Σελλιά Χανίων

Σελλιά Χανίων

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Σελλιά Χανίων
  4. 1547
  5. Σελλιών
  6. Αποκορώνου
  7. Χανίων
  8. Δεν υπάρχει παλαιότερο όνομα του χωριού.
  9. Όχι
  10. Όχι
  11. Κρητική δημοτική
  12. 3 εκκλησίες δεν θυμούνται όμως πότε χτίστηκαν
  13. Στο χωριό, δεν ήταν οικογενειακές.
  14. 3 (κάθε οικισμός ένα)
  15. Το 1880
  16. Γεωργοί - κτηνοτρόφοι
  17. Λάδι - κρασί
  18. Όλα για αυτοκατανάλωση, υπήρχε όμως και περίσευμα λαδιού για εμπόριο.
  19. Εξακολουθούν οι παλιές καλλιέργειες.
  20. Κεφαλοχώρι
  21. Τίποτα
  22. Όχι
  23. 70 στρέμματα
  24. 3 έως 4
  25. 50 στρέμματα
  26. Ναι
  27. Εξ' αρχής
  28. Όχι
  29. Όχι
  30. Όχι
  31. Όχι. Το Κοινοτικό Συμβούλιο είχε την ίδια σύνθεση με τα σημερινά. Ο πρόεδρος όμως έβγαινε κάθε χρόνο μετά από ψηφοφορία του Κοινοτικού συμβουλιού το Κ.Σ. είχε 5μελή, 3 από την πλειοψηφία και δύο από την μειοψηφία.
  32. Μουκατάς στα δημητριακά περίπου 2-3%. Αποτελούσε έσοδο της κοινότητας έβγαινε στην πλειοδοσία και κατακυρονότανε σε αυτόν που πρόσφερε περισσότερα.
  33. Δεν υπάρχουν κοινωνικές τάξεις.
  34. Ναι
  35. Ναι από 18 ετών μέχρι 65 ετών, οι γυναίκες δεν συμμετείχαν.
  36. Ναι, πλήρωνε το αντίτιμο της εργασίας, όπως το είχε καθορίσει το Κοινοτικό Συμβούλιο, στο Δημόσιο ταμείο.
  37. Ναι. Υπήρχε η αλληλοβοήθεια στον τρύγο ή το μάζεμα της ελιάς.
  38. Στην ανέγερση κατοικίας ή κατασκευή υπόγειν ομβροδεξαμενών.
  39. Όχι. Οι γυναίκες αλληλοβοηθούνταν στις εργασίες του αργαλείου ή στην ετοιμασία της προίκας.
  40. Πατέρας, μητέρα και τα παιδιά τους.
  41. Μπαμπά ή πατέρα και μαμά
  42. Παππού
  43. Γιαγιά
  44. Παππού
  45. Γιαγιά
  46. Έλα παιδί μου
  47. Έλα παιδάκι μου
  48. Με τα ονόματά τους
  49. Με τα ονόματά τους
  50. Όχι
  51. Όχι
  52. Με το όνομά τους χωρίς διακρίσεις
  53. Θείο
  54. Θεία
  55. Θείε και θεία
  56. Μωρέ ανήψιο
  57. Με το όνομά τους
  58. Όχι
  59. Προγόνια
  60. Μπραγά
  61. Συμπεθέρους
  62. Μπαμπά
  63. Μητέρα
  64. Κουνιάδε - κουνιάδα
  65. Μπαμπά
  66. Μαμά
  67. Τα ονόματά τους
  68. Με το όνομά του, σε συζήτηση όμως έλεγε ο γαμπρός μου ο …
  69. Με το όνομά του
  70. Με το όνομά του
  71. Με το όνομά της ή η νύφη μας
  72. Με το όνομά τους
  73. Με τα ονόματά τους ή βρε σύ …
  74. Του παππού από τον πατέρα, της γιαγιάς από τον πατέρα. Τα κατανέμανε στους υπόλοιπους παππούδες, γιαγιάδες ανάλογα με το φύλο των παιδιών. Εάν του επέτρεπαν οι γονείς των παιδιών.
  75. Ο άνδρας στις δουλειές έξω από το σπίτι και η γυναίκα στις δουλειές του σπιτιού βοηθούσαν όμως στο μάζεμα της ελιάς στον τρύγο και φρόντιζαν τα οικόσιτα ζώα.
  76. Μάζεμα ελιών και δημητριακών, βοηθούσαν παράλληλα και οι άνδρες.
  77. Μόνο για την Παρασκευή των τυροκομικών προϊόντων.
  78. Καλλιέργεια της γης (όργωμα κλπ.)
  79. Από 10 - 12 χρονών. Στα αγόρια δουλειές έξω από το σπίτι (φύλαξη ζώων) τα κορίτσια στις δουλειές του σπιτιού.
  80. Παντρευόνταν πρώτα τα κορίτσια και μετά τα αγόρια. Εξαίρεση γινόταν μόνο αν υπήρχαν πολύ μικρά κορίτσια, οπότε άλλαζε η σειρά και παντρεύονταν πρώτα τα αγόρια.
  81. Από τα 18 και πάνω η γυναίκα από τα 26 και πάνω ο άνδρας. Κατά κανόνα η γυναίκα ήταν μικρότερη από τον άνδρα. Πολύ σπάνια συμβαίνει το αντίθετο.
  82. Όχι. Μπορούσε να παντρευτούν από οποιοδήποτε χωριό.
  83. Σε ιδιόκτιτο σπίτι του γαμπρού. Δεν ήταν προίκα της νύφης.
  84. Όχι. Καθένας μετά το γάμο του έπρεπε να εγκατασταθεί στο δικό του σπίτι.
  85. Με το γάμο του ο καθένας έπαιρνε και το ανάλογο μέρος της πατρικής περιουσίας.
  86. Με το γάμο καθένας έμενε στο σπίτι του.
  87. Ο μικρότερος γιός.
  88. Όταν δεν υπήρχε αγόρι, ούτε άλλο κορίτσι.
  89. Όχι ποτέ.
  90. Πολύ σπάνια έπαιρναν το σώγαμπρο για το μικρότερο κορίτσι.
  91. Καμία τέτοια περίπτωση δεν είχε ο πεθερός, την περιουσία του την μοίραζε όπως εκείνος ήθελε.
  92. Όχι. Ο γαμπρός κρατούσε το δικό του επώνυμο και αυτό έπαιρναν και τα παιδιά του.
  93. Μέχρι και τα πρώτα ξαδέρφια δεν παντρεύονταν. Συγγένεια από αίμα και τα τρίτα δεν παντρεύονταν. Σπάνια από τρίτα ξαδέρφια (από την μάνα τους) παντρεύονταν. Δεν υπήρξε περίπτωση γάμου πρώτων εξαδέρφων.
  94. Δεν μπορούσαν να παντρευτούν.
  95. Μπορούσαν να παντρευτούν.
  96. Όχι
  97. Ο νονός του γαμπρού ή ο γιός του νονού του γαμπρού.
  98. Το πρώτο παιδί βάπτιζε όποιος στεφάνωνε το ζευγάρι. Τα υπόλοιπα άτομα που διάλεγε το ζευγάρι.
  99. Προτιμούσαν κάποιον φίλο.
  100. Επιτρεπόταν ο γάμος εκτός από την περίπτωση που θα έκανε νύφη την βαφτισιμιά του και γαμπρό το βαπτιστήρι του.
  101. Όχι
  102. Αδερφοχτοί γινόταν άνθρωποι για να καταχτίσουν ένα στόχο που όριζαν οι ίδιοι (π.χ. αγώνας κατά των Τούρκων). Περιπτώσεις δύο ανθρώπων που να γίνουν αδελφοποιτοί δεν είχαμε στο χωριό μας.
  103. Αμοιβαία υποστήριξη και παροχή οτιδήποτε βοήθειας χρειαζόταν.
  104. Αδερφοχτοί γινόταν μόνο οι άνδρες.
  105. Ναι
  106. Και προφορικά και με προικοσύμφωνα. Δεν είχαν άλλη ονομασία τα προικοσύμφωνα.
  107. Δεν υπήρχε τίποτα άλλο.
  108. Συμβολαιγράφοι τα συνέτασσαν και τα υπέγραφε ο πεθερός και ο συμβολαιογράφος.
  109. Εάν καταγόταν από μακριά ο γαμπρός το κορίτσι έπαιρνε χρήματα όσα αναλογούσαν στην περιουσία του.
  110. Το σπίτι ήταν του γαμπρού.
  111. Ναι
  112. Όχι
  113. Ναι, όλα τα κορίτσια είχαν ίδια δικαιώματα στην περιουσία και έπαιρναν την ίδια προίκα.
  114. Όχι. Η περιουσία μοιραζόταν ανάλογα σε όλα τα παιδιά της οικογένειας.
  115. Αν είχε προίκα η μητέρα ναι μεταβιβαζόταν στις κόρες της, αν είχε μόνο γιούς τότε μοιραζόταν σε αυτούς.
  116. Ναι. Βοηθούσαν και οι αδελφοί στην προίκιση των κοριτσιών και ένα παραπάνω στην περίπτωση θανάτου του πατέρα.
  117. Όχι. Με την προίκα της έπαιρνε όλο το μερίδιο της περιουσίας που της αναλογούσε.
  118. Ένα μέρος παίρνει ο άνδρας μου και η υπόλοιπη γυρίζει στους δικούς της συγγενείς.
  119. Όχι
  120. Ένα μέρος έπαιρναν με το γάμο τους και το υπόλοιπο μετά τον θάνατο των γονιών τους. Υπήρχαν όμως και περιπτώσεις (ελάχιστες) που την περιουσία έπαιρναν τα αγόρια μετά τον θάνατο των γονιών τους.
  121. Ναι όλα τα αγόρια κληρονομούσαν ίσα μερίδια.
  122. Τα κορίτσια έπαιρναν μικρότερο μερίδιο (πριν από 100 χρόνια περίπου).
  123. Με διαθήκη
  124. Στις καλές, υπάκουες οικογένειες μετά το θάνατο των γονιών γινόταν με λαχνό η κατανομή. Συνήως όμως ο πατέρας μοίραζε κατά την κρίση του την περιουσία στα παιδιά του.
  125. Έμπαινε σαν αδέρφι στο μοίρασμα της περιουσίας και έπαιρνε μερίδιο ίσο με τα παιδιά τους.
  126. Μόνο τα αδέρφια εάν δεν ζούσαν οι γονείς.
  127. Οι κόρες του.
  128. Ναι αν είχε πεθάνει ο πατέρας ή η μητέρα του και εφόσον δεν υπήρχαν άλλα αδέρφια.
  129. Αν δεν είχε καθόλου παιδιά.
  130. Παιδιά αδερφών.
  131. Κανονικά όπως και τα πραγματικά παιδιά.