- Ψηφιακό τεκμήριο
- Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
- Δρύς
- 1525
- Πλεμμεριανά Σελίνου Χανίων
- Σελίνου
- Χανίων
- Δρυές το παλιό όνομα. Δρυς το σημερινό.
- Κατοικείται από ντόπιους κατοίκους.
- Καμιά
- Όχι
- Κρητικά με συχνή χρησιμοποίηση της λέξεως (ήντα) δηλαδή (τι) λόγου χάρη (ήντα κάνεις).
- 4 εκκλησίες. Οι 2 βυζαντινές (Άγιοι Απόστολοι) χτίστηκε το 1200 μ.χ. περίπου.
- Δεν ανήκαν σε οικογένειες αλλά σε ολόκληρη την γειτονιά του οικισμού που ήταν κτισμένες.
- 2 νεκροταφεία.
- Το 1932
- Γεωργικές - κτηνοτροφικές και κηπευτικά.
- Καστανιές, μηλιές, ελιές και πορτοκαλιές.
- Για κατανάλωση δική τους είχαν τα μήλα, τα πορτοκάλια. Για εμπόριο το λάδι, τα κάστανα.
- Σήμερα εξακολουθούν οι παλιές καλλιέργειες. Από το 1970 έχει αρχίσει εντατική καλλιέργεια της ελιάς.
- Όχι
- Όχι
- Από 300 στρέμματα
- 20 οικογένειες
- 60 στρέμματα
- Ναι
- Από το 1960
- Υπήρχαν τσελιγκάτα (5). Δεν υπάρχουν σήμερα.
- Όχι
- Όχι
- Όχι
- Όχι
- Πλήρωναν μόνο κοινοτικό φόρο 3% στο κράτος.
- Δεν χωρίζονταν σε τάξεις.
- Ναι πήγαιναν όλοι χωρίς αμοιβή στα αναγκαία έργα.
- Για όλους τους άνδρες υποχρεωτικά από το 18ο έτος μέχρι το 60ο. Οι γυναίκες συμμετείχαν μόνο στο χτίσιμο εκκλησιών και στο άνοιγμα αρδευτικών αυλακιών.
- Ναι τον τιμωρούσαν με χρηματικό πρόστιμο.
- Η αλληλοβοήθεια γινόταν κυρίως στο θέρος, αλώνισμα και όργωμα.
- Ναι στο χτίσιμο σπιτιών ο ένας βοηθούσε τον άλλο. Επίσης στους γάμους, τα πανηγύρια και κηδείες.
- Περισσότερο στις γυναίκες. Θέρος, τρύγος, πανηγύρια, γάμοι, τελετές.
- Ο πατέρας, η μητέρα, τα παιδιά, ο πατέρας του άνδρα, η μητέρα του άνδρα, και η μητέρας της γυναίκας του άνδρα όταν ήταν συνήθως άρρωστη.
- Μπαμπά - μαμά.
- Παππού, ή ο λάλος μου
- Η λάλη μου, ή η γιαγιάκα μας
- Παππού, ή ο λάλος μου
- Η λάλη μου, ή η γιαγιάκα μας
- Τα εγγόνια μου
- Τα εγγόνια μου
- Οι αδερφωσύνοι μου
- Οι απλάδες μου
- Όχι
- Όχι
- Το οψιμοπούλια μου
- Ο μπάρμπας μου
- Η θεία μου
- Ο μπάρμπας μου, η θεία μου
- Ο ανηψιός μου, η ανηψούλα μου.
- Το κοπέλι μου, η κοπελιά μου.
- Ναι, τα μεγάλα παιδιά τα έλεγαν και λαγονάρια, τα μικρότερα οψιμοπούλια.
- Αλληλαδέρφια
- Μπραγά
- Οι συμπεθέροι
- Ο πεθερός μου
- Η πεθερά μου
- Ο κουνιαδέτος μου, η κουνιαδέτα μου
- Μπαμπά
- Μαμά
- Η κουνιάδα μου, ο κουνιάδος μου
- Ο γαμπρουλέτος μου
- Ο γαμπρός μου
- Ο γαμπρός μας
- Η νύ
- Η συνυφάδα μας
- Γυναίκα ή ο σάρακας έλεγε ο σύζυγος. Ο άντρας μου, η γυναίκα.
- Τα βαφτιστικά ονόματα για το πρώτο αγόρι ήταν το όνομα του παππού από τον πατέρα, για το πρώτο κορίτσι το όνομα της γιαγιάς από τον πατέρα. Τα υπόλοιπα είχαν τα ονόματα των αδελφών του γαμπρού, της νύφης και του πεθερού.
- Οι άνδρες όργωναν, κλάδευαν, αλώνιζαν, φύτευαν δένδρα, γενικά έκαναν όλες τις βαριές δουλειές. Οι γυναίκες κουβαλούσαν νερό, τα παιδιά, τα ζώα στο σπίτι, θέριζαν, τρυγούσαν, πότιζαν τον κήπο. Έκαναν γενικά δουλειές ελαφρές.
- Θέριζαν, τρυγούσαν, πότιζαν τον κήπο, φρόντιζαν τα οικόσιτα ζώα.
- Άρμεγαν τα οικόσιτα ζώα και φρόντιζαν για το τυρί, την μυζήθρα και το γιαούρτι. Φρόντιζαν τα κοτόπουλα, τα κουνέλια και τους μεταξοσκώληκες.
- Όργωμα, κλάδεμα αμπελιού, φύτευμα δένδρων, παραγωγή λαδιού στο ελαιοτριβείο.
- Τα παιδιά από 8 περίπου χρονών τα έπαιρναν στα κτήματα. Τα αγόρια έβοσκαν ζώα, τα κορίτσια μάζευαν ελιές, κάστανα, πότιζαν κήπους.
- Οι γάμοι γινόταν με συνοικέσιο (προξενιό) κατόπιν πολλών συζητήσεων και από τις δύο πλευρές. Πρώτα παντρεύονταν τα κορίτσια όλα και μετά τα αγόρια.
- Για τους άνδρες μετά το στρατό δηλαδή 23 ετών, για τις γυναίκες από 16 ετών. Η γυναίκα έπρεπε να είναι μικρότερη από τον άνδρα.
- Συνήθως διάλεγαν νύφη από τα γύρω χωριά, όχι όμως από τα πολύ μακρινά. Έπρεπε να γνωρίζει η μια οικογένεια την άλλη.
- Το νέο ζευγάρι εγκαθίστατο στο πατρικό του γαμπρού, αν δεν είχε φτιάξει ο γαμπρός καινούργιο δικό του. Πολλές φορές ο γαμπρός πήγαινε στο σπίτι της νύφης και έμενε.
- Συνήθως ένα παιδί της οικογένειας έμενε στο πατρικό του μαζί με τους γονείς του. Έτρωγαν μαζί, κοιμόντουσαν μαζί και γενικά ο γιος φρόντιζε με την νύφη τους γονείς του.
- Ο πατέρας μοίραζε την περιουσία του στα παιδιά του όταν τα πάντρευε.
- Τα αδέρφια χώριζαν όταν παντρεύονταν. Λόγοι που επίσπευαν το χωρισμό των αδελφών ήταν όταν μάλωναν για τα χτήματα ή όταν ένας αδελφός ήταν σπάταλος, τεμπέλης, αλήτης.
- Όταν χώριζαν, στο πατρικό συνήθως έμενε ο μεγαλύτερος γιος, ή όποιο παιδί ήθελε να αναλάβει να περιποιείται τους γονείς του γενικά.
- Όταν η οικογένεια είχε μόνο κορίτσια.
- Όχι, συνήθως φτωχοί άνδρες.
- Συνήθως για το μεγαλύτερο κορίτσι.
- Η περιουσία μοιραζόταν εξ ίσου στα παιδιά, αλλά ποτέ δεν γραφόταν περιουσία στο όνομα του γαμπρού.
- Ο γαμπρός διατηρούσε το επώνυμό του και το έδινε και στα παιδιά του. Π.χ. Αναστασάκης ο γμαπρός και τα παιδιά Αναστασάκια.
- Όταν ήταν εξαδέλφια πρώτα δεν παντρεύονταν επ' ουδενί. Δεν υπήρξε περίπτωση γάμου πρώτων εξαδέλφων.
- Όχι τα δεύτερα εξαδέλφια παντρεύονταν.
- Όχι, παντρεύονταν φτάνει να μην ήτο συγγενείς. Το επώνυμο δεν ενδιέφερε και τόσο.
- Ναι υπήρξαν διαζύγια κυρίως για λόγους τιμής και για λόγους προίκας.
- Το ζευγάρι το στεφάνωνε κάποιος φίλος του γαμπρού.
- Το πρώτο παιδί το βάφτιζε κυρίως κάποιος που γνώριζε καλά την οικογένεια του γαμπρού. Τα υπόλοιπα φίλοι και γνωστοί της οικογένειας.
- Προτιμούσαν να είναι κοινωνικά ανώτερος και πλούσιος
- Επιτρεπόταν ο γάμος.
- Όχι διότι τα θεωρούσαν αδέλφια πνευματικά όπως έλεγαν.
- Όταν έσωζε την ζωή ο ένας του άλλου από σίγουρο θάνατο
- Να μην μαλώνουν ποτέ, να βοηθά ο ένας τον άλλο στις δουλειές και στις οικονομικές δυσκολίες.
- Αδελφοποιτοί γινόταν συνήθως άνδρες.
- Ναι από πολύ παλιά
- Η προικοδοσία γινόταν με έγγραφα που τα έλεγχε ο πρόεδρος και η αστυνομία, ο αγροφύλακας.
- Όχι
- Τα συνέτασσαν ο πιο γραμματισμένος του χωριού. Τα υπέγραφαν δύο μάρτυρες του χωριού, ο δωρητής και εκείνος που το έγραφε.
- Έπαιρνε την οικοσκευή, περιουσία και λάδι
- Όλα τα κορίτσια έπαιρναν συνήθως την ίδια προίκα.
- Όχι
- Η προίκα της μητέρας μεταβιβαζόταν στις κόρες και στους γιους, δεν είχε σημασία αν είχε μόνο κόρες ή μόνο γιους.
- Ναι, και τα μεγάλα αδέρφια βοηθούσαν να προικισθούν τα κορίτσια τους.
- Όχι έπαιρνε μόνο προίκα.
- Όχι παρέμενε στον άνδρα της.
- Όχι ο γαμπρός δεν έδινε δώρα στον πεθερό (ζώα κλπ.)
- Η πατρική περιουσία μεταβιβαζόταν στα παιδιά ανάλογα με τις περιστάσεις.
- Όλα κληρονομούσαν το ίδιο.
- Το μερίδιο των κοριτσιών ήτο ίσο με των αγοριών.
- Με διαθήκη γινόταν.
- Ο λαχνός γινόταν και μεταξύ των αδελφών μιας οικογένειας, αφού ο πατέρας μοίραζε την περιουσία σε ίσα μερίδια.
- Η γυναίκα έπαιρνε την μισή περιουσία και την άλλη τα παιδιά.
- Οι αδελφοί του άνδρα της και οι αδελφές του, ο πεθερός και η πεθερά της γυναίκας αν δεν υπήρχαν παιδιά.
- Τον κληρονομούσαν οι κόρες του.
- Το παιδί μπορούσε να κληρονομήσει τον αδελφό του πατέρα του όχι όμως ο αδελφός της μητέρας του.
- Αν δεν είχε καθόλου παιδιά, υιοθετούσε.
- Συνήθως ορφανά.
- Κληρονομούσε όπως τα κανονικά παιδιά της οικογένειας.
