- Ψηφιακό τεκμήριο
- Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
- Νέα Σκιώνη
- 1505
- Νέας Σκιώνης
- Χαλκιδικής
- Χαλκιδικής
- Τσαπράνι. Από το 1929 ιδρύθηκε η κοινότητα Νέας Σκιώνης.
- Όχι
- Όχι
- Καμιά
- Υπήρχαν τρεις εκκλησίες. Οι παλιότεροι κάτοικοι του χωριού δεν γνωρίζουν ποια από τις τρεις είναι αρχαιότερη.
- Ανήκαν στην Κοινότητα. Όχι
- Ένα
- Γύρω στα 1900
- Ασχολούνταν με τη γεωργία, την κτηνοτροφία, τη μελισσοκομία και τη σηροτροφία.
- Δημητριακά, αμπέλια, ελιές και σουσάμια.
- Όλα προορίζονταν για αυτοκατανάλωση. Η παραγωγή ήταν μικρή και δεν υπήρχαν έμποροι.
- Τα δημητριακά και οι ελιές. Όχι όλες. Δεν υπάρχουν.
- Ήταν κεφαλοχώρι.
- Όχι
- Όταν ήταν πάνω από εκατό στρέμματα.
- Εφτά-οκτώ κάτοικοι είχαν μεγάλους κλήρους.
- Εικόσι πέντε στρέμματα
- Ναι
- Μετά από το 1940
- Όχι
- Όχι
- Όχι
- Το χωριό μαζί με δύο άλλα γειτονικά χωριά (Καψοχώρα και Χανιώτη) αποτελούσε μια Κοινότητα. Έδρα της Κοινότητας ήταν η Καψόχωρα (Πευκοχώρι). Ένας αντιπρόσωπος του χωριού μετείχε στο Δ. Σ. Της κοινότητας.
- Πλήρωναν Κοινοτικό φόρο σε ποσοστό 2% (δέκατα) για κάθε παραγωγή. Επίσης πλήρωναν στο δημόσιο μια δραχμή για κάθε ζώο (τζελέπι). Ο φόρος αυτός καθιερώθηκε από Τουρκοκρατίας και παρέμεινε.
- Δεν υπήρχαν κοινωνικές τάξεις.
- Ήταν πολύ συνηθισμένο.
- Ναι. Από ηλικία 17-60 χρονών. Όχι.
- Όποιος δεν εργαζόταν, πλήρωνε.
- Υπήρχε αλληλοβοήθεια για όλες ανεξαιρέτως τις γεωργικές εργασίες.
- Και στο χτίσιμο των σπιτιών συνηθιζόταν να βοηθάει ο ένας τον άλλο.
- Υπήρχε και αλληλοβοήθεια μεταξύ των γυναικών κυρίως στα υφαντά και στο βοτάνισμα.
- Οκτώ με δέκα μέλη. Μέσα στα μέλη περιλαμβάνονταν οι γονείς και τα ανύπαντρα αδέλφια του άντρα.
- Πατέρα. Μάνα
- Παππού
- Μπάμπω
- Παππού
- Μπάμπω
- Τα φώναζε με τ΄όνομά τους
- Τα φώναζε με τ΄όνομά τους
- Γκαρτάσια ή με τ΄όνομά τους
- Γκαρτασίνες ή με τ΄όνομά τους
- Όχι
- Όχι
- Με τ΄όνομά τους
- Μπάρμπα
- Θειά
- Μπάρμπα-Θειά
- Ανήψια ή με τ΄όνομά τους
- Παιδί μου-Κορίτσ΄μου. Ή με τα ονόματά τους
- Όχι. Το τελευταίο το λέγανε στερνοπαίδι.
- Προγόνια
- Διπλάρκα
- Συμπεθέρια
- Γέρο ή πατέρα
- Γριά ή μάνα
- Με τ΄όνομά τους
- Γέρο
- Γριά
- Με τ΄ονόματά τους
- Γαμπρέ
- Γαμπρέ
- Γαμπρέ
- Νυφαριά
- Νυφαριά
- Με τ΄όνομά του προσφωνούσε ο ένας τον άλλο.
- Στα πρώτα παιδιά (αγόρι και κορίτσι) έδιναν τα ονόματα των γονιών του πατέρα. Στ΄άλλα παιδιά τα ονόματα των γονιών της μητέρας. Ακολουθούσαν τα ονόματα των νεκρών συγγενών και των αγίων. Σε περίπτωση διαφωνίας αποφάσιζε ο νονός.
- Οι γυναίκες έκαναν όλες τις δουλειές εκτός από τις πολύ βαριές.
- Έκαναν το βοτάνισμα, το θέρο, το αλώνισμα, τον τρύγο των αμπελιών, το τρύγημα του μελιού και το μάζεμα της ελιάς.
- Έκαναν την επεξεργασία του γάλατος και βοηθούσαν στη μεταφορά του.
- Αυτές που ήταν βαριές και δε μπορούσαν να τις κάνουν οι γυναίκες π.χ. το όργωμα, η σπορά, το κουβάλημα των δεματιών, το κόψιμο και το κουβάλημα των ξύλων.
- Από έξι χρονών. Δεν υπήρχε διάκριση στην ανάθεση των εργασιών. Σε μεγαλύτερη ηλικία τ΄αγόρια μάθαιναν τις δουλειές του πατέρα και τα κορίτσια της μητέρας.
- Έπρεπε πρώτα να παντρευτούν τα κορίτσια της οικογένειας.
- Για τα κορίτσια είκοσι χρονών. Για τους άντρες μετά τη στρατιωτική θητεία. Δεν ήταν επιτρεπτό.
- Επικρατούσε η συνήθεια να παίρνεις νύφη ή γαμπρό από το χωριό ή στη χειρότερη περίπτωση από κάποιο γειτονικό χωριό.
- Στο πατρικό σπίτι του γαμπρού.
- Συνέβαινε να ζούνε όλα τα αγόρια με τις γυναίκες τους κάτω από την ίδια στέγη.
- Ναι, όσο ζούσε ο πατέρας
- Όταν πέθαινε ο πατέρας. Όταν κάποιο παιδί διαφωνούσε και έφευγε έπαιρνε το μερίδιό του από την πατρική περιουσία.
- Το μικρότερο παιδί (αγόρι ή κορίτσι). Το έλεγαν γεροντοπαίδι.
- Όταν δεν είχε αρσενικό παιδί
- Ναι
- Για το μικρότερο
- Έγραφε την ανάλογη περιουσία στ΄όνομα της κόρης. Όχι.
- Στα χαρτιά ο γαμπρός διατηρούσε το επίθετο του. Συνήθως οι κάτοικοι τον αποκαλούσαν με το επίθετο του πεθερού.
- Μέχρι δεύτερα εξαδέλφια. Όχι
- Υπήρχε εμπόδιο από την εκκλησία.
- Μπορούσαν να παντρευτούν
- Υπήρχαν ελάχιστα διαζύγια. Κυρίως για λόγους τιμής.
- Ο νονός του γαμπρού
- Όλα τα παιδιά είχαν τον ίδιο νονό
- Προτιμούσαν ο κουμπάρος να είναι κάποιος συγγενής ή φίλος.
- Απαγορευόταν
- Όχι
- Όταν δύο άνθρωποι ήταν πολύ φίλοι μεταξύ τους. Όταν ο ένας έσωζε τη ζωή του άλλου.
- Να πέφτει ο ένας στη φωτιά για τη σωτηρία του άλλου.
- Ναι. Όχι
- Υπήρχε
- Συνήθως ήταν προφορική. Μετά το 1912 καθιερώθηκαν τα προικοσύμφωνα.
- Όχι
- Τα συνέτασσε ο πιο μορφωμένος του χωριού. Τα υπέγραφε ο παπάς και ο μουχτάρης (πρόεδρος).
- Συνήθως δεν έπαιρναν χρήματα, εκτός λίγων περιπτώσεων.
- Όχι
- Έπαιρνε μετά το θάνατο του πατέρα της
- Έπαιρνε δέντρα και ζώα.
- Συνήθως έπαιρναν την ίδια προίκα
- Όχι. Εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων.
- Ναι. Εξ ίσου σ΄όλα τ΄αγόρια της
- Όχι. Ναι
- Συνήθως δεν είχε τέτοιο δικαίωμα.
- Η προίκα της επιστρεφόταν στην οικογένειά της.
- Όχι
- Δια λόγου, μετά το θάνατο του πατέρα
- Ίσα μερίδια.
- Τα κορίτσια έπαιρναν μικρότερη περιουσία.
- Με λόγια
- Χωρίζονταν η περιουσία σε ίσα μερίδια και έπειτα η τύχη αποφάσιζε ποιο κομάτι θα πάρει ο καθένας.
- Η περιουσία χωριζόταν σε μερίδια όσα τα παιδιά συν ένα (το μερίδιο της μάνας).
- Οι συγγενείς του άντρα
- Οι κόρες του
- Ναι. Συνέβαινε το ίδιο
- Μόνο αν δεν είχε καθόλου παιδιά
- Παιδιά αδελφών
- Τα ίδια που είχε ένα γνήσιο παιδί.