- Ψηφιακό τεκμήριο
- Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
- Ροδοβάνι Χανίων
- 1546
- Ροδοβάνι
- Σελίνου
- Χανίων
- Πάντοτε Ροδοβάνι ελέγετο
- Όχι
- Όχι
- Κρητική
- Πέντε. Παναγία Καλομοίρα, Αγ. Παρασκευή, Αγ. Γεώργιος, Κανδανολέων.
- Κοινοτικές
- Του Αγίου Γεωργίου, 1 νεκροταφείο.
- Πολύ παλιά το μόνο που υπήρχε στο ανατολικό Σέλινο. Σήμερα υπάρχουν 3.
- Γεωργικές και οικόσιτες, κτηνοτροφία, μελισσοκομία.
- Λάδι (κυρίως), αμπέλια, αμύγδαλα, παλαιότερα σιτηρά και σύκα.
- Εμπόριο: αμύγδαλα και λάδι. Τα άλλα για αυτοκατανάλωση, βέβαια και το λάδι και τα αμύγδαλα κάλυπταν τις ανάγκες της οικογένειας.
- Ελιές για το λάδι, βρώμη, φρούτα: νέα καλλιέργεια όχι για εμπόριο όμως κυρίως έχουν τις ελιές που μαζεύουν για λάδι με δίχτυα γι' αυτό και η ποσότητα είναι χαμηλή.
- Όχι
- Όχι, κατά τον πληρφορητή στον οικισμό Καμάρια ισχυρίζοντο ότι έχουν συμβόλαιο από το κράτος που της παραχωρεί ένα λόφο.
- 40 - 50 στρ.
- 4-5 οικογένειες
- 25 στρ. περίπου ανέβηκε ο κλήρος επειδή πούλησαν όσα έφυγαν από την κοινότητα
- Υπήρχε
- Πάντα
- 2-3 είχαν κοπάδια και γύρω στα 200 κομμάτια ο καθένας. Σήμερα ένας έχει. Παλιά είχαν πρόβατα. Ο σημερινός έχει μόνο κατσίκες
- Πενταμελές συμβούλιο, μέχρι το 1900 όλο το Σέλινο υπαγόταν στον παλιό δήμο Καπανού. Αργότερα χωρίστηκε σε κοινότητες με το σημερινό σύστημα διοίκησης, πρόεδρος και σύμβουλοι.
- Μουκατούς, μουκατάδες
- Δεν υπήρχαν κοινωνικές τάξεις.
- Αυθόρμητα προσέφεραν την εργασία τους για τις ανάγκες της κοινότητας.
- Μέχρι πριν 2 -3 χρόνια ήταν υποχρεωτική. Εξαρτάτο από το συμβούλιο αν θα υποχρέωνε και τις γυναίκες να λάβουν μέρος. Από 18 - 60 χρονών. Μερικές υπερήλικες έβαζαν αντικαταστάτη.
- Το συμβούλιο όριζε από την αρχή τη συμμετοχή και το ποσό για κάθε μεροκάματο. Μπορούσαν να πληρώσουν και να μη λάβουν μέρος αν δεν έκανα ούτε το ένα ούτε το άλλο το κοινοτικό συμβούλιο έστελνε το ποσό στο δημόσιο ταμείο για είσπραξη.
- Αλληλοβοήθεια στις γεωργικές εργασίες υπήρχε μεγάλη και στις δύσκολες στιγμές. Το ίδιο σε άνδρες και γυναίκες. Αν κάποιος είχε π.χ. πολλές ελιές και δεν μπορούσε να τις μαζέψει για κάποιο λόγο έσπευδαν οι άλλοι και τον βοηθούσαν.
- Δεν υπήρχε συγκεκριμένο, σε δύσκολες στιγμές γενικά.
- Σε περιπτώσεις προικών, αλλά αυτό κυρίως γινόταν ανάμεσα σε συγγενείς.
- Από 5 - 10/ Γονείς και παιδιά, μπορεί και οι παππούδες και οι γιαγάδες.
- Πατέρα και μάνα
- Παππού
- Γιαγιά
- Παππού
- Γιαγιά
- Με το όνομα
- Με το όνομα
- Με το όνομα
- Με το όνομα
- Όχι
- Όχι
- Με το όνομα
- Θείο
- Θεία
- Θείο, θεία
- Με το όνομα
- Με το όνομα
- Συνήθως βενιαμήν το τελευταίο παιδί αν υπήρχαν πολλά.
- Αλληλαδέλφια και για τους δύο
- Μπραγά πολύ σπάνια
- Συμπεθέροι
- Μπαμπά/πατέρα
- Μαμά/μάνα
- Με το όνομα
- Μπαμπά/πατέρα
- Μαμά/μητέρα
- Με το όνομα
- Με το όνομα
- Με το όνομα
- Με το όνομα
- Με το όνομα
- Με το όνομα
- Πολύ σπάνια "μπρέσυ" και οι δύο βασικά με το όνομά τους.
- Πρώτα του πατέρα του γαμπρού ή της μάνας του πεθαμένου αδελφού. Στην συνέχεια από τους γονείς της γυναίκας εφόσον δεν είχε ιδιαίτερη επιθυμία ο πατέρας, καμιά φορά όμως ο νονός δεν δεχόταν υπόδειξη.
- Έκαναν και οι δύο τις ίδιες δουλειές ζευγάρωμα και σκάψιμο. Σήμερα έχει περισσότερες η γυναίκα στο σπίτι και από τις εξωτερικές δουλειές στο θέρισμα, τρύγο και ελιές πηγαίνει μόνο.
- Όλες
- Έβοσκαν τα πρόβατα, άρμεγαν κτλ. Βασικά όλες
- Κτίσιμο σπιτιών, ενός φράκτη, οι επικίνδυνες ή εκείνες που απαιτούσαν κάποια τεχνική.
- Από τα 6 ότι μπορούσε να κάνει το καθένα.
- Πρώτα οι γυναίκες, μετά οι άνδρες και το χρονολογική σειρά ηλικίας.
- Μέχρι τα 20 για γυναίκες, για άνδρες από 28 - 35. Σπάνια, για ειδικούς μόνο λόγους μπορούσε η γυναίκα να έιναι πιο μεγάλη από τον άνδρα π.χ. να είχε περιουσία, να υπήρχε ειδικός λόγος συμφωνίας ανάμεσα στις δύο οικογένειες κλπ.
- Όχι, μπορούσαν να φέρουν νύφη από μια μεγάλη περιοχή.
- Στο σπίτι του γαμπρού, που έκτιζε για το σκοπό αυτό ο γαμπρός από πριν, αν το πατρικό του ήταν μικρό.
- Πολλές φορές ζούσαν μαζί, πολύ παλιά όμως αυτό γινότανε. Συχνά είχε το δικό της σπίτι κάθε οικογένεια, δίπλα στο πατρικό και έτρωγαν όλοι μαζί.
- Την μοίραζαν.
- Συνήθως όταν γίνονταν πολλά τους καλούσε ο πατέρας, χώριζαν την περιουσία και την έβαζαν σε κλήρο. Με αυτό το σύστημα γινόταν η διανομή της.
- Ο άγαμος έμενε με τους γονείς και τελικά αυτός έπαιρνε το σπίτι.
- Ελάχιστες περιπτώσεις υπήρχαν στην κοινότητα. Υπάρχουν στα πενήντα χρόνια 4 περιπτώσεις σώγαμπρων. Γενικά απέφευγαν γιατί ήταν κοινωνικά μειωμένοι.
- Όταν το χωριό ήταν καλύτερο και είχε καλύτερες εγκαταστάσεις (π.χ. δρόμο, σχολείο, τηλέφωνο) και ο γαμπρός είχε μικρή περιουσία μπορούσε να παεί σώγαμπρος.
- Για το μικρότερο.
- Όχι. Πάντοτε η περιουσία μοιραζότανε εξίσου σε όλα τα παιδιά. Ο γαμπρός δεν έπαιρνε στο όνομά του τίποτε.
- Ο γαμπρός κρατούσε το όνομά του καθως και τα παιδιά του.
- Παλιά από την ίδια οικογένεια. Δηλαδή και 6 και 7 βαθμού συγγενείς απαγορευόταν να παντρευτούν.
- Δες 24 + 26.
- Με κοινό επώνυμο κανονικό απαγορεύετο γιατί θεωρείτο ότι ήταν συγγενείς.
- Όχι, μπορεί να έμεναν χώρια, δεν έπαιρναν όμως διαζύγιο
- Όποιος στεφάνωνε το ζευγάρι, βάπτιζε το πρώτο παιδί
- Ποτέ τα παιδιά δεν είχαν τον ίδιο νονό. Η οικογένεια άλλαζε νονούς.
- Προτιμούντο δυνατούς ανθρώπους για να υπάρχει υποστήριξη στις δύσκολες στιγμές. Γενικά δηλαδή προσπαθούσαν να διευρύνουν τον κύκλο των φίλων και υποστηρικτών και γιαυτό έκαναν πολλούς κουμπάρους. Για αυτό επιζητούαν την κουμπαριά των ισχυρότερων.
- Γενικά απαγορεύετο.
- "κάλιο τα αδέλφια της εκκλησιάς παρά τα αδέρφια της κοιλιάς". Έτσι επιτρέπετο να παντρευτούν.
- Πολύ σπάνια και πολύ παλιά υπήρχε το έθιμο των αδελφοποιτών γιαυτό δεν είχε πληροφορίες για την τελετουργία του και τις υποχρεώσεις τους.
- Μεταξύ ανδρών.
- Βεβαίως το μερίδιο της κόρης.
- Παλιά προφοροικά με λόγο μόνο, καμια φορά και με προικοσύμφωνα.
- Ο συμβολαιογράφος ή ο εγγράματος του χωριού, υπέγραφαν μάρτυρες και συμβαλλόμενος.
- Όταν ο γαμπρός ήταν από μακριά πωλούντο τα κτήματα και μισά χρήματα έπαιρναν χωράφια στο νέο μέρος στο χωριό του γαμπρού.
- Κυρίως χωράφια
- Δέντρα ή ζώα.
- Όλα το ίδιο μερίδιο εκτός ειδικών περιπτώσεων.
- Όχι
- Καμιά φορά τη φύλαγε για το μικρότερο που θα την περιπειούτο στα γηρατειά, σε αυτήν την περίπτωση μάλλον αγόρι την έπαιρνε.
- Τα αγόρια είχαν υποχρέωση να προικίσουν τις αδελφές, πολύ περισσότερο αν είχε πεθάνει ο πατέρας.
- Μόνο το κομμάτι της γριάς μάνας, αν δεν το είχε γράψει σε κάποιο γιο που την φρόντιζε. Σπάνια όμως διεκδικούσε.
- Εξαρτάται, έπαιρναν ρουχισμό αν πέθαινε νέα
- Συνήθως με το γάμο τους
- Εξίσου
- Σε περιπτώσεις ειδικές π.χ. όταν η κοπέλα ήταν άσχημη ή υπήρχαν λόγοι ηθικής κλπ.
- Συνήθως με διαθήκη σε συμβολαιογράφο.
- Με λαχνό συνήθως γινόταν. Έγραφε αφού την μοίραζαν ο πατέρας τους αριθμούς σε πέτρες και ο κάθε γιός τραβούσε τον αριθμό του.
- Οποιασδήποτε της έμενε το σπίτι, μπορούσε να αφήσει και κάποια κτήματα ο άνδρας στη διαθήκη του ή να ορίσει στα παιδιά του και να της δίνουν μέρος των προϊόντων τους
- Αδέλφια
- Οι κόρες του
- Έπαιρναν το μερίδιο του πατέρα τους ή της μητέρας τους
- Όταν δεν είχε παιδιά αλλά δεν γινόταν υιοθεσίες γιατί αυτός που είχε παιδιά δεν τα έδινε για υιοθεσία το θεωρούσε προσβολή.