρεπε να πληρώσει ένα χρηματικό ποσό.
- Η αλληλοβοήθεια ήταν συνηθισμένο φαινόμενο. Σχεδόν για όλες τις γεωργικές εργασίες.
- Στο χτίσιμο των σπιτιών και στην περίφραξη των χωραφιών
- Ναι. Στο μάζεμα των ελαιών, της μαστίχας και στο καθάρισμα των δημητριακών.
- Μια οικογένεια είχε συνήθως 8 -10 άτομα. Ο πατέρας, η μητέρα, τα παιδιά και σπάνια ο πατέρας και η μητέρα του άντρα και της γυναίκας.
- Πατέρα - μάνα
- Παππού
- Γιαγιά
- Παππού
- Γιαγιά
- Αγγόνια
- Αγγόνια
- Με τα ονόματά τους.
- Με τα ονόματά τους.
- Όχι
- Όχι
- Με τα ονόματά τους.
- Θείο
- Θεία
- Θείο - θεία
- Ανηψούδια
- Γιέ μου - κόρη μου
- Όχι
- Λιγοπρόγονα
- Γιόμελα
- Συμπεθέρους
- Πατέρα
- Μητέρα
- Κουνιάδος - κουνιάδα
- Πατέρα
- Μητέρα
- Κουνιάδος - Κουνιάδα
- Γαμπρέ.
- Γαμπρέ
- Γαμπρέ
- Νύφη
- Νύφη
- Γυναίκα - άντρα
- Πρώτα έπαιρναν ονόματα τα παιδιά από τους γονείς του πατέρα και τα επόμενα από τους γονείς της μητέρας. Και αν είχαν και άλλα παιδιά ο νονός έδινε όποιο όνομα δικό του ήθελε
- Εκτός από τις δουλειές του σπιτιού βοηθούσαν τους άνδρες τους και στα χωράφια
- Ξεβοτάνισμα, σκάλισμα των κήπων, μάζεμα ελιών και μαστίχας, το θέρισμα και το λίχνισμα.
- Ταΐσμα ζώων, άρμεγμα, κατασκευή τυριών.
- Το σκάψιμο των χωραφιών, η σπορά, το φύτεμα των κηπευτικών, το κόψιμο των ξύλων, τα καμίνια.
- Από 6 ετών. Στα αγόρια ανέθεταν δουλειές των χωραφιών. Στα κορίτσια ανέθεταν τις δουλειές του σπιτιού.
- Έπρεπε πρώτα να παντρευτούν τα κορίτσια και έπειτα τα αγόρια.
- Για τις γυναίκες κανονική ηλικία ήταν από 17 και άνω. Για τους άνδρες από 24 και άνω. Όχι.
- Η συνήθεια ήταν ο γαμπρός και η νύφη να είναι από το ίδιο χωριό. Σπάνια από άλλοχωριό
- Έμεναν στο σπίτι που είχε προίκα η νύφη. Αν δεν είχε νοικιάζανε.
- Όχι
- Ναι, αλλά μερικές μόνο φορές.
- Με τον γάμο τους.
- Έμενε στο πατρικό σπίτι όποιο παιδί διάλεγαν οι γονείς.
- Κυρίως όταν ο γαμπρός ήταν απροετοίμαστος για γάμο.
- Ναι
- Για τη μεγαλύτερη κόρη.
- Έπρεπε να γράψει στο όνομα του γαμπρού μέρος της περιουσίας του
- Όχι. Τα παιδιά έπαιρναν το επώνυμο του πατέρα τους
- Αν ήταν πρώτα και δεύτερα ξαδέλφια. Όχι.
- Ναι
- Μπορούσαν αν δεν υπήρχε συγγένεια.
- Πολύ σπάνια ;
- Όποιος ήθελε.
- Συνήθως αυτός που πάντρευε το ζευγάρι βάπτιζε και το πρώτο παιδί. Για τα άλλα, συγγενείς ή φίλοι. Όχι.
- Πλούσιος και κοινωνικά ανώτερος.
- Επιτρεπόταν
- Όχι
- Ναι
- Με προικοσύμφωνα. Όχι
- Όχι
- Οι συμβολαιογράφοι
- Ναι
- Αν είχαν
- Συνήθως χωράφια.
- Όλα έπαιρναν την ίδια προίκα.
- Όχι
- Όχι. Στα παιδιά της.
- Όταν τα αγόρια είχαν οικονομική άνεση βοηθούσαν στην προίκηση των κοριτσιών.
- Όχι. Έκτός αν επέστρεφε την προίκα.
- Τα μισά έμεναν στη σύζυγο και τα άλλα μισά στην οικογένειά της.
- Όχι
- ;
- Ανάλογα με τις περιστάσεις.
- Ανάλογα με την ευχαρίστηση που είχε ο κάθε γονιός για κάθε αγόρι.
- Το μερίδιο των κοριτσιών ήταν μεγαλύτερο.
- Με διαθήκη
- Καμιά φορά γινότανε και με λαχνό το μοίρασμα της κληρονομιάς. Αναμεταξύ συγγενών και παιδιών
- Τα μισά.
- Τα αδέλφια
- Οι κόρες τους.
- Ναι - ναι.
- Αν δεν είχε καθόλου παιδιά.
- Συγγενείς και ορφανά.
- Τα ίδια με τα άλλα μέλη.