Γαλαρινός Χαλκιδικής

Γαλαρινός Χαλκιδικής

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Γαλαρινός Χαλκιδικής
  4. 1494
  5. Γαλαρινού
  6. Χαλκιδικής
  7. Χαλκιδικής
  8. Δεν υπάρχει
  9. Όχι δεν κατοικείται
  10. Ναι υπάρχουν 4 οικογένειες σαρακατσανέων
  11. Ήταν σκηνίτες
  12. Αυτή που μιλούν και σήμερα
  13. Μία. Ο Άγιος Νικόλαος. Πριν πολλά πολλά χρόνια
  14. Ανήκαν στο χωριό
  15. Ένα νεκροταφείο
  16. Γύρω στο 1930 λειτούργησε κρατικό σχολείο
  17. Οι κάτοικοι ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία και την κτηνοτροφία
  18. Σιτάρια, κριθάρια, κρεμμύδια, σουσάμι, κολοκύθια (για πασατέμπο), καλαμπόκια, φασόλια
  19. Τα πουλούσαν όλα, αλλά κρατούσαν και για αυτοκατανάλωση
  20. Καλλιεργούνται τα ίδια εκτός από σουσάμι. Από το 1980 άρχισε η καλλιέργεια των αρωματικών φυτών (γλυκάνισο)
  21. Ήταν τσιφλίκι
  22. Τα παίρνανε μισά-μισά
  23. Όχι
  24. Από 500 στρ. και πάνω
  25. Κανένας
  26. 200 στρ.
  27. Υπήρχε
  28. Από ανέκαθεν υπήρχε και υπάρχει οικόσιτη κτηνοτροφία
  29. Υπήρχαν ήταν σαρακατσαναίοι αλλά ελλάτωσαν κατά πολύ τα κοπάδια τους
  30. Όχι
  31. Όχι
  32. Όχι
  33. Από το 1929 υπάρχει κοινότητα και κοινοτικό συμβούλιο
  34. Πλήρωναν τα δέκατα στο κράτος
  35. Δεν υπήρχαν τάξεις
  36. Ναι προσφέρουν την εργασία τους χωρίς αμοιβή δουλεύοντας προσωπική εργασία
  37. Ηταν υποχρεωτική. Από το 22ο έτος της ηλικίας. Εξαιρούνταν οι γυναίκες
  38. Ναι. Πλήρωνε το κανονικό ημερομίσθιο, που, όριζε η Νομαρχία, στη Νομαρχία
  39. Ναι. Βοηθούσε η μια οικογένεια την άλλη σ' όλες τις γεωργικές εργασίες. Τώρα όμως όχι
  40. Ίσχυε και για το χτίσιμο σπιτιών και για οπουδήποτε
  41. Ηταν και μεταξύ των γυναικών ανεπτυγμένη η αλληλοβοήθεια, κυρίως στον αργαλειό, και στην επίδειξη της προίκας
  42. Ο πατέρας, η μητέρα, τα παιδιά, ο πατέρας του άνδρα, η μητέρα του άνδρα
  43. Πατέρα και μάννα
  44. Παππού
  45. Μαννιά ή μάνα
  46. Παππού
  47. Μαννιά, ή μάνα
  48. Εγγόνια
  49. Εγγόνια
  50. Με το όνομά τους
  51. Με το όνομά τους
  52. Οχι
  53. Οχι
  54. Με το όνομά τους
  55. Μπάρμπα
  56. Θειά
  57. Μπάρμπα, θειά
  58. Με το όνομά τους
  59. Με το όνομά τους
  60. Στον πρωτότοκο δίνουν το όνομα του πατέρα του άνδρα
  61. Παραδέρφια
  62. Διπλά
  63. Συμπέθεροι
  64. Αφέντη
  65. Μάννα
  66. Αντραδερφοί, αντραδερφές
  67. Πότε πατέρα, πότε γέρο
  68. Γριά, μάνα
  69. Γυναικαδερφό
  70. Γαμπρέ
  71. Γαμπρέ
  72. Με το όνομά του
  73. Νύφη
  74. Νύφη
  75. Με το όνομά της ή μαρί. Με το όνομά του
  76. Στο πρώτο αγόρι δίνανε του παππού από τον πατέρα. Στο κορίτσι της γιαγιάς από τον πατέρα. Στη συνέχεια δίνανε και απο το σόι της νύφης
  77. Ναι και νερό κουβαλούσαν και τα ζώα φρόντιζαν και στο χωράφι πήγαιναν
  78. Οτι δουλειές έκαναν οι άνδρες, τις έκαναν και οι γυναίκες. Όργωμα, θέρο, σκάλισμα, πότισμα
  79. Βοηθούσαν στο άρμεγμα
  80. Ο σπαρμός, και τα αγώγια στα γύρω χωριά
  81. Από 10 χρόνων. Βοηθούσαν σε ότι μπορούσαν και αγόρια και τα κορίτσια τους γονείς
  82. Ανάλογα με την ηλικία
  83. Η κανονική ηλικία για τις γυναίκες ήταν 20 μέχρι 25. Για τους άνδρες το ίδιο. Όχι ο άνδρας έπρεπε να είναι μεγαλύτερος
  84. Συνήθως προτιμούσαν και ο μεν και ο δε να είναι από το ίδιο χωριό. Πολλές φορές όμως ήταν από τα γύρω χωριά
  85. Στο πατρικό του γαμπρού
  86. Μερικές φορές συνέβαινε. Ζούσαν τότε όλοι μαζί, εργάζονταν, έτρωγαν μαζί, κοιμούνταν μαζί
  87. Εξαρτιόταν από τον πατέρα
  88. Οπως ταίριαζε. Τις περισσότερες φορές όταν δεν μπορούσαν να ζήσουν μαζί οι συνυφάδες, οπότε χώριζαν και ο καθένας έκανε κουμάντο στο σπίτι του
  89. Τις περισσότερες φορές ο μικρότερος γιός
  90. Οταν δεν είχε αγόρι
  91. Πήγαιναν, αλλά πολύ σπάνια
  92. Πάντα έπαιρναν για το μικρότερο
  93. Την περισσότερη περιουσία την έπαιρνε ο σώγαμπρος. Ναι μετά το θάνατο του πεθερού θα το κληρονομούσε ο σώγαμπρος
  94. Οχι έπαιρναν το επώνυμο του πατέρα τους
  95. Οταν ήταν συγγενείς. Πρώτα δεύτερα ξαδέρφια. Στο χωριό μας δεν υπήρχε γάμος μεταξύ πρώτων εξαδέρφων
  96. Υπήρχε κώλυμα
  97. Μπορούσαν αν δεν ήταν συγγενείς
  98. Όχι
  99. Ο νονός του γαμπρού
  100. Το πρώτο το βάφτιζε ο κουμπάρος, και τα υπόλοιπα πάντα μέσα από την οικογένεια του κουμπάρου
  101. Όπως τύχαινε στον καθένα. Κι αν πάλι το παιδί ήταν άρρωστο και έπρεπε να βαφτιστεί γρήγορα, τότε το βάφτιζε όποιος και αν ήταν
  102. Απαγορεύονταν
  103. Μπορούσαν
  104. Δεν υπήρχαν τέτοιες περιπτώσεις στο χωριό μας
  105. Ναι υπήρχε
  106. Προφορικά
  107. Όχι
  108. Δεν υπήρχαν προικοσύμφωνα στο χωρίο μας τουλάχιστον
  109. Έπαιρνε και χρήματα, ανάλογα με τη δύναμη του πατέρα της
  110. Όχι
  111. Μερικές φορές και μάλιστα λίγα
  112. Όχι
  113. Επαιρναν το ίδιο μερίδιο
  114. Όχι
  115. Ναι πήγαινε στους γιούς
  116. Όχι. Την προίκιζαν μόνο στην περίπτωση θανάτου του πατέρα τους
  117. Το πατρικό μερίδιο το δικαιούταν όσο και αν ήταν, έστω και αν έπαιρνε προίκα
  118. Πήγαινε πίσω στην οικογένειά της
  119. Όχι
  120. Όχι
  121. Υστερα από το θάνατο του πατέρα
  122. Κληρονομούσαν ίσα
  123. Πάντα μικρότερο
  124. Τότε γίνονταν προφορικά με δυο μάρτυρες και ένα απλό χαρτί
  125. Πάντοτε με λαχνό. Γινόταν μεταξύ των αδερφών
  126. Το 1/5 έως όταν ζούσε. Στη συνέχεια το κληρονομούσαν τα παιδιά της
  127. Τα αδέρφια του άνδρα της αλλά το 1/5 δε μπορούσαν να της το πάρουν
  128. Οι κόρες
  129. Μπορούσε με τον αδερφό της μητέρας δεν συνέβαινετο ίδιο. Δε μπορούσε να κληρονομήσει
  130. Μόνο αν δεν είχε καθόλου παιδιά
  131. Αν είχαν συγγενείς έπαιρναν από αυτούς αν όχι από ορφανοτροφείο
  132. Τη δικαιούνταν όλη την περιουσία μόνο αν φιλονικούσε με το θετό του πατέρα, δικαιούνταν τη μισή