Παλαιόκαστρο Χαλκιδικής

Παλαιόκαστρο Χαλκιδικής

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Παλαιόκαστρο Χαλκιδικής
  4. 1508
  5. Χαλκιδικής
  6. Καζιατζίκ (τούρκικο). Καζιατζίκ = μικρός βράχος
  7. Όχι
  8. Όχι
  9. Όχι
  10. Μόνο τα ελληνικά
  11. Έξι, προ του 1821
  12. Ανήκαν στο χωρίο
  13. Δύο
  14. Από την εποχή της Τουρκοκρατίας (υπήρχε και κρυφό σχολείο)
  15. 1. Υλοτομία, 2. κτηνοτροφία, 3. γεωργία (μόνον δημητριακά), 4. παραγωγή ξυλοκάρβουνων
  16. Σιτάρι, κριθάρι, σίκαλη, καλαμπόκια
  17. Όλα για αυτοκατανάλωση. Δεν γίνονταν ποτέ εμπόριο.
  18. Εξακολουθούν οι παλιές καλλιέργειες
  19. Τίποτε απ΄ όλα αυτά
  20. Υπήρχε μια περιοχή γύρω στα 500 στρέμματα που ανήκε στη Μονή Βατοπεδίου Αγίου Όρους. Πλήρωναν οι κάτοικοι χρηματικό ενοίκιο.
  21. Όχι
  22. Από 30 και πάνω
  23. Γύρω στους 10
  24. 30 στρέμματα
  25. Υπήρχε και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό
  26. Μετά τον πόλεμο
  27. Ούτε υπήρχαν ούτε υπάρχουν
  28. Όχι
  29. Όχι
  30. Όχι
  31. Το χωριό υπάγονταν στην κοινότητα Αγίου (Προδρόμου = Ρεσιτνίκ) και υπήρχε πάρεδρος. Από το 1928 δημιουργήθηκε κοινότητα.
  32. Πλήρωναν μόνο στο Δημόσιο στην Κοινότητα και στην εκκλησία (πλήρωναν τον ιερέα, τον αγροφύλακα και το δάσκαλο)
  33. Όλοι ανήκαν στην κατώτερη τάξη χωρίς να υπάρχουν προνομιούχοι
  34. Πάρα πολύ συνηθισμένο
  35. Ήταν υποχρεωτική για τους άνδρες (ηλικίας πάνω των 18 ετών και κάτω των 60). Οι γυναίκες δεν συμμετείχαν.
  36. Δεν υπήρξαν τέτοιες περιπτώσεις (το θεωρούσαν μεγάλη ντροπή να μην πάνε).
  37. Πολύ συνηθισμένο φαινόμενο. Σε όλες τις εργρασίες (τρύγος, θέρος).
  38. Στο χτίσιμο σπιτιών, κούρις ζώων
  39. Όχι
  40. Από 5 ως 10 (παππούς, γιαγιά, 3 - 6 παιδιά και 5 - 6 εγγόνια). Μετά συνήθως χωρίζονταν σε μικρότερες οικογένειες.
  41. Πατέρα - μάνα
  42. Παππού
  43. Μανιά
  44. Παππού
  45. Μανιά
  46. Με το μικρό όνομα συνήθως με υποκοριστικό
  47. Με το μικρό όνομα συνήθως με υποκοριστικό
  48. Με το όνομα αλλά και με τη λέξη καρντάσ.
  49. Με το όνομα αλλά και με τη λέξη καρντασίνα
  50. Όχι
  51. Όχι
  52. Με τα μικρά ονόματα
  53. Μπάρμπα
  54. Θειά
  55. Μπάρμπα και θειά
  56. Με το όνομα
  57. Με τα μικρά τους ονόματα
  58. Για το πρωτότοκο όχι. Για τα υστερότοκα υπήρχε η λέξη οψιμάδι = όψιμο.
  59. Παραδέρφια
  60. Ντιντμάρκα, ντμάρκα
  61. Συμπέθεροι
  62. Πατέρα
  63. Μάνα
  64. Κουνιάδε - κουνιάδα
  65. Πατέρα ή (γέρο με το όνομα πχ Γερο-Θανάση)
  66. Μάνα ή (γριά με το όνομα πχ Γριά-Βασίλω)
  67. Κουνιάδε - κουνιάδα
  68. Με το όνομα
  69. Με το όνομα
  70. Με το όνομα
  71. Νύφη
  72. Νύφη
  73. Με το όνομα
  74. Το όνομα του πατέρα του γαμβρού για αγόρι. Στο κορίτσι το όνομα της μητέρας του γαμπρού. Για τα υπόλοιπα παιδιά παίρναν ονόματα και από τις δύο οικογένειες.
  75. Οι άνδρες τις δουλειές εκτός σπιτιού και οι γυναίκες έκαναν τις δουλειές του σπιτιού και βοηθούσαν στις γεωργικές και κτηνοτροφικές. Επίσης κουβαλούσαν και φρόντιζαν τα οικόσιτα.
  76. Όλες (βοηθούσαν σ΄ όλες εκτός από το όργωμα και την υλοτομία)
  77. Βοηθούσαν στο άρμεγμα και αναλάμβαναν και την τυροκομία
  78. Η υλοτομία, το όργωμα, η παραγωγή ξυλανθράκων
  79. Από τα 8 τους χρόνια. Και τα αγόρια και τα κορίτσια ανελάμβαναν τη βοσκή ορισμένων ζώων.
  80. Τη νύφη και το γαμπρό τους διάλεγαν οι γονείς των παιδιών. Ανάλογα με την ηλικία.
  81. Για τις γυναίκες τα 16 χρόνια. Για τους άνδρες τα 20 χρόνια. Και συνηθισμένο και επιτρεπτό η γυναίκα να είναι μεγαλύτερη από τον άνδρα.
  82. Ναι. Διαλέγαν όμως νύφες και από το διπλανό χωριό του Ταξιάρχη
  83. Στο πατρικό του γαμπρού. Σπάνιοι ήταν οι σώγαμπροι.
  84. Συνέβαινε αυτό πολύ ταχτικά και όλοι μαζί ζούσαν, εργάζονταν, έτρωγαν μαζί και κοιμόνταν κάτω από την ίδια στέγη. Το γενικό πρόσταγμα και τη διαχείρηση είχε ο πατέρας.
  85. Ναι
  86. Όταν πέθαινε ο πατέρας. Σπάνιο φαινόμενο να χωρίσουν τα αδέρφια πριν πεθάνει ο πατέρας.
  87. Ο μικρότερος γιός
  88. Μόνο όταν δεν είχε αγόρια
  89. Όχι
  90. Για το μικρότερο
  91. Ο πεθερός έγραφε την περισσότερη περιουσία στο σώγαμπρο. Αυτό αποτελούσε και όρο για να πάει κάποιος σώγαμπρος.
  92. Ο σώγαμπρος δεν έπαιρνε το επώνυμο του πεθερού. Τα παιδιά έπαιρναν το επώνυμο του πατέρα τους.
  93. Μέχρι και δεύτερα ξαδέρφια δεν μπορούσαν να παντρευτούν μεταξύ τους. Επίσης αν είχαν τον ίδιο νονό. Πρώτα ξαδέρφια δεν παντρεύτηκαν ποτέ.
  94. Υπήρχε. Δεν έδινε άδεια ο παπάς.
  95. Όχι
  96. Όχι
  97. Ο νονός του γαμπρού
  98. Όλα τα παιδιά είχαν τον ίδιο νονό δηλαδή αυτόν που στεφάνωσε τους γονείς
  99. Προτιμούσαν φίλο ή πλούσιο και κοινωνικά ανώτερο
  100. Επιτρεπόταν ο γάμος
  101. Όχι
  102. Όταν ήταν πολύ καλοί φίλοι και σε νεαρή ηλικία. (Άνοιγα τις φλέβες και πίναν από λίγο αίμα ο καθένας από το αίμα του άλλου και άλλαζαν επίσης τα ζωνάρια τους)
  103. Είχαν τις υποχρεώσεις των κανονικών αδερφών
  104. Μόνον άνδρας με άνδρα
  105. Κτηματική και χρηματική προίκα δεν δινόταν
  106. Γινόταν προφορικά αν υπήρχε τέτοια περίπτωση
  107. Όχι
  108. Ανάλογα με το γαμπρό
  109. Ναι. Αν αποκτούσε γιούς τότε μεταβιβάζονταν σ΄ όλους τους γονείς.
  110. Δεν είχαν υποχρέωση. Όχι.
  111. Όχι
  112. Παρέμενε στον άνδρα της
  113. Όχι
  114. Μετά τον θάνατο και των δύο γονέων
  115. Ο υστερότοκος κληρονομούσε μεγαλύτερο μερίδιο
  116. Προφορικά
  117. Με λαχνό και μεταξύ των αγοριών. Σ΄ όλες τις περιπτώσεις.
  118. Στη γυναίκα δεν αναλογούσε μερίδιο αλλά η διαχείρηση της περιουσίας περνούσε στο μεγαλύτερο γιό. Αυτό ίσχυε στην περίπτωση που τα παιδιά ήταν ενήλικα.
  119. Δεν είχαν άλλοι κληρονομικά δικαιώματα
  120. Κληρονόμοι ήσαν οι κόρες
  121. Μπορούσε. (Η κληρονομιά περιέρχονταν στους πλησιέστερους συγγενείς).
  122. Όταν δεν είχαν παιδιά
  123. Παιδιά αδελφών ή συγγενών
  124. Τα ίδια δικαιώματα που θα είχαν τα πραγματικά παιδιά