Ζωγράφου

Ζωγράφου

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Ζωγράφου
  4. 1497
  5. Ζωγράφου
  6. Χαλκιδικής
  7. Χαλκιδικής
  8. Βουλγαρικό Μετόχι με το καινούργιο ονομάζεται Ζωγράφου.
  9. Μικρασιάτες πρόσφυγες και ήρθαν το 1924.
  10. Τουρκική. Μέχρι τα τελευταία χρόνια μιλούσαν την Τουρκική γλώσσα.
  11. Υπήρχε μία εκκλησία του Αγίου Γεωργίου κτίστηκε περίπου το 1826.
  12. Ανήκαν σε μοναχούς.
  13. Ένα νεκροταφείο
  14. Το 1925
  15. Κτηνοτροφία, γεωργία.
  16. Σιτηρά
  17. Για αυτοκατανάλωση προορίζονταν το κριθάρι και η βρώμη. Για το εμπόριο το σιτάρι.
  18. Οι καλλιέργειες εξακολουθούν οι παλιές, μόνο καινούριες υπάρχουν τα ελαιόδεντρα.
  19. Καλογερικό. Τσιφλίκι.
  20. Οι ίδιοι τα καλλιεργούσαν με εργάτες.
  21. Ήταν της μονής και το κράτος τα απαλλοτρίωσε και τα έδωσε στους πρόσφυγες.
  22. Πάνω από 40-60
  23. Πέντε με έξι κάτοικοι.
  24. 20 στρέμματα
  25. Υπήρχε
  26. Από το 1926.
  27. Όχι
  28. Όχι
  29. Όχι
  30. Πλήρωναν από το εισόδημα 3% στην κοινότητα.
  31. Δεν υπήρχε διαφορά.
  32. Δουλεύανε χωρίς αμοιβή σε κοινοτικά έργα (προσωπική εργασία).
  33. Η συμμετοχή ήταν υποχρεωτική μέχρι τα 60.
  34. Αν κάποιος αρνιόταν η κοινότητα τον έβαζε να πληρώσει όσο ήταν το μεροκάματο.
  35. Η αλληλοβοήθεια ήταν συνηθισμένο φαινόμενο στις οικογένειες της κοινότητας σε όλες τις γεωργικές ασχολίες.
  36. Για όλες τις περιπτώσεις ίσχυε η αλληλοβοήθεια. Όλοι βοηθούσαν.
  37. Γενικά για τους άνδρες και τις γυναίκες ήταν η ίδια.
  38. Ο άνδρας, η γυναίκα, τα παιδιά. Πεθερά ή πεθερός.
  39. Πατέρα-μητέρα
  40. Παππού
  41. Γιαγιά
  42. Παππού
  43. Γιαγιά
  44. Εγγόνια
  45. Εγγόνια
  46. Αγά
  47. Απλά
  48. Ο μικρός προς το μεγάλο φώναζε το αγά.
  49. Τη φώναζε απλά.
  50. Με το όνομά τους.
  51. Εμί
  52. Θεία
  53. Ταοί
  54. Γιγιέν
  55. Το αγόρι ογλούμ, το κορίτσι κυζούμ.
  56. Εκίς
  57. Τουγκούρ
  58. Καϊνατά
  59. Καϊνά
  60. Καΐν
  61. Καϊνατά
  62. Καϊνά
  63. Καΐν
  64. Κουϊά
  65. Κουϊά
  66. Ενιστέ
  67. Κελίν
  68. Κελίν
  69. Η γυναίκα έλεγε στον άνδρα της κοτζιά. Ο άνδρας καρέμ.
  70. Ο νονός μπορούσε να δώσει το όνομα που ήθελε, συνήθως έβαζαν το όνομα των δικών τους που είχαν πεθάνει.
  71. Οι γυναίκες στις περισσότερες δουλειές του σπιτιού, βοηθούσαν και στις αγροτικές δουλειές.
  72. Πήγαιναν στο θέρος, στο αλώνισμα, γενικά σ'όλες τις αγροτικές δουλειές.
  73. Σε όλες τις δουλειές, άρμεγμα, ταΐσμα, κουβάλημα χάρτων για τα ζώα.
  74. Για ανδρική δουλειά θεωρούσαν το όργωμα.
  75. Από 10 χρονών. Μόνο στο όργωμα και στο κουβάλημα δεματιών ανέθεταν στα αγόρια. Στις άλλες δουλειές δεν είχαν διαφορά.
  76. ΤΑ παιδιά μιας οικογένειας παντρεύονταν ανάλογα με την ηλικία τους, αλλά όταν είχαν αδελφές έπρεπε πρώτα να παντρέψουν τις αδέλφες.
  77. Η κανονική ηλικία για τους άνδρες ήταν 18-20 και για τις γυναίκες 14-15.
  78. Περισσότερο προτιμούσαν να είναι από το ίδιο χωριό. Αλλά σε μερικές περιπτώσεις από τα γειτονικά χωριά.
  79. Στο πατρικό του γαμπρού.
  80. Ζούσαν όλοι μαζί, εργάζονταν, έτρωγαν και κοιμούνταν στο ίδιο σπίτι.
  81. Τα αδέλφια καλλιεργούσαν μαζί την περιουσία και αρχηγός ήταν ο μεγαλύτερος αδελφός.
  82. Όταν γινόταν πολλοί και δεν τους χωρούσε το σπίτι.
  83. Ο μικρότερος από τους γιους έμεινε στο πατρικό σπίτι μαζί με τους γονείς.
  84. Όταν είχε μόνο μια κόρη.
  85. Έπρεπε ο άνδρας να μην έχει δικιά του περιουσία για να πάει σώγαμπρος.
  86. Πάντα για το μικρότερο.
  87. Μετά το θάνατο του πεθερού πήγαινε η περιουσία στο σώγαμπρο.
  88. Δια τηρούσε το δικό του επώνυμο και τα παιδιά έπαιρναν το δικό του επώνυμο.
  89. Όταν υπήρχε μεταξύ τους μεγάλη συγγένεια.
  90. Δεν μπορούσαν να παντρευτούν.
  91. Αν δεν υπήρχε συγγένεια, δεν υπήρχε κώλυμα.
  92. Υπήρχαν και για λόγους χαρακτήρα.
  93. Ο νονός του γαμπρού.
  94. Αυτό που στεφάνωνε το ζευγάρι βάφτιζε τα παιδιά. Αλλά μπορούσε να αλλάξει και ο νουνός.
  95. Στην περίπτωση αυτή μπορούσε να βρει κάποιο φίλο ή κάποιον συγγενή.
  96. Απαγορευόταν ο γάμος.
  97. Μπορούσαν
  98. Δεν υπήρχαν
  99. Υπήρχε
  100. Προφορικά.
  101. Δεν υπήρχε
  102. Έπαιρνε χρήματα αν υπήρχαν.
  103. Αν υπήρχε
  104. Στο χωριό που πήγαινε.
  105. Αν υπήρχαν.
  106. Αν υπήρχαν
  107. Αναλόγως με τις δυνάμεις που είχε ο πεθερός ή τις απαιτήσεις που είχε ο γαμπρός.
  108. Δεν μπορούσε.
  109. Σ' όποιον ήθελε η μητέρα.
  110. Σαν αδέλφια βοηθούσαν στην προίκιση της αδελφής τους.
  111. Αφού έπαιρνε προίκα δεν μπορούσε να ζητήσει κληρονομικό μερίδιο.
  112. Παρέμενε στον άνδρα της.
  113. Ο γαμπρός δεν συνήθιζε να δίνει τίποτε στον πεθερό.
  114. Η μεταβίβαση της πατρική ς περιουσίας γινόταν μετά το θάνατο του πατέρα.
  115. Αυτό εξαρτόταν από τους γονείς και από τα αδέρφια.
  116. Το μερίδιο των κοριτσιών ήταν πάντα μικρότερο από των αγοριών.
  117. Προφορικά.
  118. Το μοίρασμα γινόταν με λαχνό.
  119. Έπαιρνε το 1/4 της περιουσίας.
  120. Σ' αυτή την περίπτωση η γυναίκα έπαιρνε το 1/4 της περιουσίας και τα υπόλοιπα τα αδέλφια του άνδρα.
  121. Τον κληρονομούσαν μόνο οι κόρες του.
  122. Στην περίπτωση αυτή μπορούσαν να κλήρονομήσουν τα παιδιά του αδελφού του. Το ίδιο συνέβαινε και με τον αδελφό της μητέρας του.
  123. Όταν δεν είχε κανένα παιδί.
  124. Περισσότερο προτιμούσαν παιδιά συγγενών.
  125. Όσα δικαιώματα είχε ένα πραγματικό παιδί και κάτι παραπάνω, γιατί ο πατέρας δεν είχε το δικαίωμα να πουλήσει την περιουσία του.