Αγία Ειρήνη Χανίων

Αγία Ειρήνη Χανίων

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Αγία Ειρήνη Χανίων
  4. 1516
  5. Επανχωρίου
  6. Σελίνου
  7. Χανίων
  8. Δεν υπάρχει
  9. Όχι
  10. Όχι
  11. Όχι
  12. Κρητική διάλεκτο με τους γνωστούς ιδιωματισμούς.
  13. 1) Μεταμόρφωση Σωτήρος 2) Άγιος Γεώργιος, 3) Άγιος Φώτης, επί βυζαντινής εποχής.
  14. Όχι
  15. Ένα
  16. Λειτούργησε περίπου το 1909 - 1910
  17. Οι κυριότερες ασχολίες ήταν η κτηνοτροφία και η γεωργία.
  18. Βεβαίως υπήρχε. Σιτηρά, πατάτες, κηπευτικά, κάστανα.
  19. Πατάτα, φασόλια, σιτηρά για αυτοκατανάλωση και τα κάστανα για το εμπόριο.
  20. Τα ίδια με τα προηγούμενα χρόνια
  21. Τίποτε από όλα αυτά.
  22. Όχι
  23. Όχι
  24. Από 50 στρέμματα
  25. Σχεδόν όλοι
  26. Τριάντα στρέμματα.
  27. Ναι
  28. Από το 1970
  29. Υπήρχαν 10 (δέκα) ναι
  30. Όχι
  31. Όχι
  32. Όχι
  33. Όχι δεν υπήρχε.
  34. Πλήρωναν το μουκατά στους Τούρκους.
  35. Δεν χωρίζονταν.
  36. Ναι (προσωπική εργασία)
  37. Όχι όλους, ανάλογα με την ηλικία και σωματική κατάσταση. Συμμετείχαν και γυναίκες.
  38. Πλήρωνε κοινοτικό φόρο.
  39. Ήταν συνηθισμένο φαινόμενο η αλληλοβοήθεια. Σε κτίσιμο σπιτιών και σε γεωργικές εργασίες (φύτεμα αμπελιών)
  40. Για το κτίσιμο των σπιτιών.
  41. Ήταν στα εργόχειρα και στα υφαντά.
  42. Λάλος, λαλά, πατέρας, μάνα, αδέρφια, πατέρα, παιδιά.
  43. Πατέρα ή αφέντη και μάνα ή γριά.
  44. Λάλος
  45. Λαλά
  46. Λάλος
  47. Λαλά
  48. Αγγόνια
  49. Αγγόνια
  50. Αδερφούς
  51. Αδερφές
  52. Όχι
  53. Όχι
  54. Αδέρφια
  55. Μπάρμπα
  56. Θειά
  57. Μπάρμπα - θειά
  58. Ανηψούλια
  59. Κοπέλι - κοπελιά
  60. Όχι
  61. Αλληλαδέρφια
  62. Συμπραγά
  63. Συμπεθέρους
  64. Πατέρα
  65. Μάνα
  66. Κουνιάδο - κουνιάδα
  67. Πατέρα - πεθερό
  68. Μάνα - πεθερά
  69. Κουνιάδο - κουνιάδα
  70. Γαμπρό ή παιδί
  71. Γαμπρό ή παιδί
  72. Κουνιάδο
  73. Κουνιάδα
  74. Νύφη ή κουνιάδα
  75. Γυναίκα ή το βαπτιστικό και αντίθετα
  76. Έδιναν στο πρώτο αγόρι του παππού από τον πατέρα το όνομα και στο δεύτερο από τους γονείς της μητέρας. Υπήρχαν και τα τασίματα σε εκκλησίες που έπαιζαν βασικό ρόλο.
  77. Οι άνδρες έκαναν όργωμα και φύτευμα δένδρων και λαχανικών. Οι γυναίκες μάζευαν καρπούς δέντρων (ελιές - κάστανα) και τις δουλειές του σπιτιού.
  78. Όλες τις αγροτικές εργασίες.
  79. Βοσκή και άρμεγμα
  80. Δεν υπήρχε
  81. Δεν υπήρχε
  82. Όργωμα, σκάψιμο, δενδροκαλλιέργεια.
  83. Από ηλικία έξι (6) ετών. Στα αγόρια ανάθεταν περίπου τις ίδιες με τα κορίτσια.
  84. Έπρεπε πρώτα να παντρευτούν οι αδερφές και μετά οι αδερφοί. Οι γάμοι κρατούσαν τρεις μέρες και πήγαιναν οι συγγενείς.
  85. Από 25 και άνω για κορίτσια και 30 για άνδρες. Σε καμία περίπτωση να είναι μεγαλύτερη η γυναίκα από τον άνδρα.
  86. Όχι, πάντως από κοντινά.
  87. Στο πατρικό του γαμπρού.
  88. Έφτιαχναν διπλά στο πατρικό, σπίτια δικά τους.
  89. Την μοιράζονταν με τις αδερφές.
  90. Όταν γίνονταν πολλοί.
  91. Ο μεγαλύτερος γιος.
  92. Όταν δεν είχε αγόρι και το κορίτσι μοναχό.
  93. Ναι
  94. Το μικρότερο
  95. Βέβαια να γράψει στο όνομα του σώγαμπρου μέρος της περιουσίας.
  96. Δεν έπαιρνε το επώνυμο του πεθερού, αλλά διατηρούσε το δικό του.
  97. Ποτέ πρώτα δεν μπορούσαν να παντρευτούν. Μόνο δεύτερα και όχι εξ αίματος.
  98. Υπήρχε κώλυμα μέσα στην ίδια την οικογένεια. Σε άλλη οικογένεια μπορούσαν.
  99. Μπορούσε μόνο αν ήταν μακρινοί συγγενείς.
  100. Διαζύγιο δεν υπήρχαν. Σε περίπτωση ατιμίας αναγκάζοντο να καταφύγουν στο φόνο.
  101. Συνήθως ο νονός του γαμπρού.
  102. Το πρώτο ο κουμπάρος. Ποτέ όλα τα παιδιά τον ίδιο νονό.
  103. Σε περίπτωση που άλλαζε κουμπάρο προτιμούσαν τις βεντέτες (ζωοκλέφτες, κακοποιοί).
  104. Δεν απαγορευόταν αλλά συνήθως απόφευγαν.
  105. Δύο παιδιά που είχαν τον ίδιο νονό δεν μπορούσαν να παντρευτούν.
  106. Το έθιμο αυτό δεν επικρατούσε στην περιοχή.
  107. Δεν επικρατούσε τέτοιο έθιμο.
  108. Δεν υπήρχαν τέτοιες συνήθειες.
  109. Βεβαίως υπήρχε
  110. Έπαιρνε μερίδιο από την πατρική περιουσία (γιαφτάς). Γινόταν σε χαρτί τα μερίδια και μετά τραβούσαν κλήρο.
  111. Δεν υπήρχαν
  112. Συγγενείς της νύφης ή του γαμπρού και ένας στιμαδόρος (εκτιμητής).
  113. Όχι
  114. Όχι
  115. Όχι
  116. Ναι
  117. Δέντρα
  118. Όλα τα κορίτσια έπαιρναν την ίδια προίκα
  119. Όχι
  120. Δεν ίσχυε ο θεσμός αυτός, μοιράζονταν εξ' ίσου σε όλα τα παιδιά.
  121. Ναι και οι αδερφοί συνείσφεραν στο θέμα της προίκας της αδερφής. Πολύ περισσότερο όταν είχε πεθάνει ο πατέρας.
  122. Ανάλογα με την συμφωνία κατά την ώρα του προξενιού.
  123. Παρέμενε στον άνδρα της.
  124. Δεν υπήρχε στο χωριό τέτοια συνήθεια.
  125. Κανείς από τους ανωτέρω.
  126. Ποτέ
  127. Ουδείς
  128. Όχι
  129. Γινόταν με κλήρους και με λόγο τιμής. Ανάλογα με τις περιστάσεις.
  130. Όλα τα αγόρια κληρονομούσαν ίσα μερίδια.
  131. Έπαιρναν ίσα μερίδια με τα αγόρια. Ελάχιστες φορές μικρότερο. Ανάλογα με την δικαιοσύνη των αγοριών.
  132. Και με τους δύο τρόπους, περισσότερο προφορικά.
  133. Γινόταν με κλήρο (λαχνό), αφού προηγουμένως μοιραζόταν και γινόταν η κλήρωσε παρουσία ξαδέρφων ή αδερφών του πατέρα.
  134. Αν πέθαινε ο σύζυγος έπαιρνε εξ' ίσου και η μητέρα με τα παιδιά, το λεγόμενο γεροντομοίρι. Μοιραζόταν και αυτό μετά το θάνατο της μητέρας.
  135. Οι συγγενείς της γυναίκας και του άνδρα (αδέρφια).
  136. Τα κληρονομούσαν οι κόρες του.
  137. Βεβαίως μπορούσε, σε περιπτώσεις που δεν είχαν υιοθετήσει κανένα ξένο παιδί.
  138. Ένα ζευγάρι αποφάσιζε να υιοθετήσει παιδί όταν δεν είχε καθόλου παιδιά.
  139. Αν είχαν οι αδελφοί έπαιρναν από αυτούς, αλλιώς έπαιρναν από μακρινούς συγγενείς ή και από ξένους.
  140. Κληρονομούσε όλα τα υπάρχοντα των θετών γονέων του.