Αγία Ρουμέλη Σφακίων

Αγία Ρουμέλη Σφακίων

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Αγία Ρουμέλη Σφακίων
  4. 1517
  5. Αγίας Ρουμέλης
  6. Σφακίων
  7. Χανίων
  8. Πάντα Αγία Ρούμελη
  9. Όχι
  10. Όχι
  11. Όχι
  12. Την τοπική Κρητική.
  13. Πέντε
  14. Της κοινότητας
  15. 1 Ένα
  16. Όσο θυμούνται υπήρχε. Το σχολείο σήμερα έχει 5 μαθητές.
  17. Κτηνοτροφία, μελισσοκομεία, καλλιέργεια λίγης ελιάς και αμπελιών (πολύ παλιά). Δασικά, έκοβαν και πουλούσαν ξύλα καθώς επίσης τους φλοιούς των δέντρων που τους έδιναν για επεξεργασία είδους δέρματος.
  18. Λίγες ελιές.
  19. Τα σταφύλια και οι ελιές ήταν για αυτοκατανάλωση.
  20. Σήμερα ασχολούνται όλοι με τον τουρισμό. Μερικοί έχουν και καραβάκια που κάνουν τις διαδρομές προς χώρα Σφακίων και Παλαιόχωρα. Μερικοί συγχρόνως έχουν κτήματα που αγόρασαν στην πεδιάδα και δουλεύουν εκεί και τους μη τουριστικούς μήνες μερικοί εκτός από τα τουριστικά επαγγέλματα έχουν συγχρόνως αρκετά γίδια και μελίσσια.
  21. Όχι
  22. Όχι
  23. Όχι
  24. Επειδή ήταν βοσκοί δεν μπορούν να υπολογίσουν.
  25. Σαν χώρος καλλιεργήσιμη είναι ελάχιστη
  26. Μεγάλη
  27. Δεν υπήρχε
  28. Όχι, κάθε οικογένεια είχε 200 - 300 ζώα, μερικοί και παραπάνω. Δεν υπήρχαν όμως τσελιγκάτα.
  29. Όχι, παρόλο ότι το παλαιό χωριό δεν απείχε πολύ από την θάλασσα.
  30. Παλαιότερα υπήρχαν μερικοί αλευρόμυλοι. Επίσης Ικαριώτες έρχονταν και έκαναν κάρβουνο.
  31. Δεν υπάρχουν πια. Δεν υπάρχουν πια και δάση. Στην δεκαετία του 30 κάποιος βοσκός έβαλε φωτιά και κάηκαν.
  32. Θυμούνται μόνο το σύστημα που υπάρχει σήμερα.
  33. Εδώ υπήρχε πρόβλημα. Απέφυγαν να απαντήσουν. Το μόνο που είπαν ότι υπήρχε κάποιος που νοίκιαζε τους φόρους.
  34. Δεν υπήρχαν.
  35. Ήταν υποχρέωσή τους, έβγαζαν 2 - 3 μεροκάματα.
  36. Για άνδρες κυρίως 18 - 60 χρονών.
  37. Τον χρέωναν και το πλήρωνε στο δημόσιο ταμείο.
  38. Ναι, στις ανδρικές δουλειές.
  39. Στην πλάκα των σπιτιών.
  40. Επέμεναν ότι μεταξύ των ανδρών κυρίως, υπήρχε αλληλοβοήθεια.
  41. Γονείς, παιδιά και παπούς, γιαγιά. Οι τελευταίοι πήγαιναν στα παιδιά τους.
  42. Πατέρα, μητέρα (μαμά)
  43. Παππού
  44. Γιαγιά αλλά και κέρα
  45. Παππού
  46. Γιαγιά αλλά και κέρα
  47. Με το όνομά τους
  48. Με το όνομά τους
  49. Με το όνομά τους
  50. Με το όνομά τους
  51. Όχι
  52. Όχι
  53. Με το όνομα
  54. Θείο, μπάρμπα
  55. Θεία(ά)
  56. Θείο, θεία
  57. Με το όνομά του
  58. Με το όνομά τους
  59. Προγόνια
  60. Μπραγά, το ίδιο και τα δίδυμα κατσίκια
  61. Συμπέθερος
  62. Πατέρα
  63. Μητέρα
  64. Με το όνομα
  65. Πατέρα
  66. Μητέρα
  67. Με το όνομα
  68. Με το όνομα
  69. Με το όνομα
  70. Με το όνομα
  71. Με το όνομα
  72. Με το όνομα
  73. Με το όνομά τους
  74. Συνήθως τα ονόματα των γονιών του άνδρα έβγαιναν. Τα άλλα όπως τύχαινε. Όταν δεν υπήρχε εμπόδιο από την οικογένεια μπορούσε ο νονός να δώσει το όνομα που ήθελε.
  75. Οι γυναίκες μόνο τις δουλειές του σπιτιού. Οι άνδρες στα πρόβατα.
  76. Στον τρύγο (αν υπήρχε αμπέλι)
  77. Η βοσκή, το αμπέλι (αν υπήρχε).
  78. Τα έπαιρναν από νωρίς στις δουλειές με το βγάλσιμο από το σχολείο έμπαινε κανονικά στην δουλειά. Η εκπαίδευση ήταν ανάλογη προς το φύλο των μεγάλων
  79. Υπήρχε ιεράρχηση κατά ηλικία και φύλο. Πρώτες οι κοπέλες.
  80. Οι γυναίκες πολύ νέες. Το πολύ μέχρι τα 25. Οι άνδρες 25 - 30. Έπρεπε να είναι πιο μεγάλος ο άνδρας.
  81. Από την ίδια περιοχή. Κοντινά χωριά "παπούτσι από τον τόπο σου και αν είναι και μπαλωμένο" όπως λέγανε.
  82. Στο σπίτι που έμενε ο γαμπρός από πριν.
  83. Όχι
  84. Συνήθως ήταν μαζί. Ήξεραν όμως ποιος βοσκότοπος άνηκε στον ένα και ποιος στον άλλο, ποια χωράφια είχε, πόσα γίδια του άνηκαν.
  85. Με το γάμο ήξερε ο καθένας τι του άνηκε.
  86. Το μικρότερο αγόρι , οπότε ο μικρός βιαζόταν να παντρευτεί του έλεγε ο πατέρας "άντε να κτήσεις σπίτι".
  87. Σπάνια.
  88. Όχι
  89. Μικρότερο
  90. Καθόλου συγγενείς και από άνδρες και από γυναίκες.
  91. Αν δεν είχαν συγγένεια.
  92. Όχι
  93. Δεν υπήρχε κανόνας
  94. Όπως τύχαινε.
  95. Συνήθως άλλαζε κουμπάρο γιατί έλεγαν "εσένα σε έχω φίλο" για κάνουν και κανέναν άλλον. Δεν ενδιαφέροντο αν είχε λεφτά, μονό να ήταν κοινωνικά ανώτερος.
  96. Συνήθως δεν επιτρεπόταν. Αυτό συνέβαινε κυρίως ανάμεσα στα παιδιά που ήταν βαπτιστήρια και όχι για όσα δεν ήταν βαφτισμένα από μέλη της οικογένειας.
  97. Απαγορευμένο
  98. Αδελφοποιτός όταν ήταν στενοί φίλοι.
  99. Ο ένας να βοηθάει τον άλλο.
  100. Μόνο άνδρες
  101. Κυρίως η κοπέλα να προέρχεται από υγιή οικογένεια. Τότε μπορεί να μην έπαιρναν προίκα.
  102. Μόνο προφορικά, ο λόγος ήταν συμβόλαιο, και χωρίς μάρτυρες.
  103. Όχι
  104. Χρήματα
  105. Έπαιρναν την ίδια προίκα
  106. Όχι
  107. Σε όλους, μπορεί και το γεροντομοίρι να το έπαιρνε κάποιος, αυτός που θα την φρόντιζε.
  108. Ναι, αν ο πατέρας πέθαινε, τα αδέλφια, είχαν μεγαλύτερη υποχρέωση
  109. Όχι
  110. Γύριζε στην οικογένεια.
  111. Δες 16
  112. Εξίσου
  113. Κανονικά το ίδιο
  114. Προφορικά μόνο.
  115. Συνήθως με λαχνό
  116. Έπαιρνε το γεροντομοίρι, μετά το μοίραζε στα παιδιά.
  117. Τα αδέλφια του
  118. Οι κόρες του
  119. Ναι και για τους δύο.
  120. Σπάνια συνέβαινε, δεν μπόρεσαν να δώσουν συγκεκριμένες πληροφορίες για αυτό. Όπως διαπίστωσα δεν ήταν συνηθισμένο φαινόμενο γιατί οι γονείς δεν έδιναν τα παιδιά τους για υιοθεσία.