Βαρβάρα Χαλκιδικής

Βαρβάρα Χαλκιδικής

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Βαρβάρα Χαλκιδικής
  4. 1493
  5. Βαρβάρας
  6. Αρναίας
  7. Χαλκιδικής
  8. Δεν υπήρχε παλαιότερα άλλο όνομα
  9. Όχι
  10. Υπάρχουν δέκα (10) οικογένειες Αρβανίτες και τρεις (3) οικογένειες Σαρακατσαναίοι
  11. Όχι
  12. Την τοπική διάλεκτο (δεν υπήρχαν ιδιαίτεροι διάλεκτοι)
  13. Υπήρχαν πέντε (5) εκκλησίες γύρω στα 1850. αλλά σήμερα βρέθηκαν ερείπια ναών που χρονολογούσαν στο 1450.
  14. Ήταν όλες εκκλησίες του χωριού
  15. Ένα (1)
  16. Λειτουργούσε επί Τουρκοκρατίας με έξοδα των κατοίκων
  17. Υλοτομία, κτηνοτροφία, γεωργία
  18. Σιτάρι, κριθάρι, καλαμπόκι
  19. Όλα τα γεωργικά προϊόντα προορίζονταν για αυτοκατανάλωση
  20. Εξακολουθούν να καλλιεργούνται τα ίδια προϊόντα
  21. Κεφαλοχώρι
  22. Από 50 στρέμματα και πάνω
  23. Γύρω στις δεκαπέντε (15) οικογένειες
  24. Είκοσι (20) στρέμματα
  25. Ναι
  26. Μετά το 1950
  27. Όχι
  28. Όχι
  29. Υπήρχε πριν το 1925 μόνο πρόεδρος στο χωριό ο οποίος έβγαινε χωρίς εκλογές από τους κατοίκους που μαζευόταν στο νάρθηκα της εκκλησίας και πρότειναν κάποιον. Αυτός έβγαινε για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα, μετά γινόταν η αλλαγή με τον ίδιο τρόπο.
  30. Α) Μπαλταλίκι (φόρος κοπής ξύλων στους Τούρκους), β)Τζιλέπκα (φόρος βοσκής στο Δημόσιο), γ)Τα Δέκατα (φόρος γεωργικών προϊόντων στο Δημόσιο
  31. Όλα τα κοινοφελή έργα γινόταν με εθελοντική εργασία των κατοίκων
  32. Δεν ήταν τίποτα υποχρεωτικό. Συμμετείχαν και γυναίκες. Ως προς την ηλικία όσοι φυσικά μπορούσαν.
  33. Η αλληλοβοήθεια ήταν συνηθισμένο φαινόμενο. Όχι μόνο στις γεωργικές εργασίες αλλά γενικώτερα σε όλες τις δραστηριότητες (ειδικώτερα στο κτίσιμο των σπιτιών).
  34. Για το κτίσιμο των σπιτιών δίναν περισσότερο βαρύτητα
  35. Όχι
  36. Πατέρας και μητέρα με τα παιδιά τους. Οι νύφες των υιών τους. Τα εγγόνια. (Αν δεν πάντρευαν τα κορίτσια οι γιοί δεν επιτρέπονταν να χωρίσουν από τον πατέρα τους)
  37. Τον πατέρα (Αφέντη) και την μητέρα (Μητέρα)
  38. Παππού
  39. Γιαγιά
  40. Παππού
  41. Γιαγιά
  42. Παιδούδια μου
  43. Παιδούδια μου
  44. Καρντάσι
  45. Καρντασίνες
  46. Στο μικρό τους όνομα
  47. Μπάρμπα
  48. Θειά (τσάτσα)
  49. Μπάρμπα - Θειά (τσάτσα)
  50. Στα μικρά τους ονόματα
  51. Γιέ μου, κορίτσι μου
  52. Τα πρώτα στο μικρό του όνομα, τα υστερότοκα τα λέγαν στερνοπαίδια
  53. Προγόνια
  54. Δίδυμα
  55. Συμπέθερος και συμπεθέρα
  56. Πατέρα
  57. Μάννα
  58. Κουνιάδος και κουνιάδα
  59. Γέρο
  60. Γριά
  61. Κουνιάδος και κουνιάδα
  62. Γαμπρός μου
  63. Γαμπρός μου
  64. Γαμπρός μου
  65. Νυφαριά μας
  66. Νύφη μας
  67. Φωναζόταν στα μικρά τους ονόματα
  68. Το πρώτο αγόρι έπαιρνε το όνομα του παππού από τον πατέρα. Το ίδο και το κορίτσι. Τα δεύτερα έπαιρναν το όνομα των γονιών της μητέρας. Σε περιπτώσεις θανάτου προσφιλών προσώπων γινόταν αλλαγή αυτής της σειράς.
  69. Έκαναν και άλλες δουλειές εκτός του σπιτιού και την ανατροφή των παιδιών
  70. Συλλογή καρπών, πότισμα, σκάλισμα
  71. Λαλούσαν το κοπάδι, μάζευαν το γάλα και το τυροκομούσαν
  72. Όργωμα, σπαρμός, βοσκή ζώων, κοπή ξύλων, κτίσιμο
  73. Μετά το Δημοτικό Σχολείο
  74. Παντρευόταν ανάλογα με την ηλικία. Δίναν προτεραιότητα στα κορίτσια.
  75. Μετά τα είκοση (20). Συνηθισμένο η γυναίκα να είναι μικρότερη από τον άνδρα.
  76. Συνηθισμένο να ήταν από το ίδιο χωριό
  77. Συνήθως στο σπίτι του πατέρα του γαμπρού
  78. Κάθονταν όλοι μαζί στο ίδιο σπίτι. Η δουλειά ήταν κοινή και έτρωγαν όλοι μαζί. Αρχηγός της οικογένειας ήταν ο πατέρας.
  79. Ώσπου ζούσε ο πατέρας η περιουσία έμεινε αδιαίρετη
  80. Α) Θάνατος του πατέρα τους, β) όταν δεν τους χωρούσε το σπίτι
  81. Συνήθως το στερνοπαίδι τους δηλαδή ο μικρότερος γυιός τους
  82. Όταν δεν υπήρχαν αγόρια στο σπιτικό. Συνήθως παίρναν σώγαμπρο για την μικρότερη θυγατέρα.
  83. Δεν πήγαιναν
  84. Για το μικρότερο
  85. Αν υπήρχαν μόνο θυγατέρες ο σώγαμπρος έπαιρνε το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας και παραίτητα το σπίτι.
  86. Πάντα ο σώγαμπρος κρατούσε το δικό του όνομα
  87. Πρώτα εξαδέλφια όχι
  88. Ναι
  89. Μπορούσαν να παντρευτούν αφού δεν είχαν συγγένεια
  90. Ασυνήθιστο φαινόμενο το διαζύγιο παλιά
  91. Ο νονός του γαμπρού
  92. Αυτός που στεφάνωνε βάφτιζε και το πρώτο παιδί. Για τα υπόλοιπα δεν ήταν υποχρεωτικό να είναι ο ίδιος.
  93. Συνηθιζόταν φίλος συγγενής ακόμα και κάποιος πλούσιος
  94. Απαγορευόταν ο γάμος
  95. Δεν μπορούσαν να παντρευτούν
  96. Δεν ήταν υποχρεωτικός ο θεσμός της προίκας
  97. Μόνο ρουχισμό και είδη οικοσκευής
  98. Η προίκα της μάννας πήγαινε συνήθως στα κορίτσια. Αν υπήρχαν μόνο αγόρια την μοιράζονταν.
  99. Η προίκιση γινόταν από κοινού. Πατέρας και υγιοί βοηθούσαν.
  100. Η προίκα επιστρεφόταν στην οικογένειά της
  101. Δεν πήγαιναν τίποτα
  102. Μετά το θάνατο του πατέρα τους
  103. Η περιουσία μοιραζόταν εξίσου στα αγόρια
  104. Αν έπαιρναν ήταν μικρότερο απ΄ ότι των αγοριών
  105. Προφορικά
  106. Το μοίρασμα γινόταν με λαχνό
  107. Ένα μέρος της περιουσίας αναλογούσε στην γυναίκα του που τελικά το κληρονομούσε ο γυιός που θα την φρόντιζε
  108. Τα αδέλφια του γαμπρού έδιωχναν τη γυναίκα του και μοιράζονταν αυτοί την περιουσία
  109. Οι κόρες αποκτούσαν την περιουσία
  110. Ναι
  111. Αν δεν είχε καθόλου παιδιά
  112. Συνήθως προτιμούσαν από συγγενικά πρόσωπα
  113. Ολόκληρη η περιουσία πήγαινε στο υιοθετημένο παιδί