Κυπάρισσος Χανίων

Κυπάρισσος Χανίων

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Κυπάρισσος Χανίων
  4. 1534
  5. Κυπαρίσσου
  6. Κωδωνίας
  7. Χανίων
  8. Ψείρες
  9. Όχι
  10. Όχι
  11. Όχι
  12. Αυτή που μιλείται τώρα.
  13. Μια (1). Είναι πολύ αρχαία.
  14. Όχι
  15. Ένα
  16. 1922
  17. Ελιές, οινάμπελοι.
  18. Ελιές, αμπέλια, σιτηρά.
  19. Όλα για αυτοκατανάλωση
  20. Εσπεριδοειδή. Πριν 15 περίπου χρόνια
  21. Όχι
  22. Όχι
  23. Όχι
  24. 100 στρέμματα.
  25. Δύο (2)
  26. 50 στρέμματα
  27. Όχι
  28. 1940
  29. Όχι
  30. Όχι
  31. Όχι
  32. Παλιότερα το χωριό ανήκε στην κοινότητα του Κοντομαρίου γύρω στο 1938 στο χωριό δημιούργησε την κοινότητα Κυπαρίσσου που υπάρχει και σήμερα.
  33. Στο κράτος.
  34. Πλούσιοι, φτωχοί
  35. Ναι
  36. Υποχρεωτική για τους άνδρες από 18 εως 50 χρονών. Οι γυναίκες δεν συμμετείχαν.
  37. Τον τιμωρούσε και του επέβαλλε να πληρώσει το ανάλογο. Ποσό που ανιτστοιχούσε στα ημερομίσθια.
  38. Ναι, γενικά σε όλες τις γεωργικές εργασίες.
  39. Ναι
  40. Όχι
  41. Από 6 μέχρι 8 άτομα.
  42. Μπαμπά - μαμά.
  43. Παππού
  44. Γιαγιά
  45. Παππού
  46. Γιαγιά
  47. Με το όνομά τους
  48. Με το όνομά τους
  49. Με το όνομά τους
  50. Με το όνομά τους
  51. Όχι
  52. Όχι
  53. Με τα ονόματά τους
  54. Θείο
  55. Θεία
  56. Θείο - θεία
  57. Με τα ονόματά τους
  58. Με τα ονόματά τους
  59. Ήταν συνηθισμένο το φαινόμενο, το πρώτο παιδί να πάρει το όνομα του παππού ή της γιαγιάς αντίστοιχα.
  60. Προγόνια
  61. Δίδυμα
  62. Συμπεθέρους
  63. Μπαμπά
  64. Μαμά
  65. Κουνιάδος - α
  66. Μπαμπά
  67. Μαμά
  68. Κουνιάδος -α
  69. Παιδί
  70. Παιδί
  71. Γαμπρός
  72. Νύφη
  73. Νύφη
  74. Με τα ονόματά τους
  75. Το αγόρι το όνομα του παππού, το κορίτσι το όνομα της γιαγιάς. Όταν ο νονός είχε χάσει ένα αγαπημενό του πρόσωπο έδινε το όνομα στο παιδί που βάφτιζε.
  76. Εκτός τις εργασίες του σπιτιού, οι γυναίκες βοηθούσαν στο θέρος, στο μάζεμα των ελιών και στο τρυγητό.
  77. Μάζεμα ελιών, θέρος και τρύγο
  78. Καμιά
  79. Καμιά
  80. Καμιά
  81. Σκάψιμο, ζευγάρισμα, χτίσιμο
  82. Από 12 χρονών στις εργασίες του πατέρα βοηθούσαν τα αγόρια και στις εργασίες της μητέρας τα κορίτσια.
  83. Έπρεπε να παντρευτούν όλα τα κορίτσια πρώτα ανεξαρτήτως ηλικίας.
  84. Κανονική ηλικία 25 του άνδρα και 18 της γυναίκας. Δεν ήταν συνηθισμένο το φαινόμενο η γυναίκα να είναι μεγαλύτερης ηλικίας από τον άνδρα.
  85. Όχι, από οποιδήποτε γειτονικό χωριό.
  86. Συνήθως στο πατρικό του γαμπρού
  87. Όχι
  88. Συνήθως μοιράζοτανε και έπαιρνε καθένας δικό του μερίδιο.
  89. Όταν παντρευότανε.
  90. Ο μικρότερος γιός
  91. Όταν δεν είχε παιδιά
  92. Ναι
  93. Για κανένα κορίτσι.
  94. Όχι
  95. Όχι
  96. Όταν είχαν συγγένεια εξ αίματος. Όχι δεν παντρεύτηκαν ποτέ πρώτα ξαδέλφια
  97. Ναι
  98. Μπορούσαν
  99. Όχι
  100. Ο νονός του γαμπρού
  101. Ο οποσδήποτε. Όχι, δεν συνήθιζαν να βαφτίζονται όλα τα αδέλφια από τον ίδιο νονό.
  102. Να είναι πλούσιος.
  103. Επιτρεπόταν
  104. Όχι
  105. Σε καμιά
  106. Καμιά
  107. Όχι
  108. Ναι
  109. Προφορικά
  110. Όχι
  111. Ανάλογα με την περιουσία του πατέρα
  112. Όχι
  113. Το ανάλογο με΄ριδιο
  114. Ναι, ναι, όχι
  115. Όλα το ΄διιο
  116. Όχι
  117. Σε όλα τα παιδιά.
  118. Όταν είχε πεθάνει ο πατέρας
  119. Όχι
  120. Στον άνδρα Της
  121. Όχι
  122. Κανένας
  123. Όχι
  124. Ανάλογα με τις περιστάσεις
  125. Όλα το ίδιο
  126. Μικρότερο
  127. Με διαθήκη
  128. Συνήθως με κλήρους
  129. Σαν αδέλφια
  130. Τα αδέλφια του άνδρα της
  131. Οι κόρες
  132. Ναι
  133. Αν δεν είχε καθόλου παιδιά
  134. Παιδιά αδελφών
  135. Όλη την περιουσία