Μουστάκος Χανίων

Μουστάκος Χανίων

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Μουστάκος Χανίων
  4. 1539
  5. Βοθιανών
  6. Σελίνου
  7. Χανίων
  8. Δεν υπάρχει
  9. Όχι
  10. Υπάρχουν πρόσφυγες (Μικρασιάτες), περίπου δέκα (10) οικογένειες.
  11. Σε σπίτια με χώμα
  12. Την γνήσια Κρήτικη διάλεκτο.
  13. Υπήρχαν δεκαπέντε (15) εκκλησίες.
  14. Η παράδοση λέει ότι υπήρχαν και οικογενειακές εκκλησίες πολύ παλαιότερα
  15. Ένα (1)
  16. Γεώργια, κτηνοτροφία και λίγη μελισσοκομία
  17. Λάδι, σιτηρά (λίγα).
  18. Για το εμπόριο προορίζονταν μόνο το λάδι τα υπόλοιπα για αυτοκατανάλωση.
  19. Εξακολουθούν οι παλιές καλλιέργιες πλην των σιτηρών. Νέες δεν υπάρχουν.
  20. Ήταν κεφαλοχώρι.
  21. Τα εύφορα μέρη κατείχαν οι οθωμανοί μέχρι το 1922. Οι καλλιεργητές έδιναν στους γαιοκτήμονες το 1/2 από τα σιτηρά και τα 2/10 από το λάδι.
  22. Ποτέ
  23. 25 στρεμ. Καλλιεργήσιμα και 200 ελαιόδενδρα
  24. Πέντε (5) άτομα περίπου
  25. 250 ελαιόδενδρα
  26. Πάντοτε
  27. Πάντοτε υπήρχε.
  28. Ποτέ δεν υπήρχαν
  29. Ποτέ
  30. Ποτέ
  31. Υπήρχε πρόεδρος και γραμματεάς. Ο θεσμός του γραμματεά άρχισε μετά το 1920.
  32. Πλήρωναν ένα φόρο για τα σιτηρά (τα δέκατα) στο κράτος.
  33. Δεν υπήρχαν κοινωνικές τάξεις
  34. Ήταν πολύ συνηθισμένο φαινόμενο.
  35. Η συμμετοχή ήταν υποχρεωτική για όλους τους άνδρες μετά την απόλυσή τους από τον στρατό. Οι υπερήλικες όχι, όπως και οι γυναίκες δεν συμμετείχαν.
  36. Τον τιμωρούσαν με επιβολή χρηματικής ποινής. Μετά την ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα πλήρωνε ένταλμα πληρωμής.
  37. Υπήρχε αλληλοβοήθεια, ίσχυε σε όλες τις γεωργικές εργασίες.
  38. Υπήρχε αλληλοβοήθεια σε όλες τις επίγουσες εργασίες, γεωργικές και όχι.
  39. Και μεταξύ των γυναικών υπήρχε αλληλοβοήθεια κυρίως για το φτιάξιμο της προίκας των κοριτσιών.
  40. Την αποτελούσαν συνήθως 10 - 13 μέλη
  41. Πατέρα - μητέρα
  42. Λάλο
  43. Λάλη
  44. Λάλο
  45. Λάλη
  46. Παιδιά μου - κοπέλια μου
  47. Παιδιά μου - κοπέλια μου
  48. Με το όνομά τους
  49. Με το όνομά τους
  50. Δεν υπήρχαν
  51. Όχι
  52. Με το όνομά τους
  53. Θείο
  54. Θεία
  55. Θείο - θεία
  56. Ανήψια
  57. Κοπέλι - κοπελιά ή με το όνομά τους
  58. Το πρωτότοκο έπαιρνε το όνομα του πατέρα ή της μητέρας του άνδρα. Το υστερότοκο έπαιρνε το όνομα του κατ' απαίτηση του νονού του.
  59. Δεν υπήρχε ιδιαίτερη ονομασία
  60. Δίδυμα
  61. Συμπεθέρους
  62. Πατέρα
  63. Μητέρα
  64. Κουνιάδο - α
  65. Πατέρα
  66. Μητέρα
  67. Κουνιάδο - α
  68. Γιο
  69. Γιο
  70. Κουνιάδο
  71. Κουνιάδα
  72. Κουνιάδα
  73. Με το όνομά της ή μπρεσή (τούρκικο όπως λένε, σημαίνει ότι και το βρε συ)
  74. Το πρώτο παιδί και το δεύτερο έπαιρνε τα ονόματα του πατέρα και της μητέρας του άνδρα. Τα υπόλοιπα έπαιρναν το όνομα του πατέρα και της μητέρας της συζύγου.
  75. Οι γυναίκες φρόντιζαν οικόσιτα ζώα, κουβαλούσαν νερό, ξύλα και ασχολούνταν γενικά με την γεωργία κοντά στους συζύγους τους.
  76. Όλες που έκαναν και οι άνδρες τους
  77. Καμία.
  78. Δεν υπήρχαν βιοτεχνίες ποτέ.
  79. Το όργωμα των αγρών, η σπορά των σιτηρών, η βοσκή των ζώων.
  80. Μετά την απόλυσή τους από το Δημοτικό, τα αγόρια έκαναν τις δουλειές που έκανε η μητέρα τους.
  81. Με τη σειρά ηλικίας τους.
  82. Η γυναίκα παντρευότανε από 22 και άνω. Ο άνδρας από 28 - 30 ετών. Επιτρεπόταν η γυναίκα να είναι μεγαλύτερη του άνδρα (σπάνιο όμως φαινόμενο).
  83. Οι γάμοι γινότανε από όλα τα γύρω χωρίς να υπάρχει δεσμευτικός όρος η καταγωγή.
  84. Το νέο ζευγάρι εγκαθίστατο στο σπίτι (καινούργια) που έχτιζε με έξοδά του ο γαμπρός.
  85. Καμιά φορά την κρατούσαν. Συνήθως όμως η περιουσία μοιραζότανε όταν παντρευόντουσαν τα περισσότερα παιδιά του σπιτιού.
  86. Οι γονείς πηγαίνανε στο σπιτικό του παιδιού που οι ίδιοι διαλέγανε καμιά φορά όμως οι γονείς μένανε μόνοι τους.
  87. Όταν δεν είχε αγόρια
  88. Πολλές φορές.
  89. Για το μικρότερο
  90. Η περιουσία μοιραζότανε σε ίσα μερίδια χωρίς εξαιρέσεις.
  91. Ο γαμπρός δεν άλλαζε επώνυμο. Τα παιδιά παίρνανε το επώνυμο του γαμπρού και το όνομα του πατέρα ή της μητέρας του γαμπρού.
  92. Μπορούσαν να παντρευτούν από τρίτο βαθμό και πανώ. Δεν υπήρξε ποτέ στο χωριό γάμος μεταξύ πρώτων εξαδέλφων.
  93. Υπήρχε γιατί δεν τους δίνανε άδεια γάμου.
  94. Όχι, μπορούσαν να παντρευτούν.
  95. Υπήρξαν διαζύγια, οι λόγοι κυρίως ήταν ηθικοί.
  96. Τα στεφάνωνε ξένος.
  97. Το πρώτο παιδί ο κουμπάρος τα υπόλοιπα ξένοι. Δεν είχαν όλα τα παιδιά τον ίδιο νονό.
  98. Δεν επιτρεπότανε η αλλαγή κουμπαρού.
  99. Δεν επιτρεπόταν ο γάμος
  100. Όχι
  101. Για να αποκτήσουν μεταξύ τους εμπιστοσύνη.
  102. Σεβασμός, ηθικότητα, εχεμύθεια.
  103. Μπορούσαν να γίνουν με όλους τους παραπάνω συνδιασμούς.
  104. Ανέκαθεν.
  105. Η προικοδοσία γινόταν και προφορικά και με προικοσύμφωνα. Τα προικοσύμφωνα ελέγοντο ταξίματα.
  106. Γινότανε και κανονικό συμβόλαιο πολλές φορές.
  107. Πολύ παλιά οι πρόκριτοι, αργότερα οι συμβολαιογράφοι.
  108. Όχι
  109. Αν είχανε οι γονείς του
  110. Στο χωριό
  111. Αν είχανε οι γονείς.
  112. Έπαιρνε
  113. Όλα τα κορίτσια την ίδια προίκα
  114. Όχι
  115. Όχι
  116. Τα αγόρια είχαν αυτή την υποχρέωση είτε ζούσε ο πατέρας είτε όχι.
  117. Έπαιρνε ότι της αναλογούσε αφού η περιουσία μοιραζότανε σε ίσα μερίδια.
  118. Έπαιρνε και ο άνδρας της και τα αδέλφια της.
  119. Όχι
  120. Άλλοι γονείς το έδιναν εν ζωή άλλοι όχι. Μετά που πέθαιναν τα παιδιά μοίραζαν μεταξύ τους την πατρική περιουσία.
  121. Το ίδιο όλοι.
  122. Το ίδιο μερίδιο
  123. Και με τα δύο.
  124. Γινότανε συνήθως με λαχνό. Παρευρισκότανε ένας τυχόντας (ο πραγματογνώμονας) και ο εκτιμητής (που κανόνιζε τα μερίδια των λαχνών) και άλλοι συγγενείς.
  125. Ναι
  126. Ένα μέρος η γυναίκα (1/2) και τα αδέλφια της γυναίκας (1/2).
  127. Οι κόρες του.
  128. Εάν ο θείος του παιδιού ήθελε. Συνέβαινε και με τον αδελφό της μητέρας του όταν θέλανε.
  129. Αν δεν είχε καθόλου παιδιά.
  130. Παιδιά συγγενών και ορφανά.
  131. Κληρονομούσε όλη την περιουσία.