- Ψηφιακό τεκμήριο
- Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
- Βάβδος Χαλκιδικής
- 1492
- Βάβδου
- Χαλκιδικής
- Δεν υπάρχει παλαιότερο όνομα. Το όνομα Βάβδος δόθηκε περίπου το 250 μ.Χ. (Βάβδος ηγεμών της Θράκης)
- Κατοικείται μόνο από εντόπιους
- Δύο (2) οικογένειες σαρακασταναίων
- Όχι
- Μόνον την ελληνική
- Δύο εκκλησίες. Είναι πολύ παλιό το χωριό και δεν υπάρχουν στοιχεία πότε κτίσθηκε η πρώτη.
- Σε όλο το χωριό
- Ένα
- Και επί Τουρκοκρατίας υπήρχαν σχολεία μέχρι και "Σχολαρχείον"
- Γεωργοί, κτηνοτρόφοι, μελισσοκόμοι, εργάτες στα μεταλλεία λευκολίθου, κτίστες και άλλοι επαγγελματίες
- Σιτάρι, κριθάρι, σίκαλη, καλαμπόκι και λίγα καπνά. Λίγα επίσης αμπέλια. Αρκετά ελαιόδεντρα και κερασιές.
- Όλα για αυτοκατανάλωση και το περίσσευμα στο εμπόριο. Βέβαια τα καπνά στο εμπόριο.
- Εξακολουθούν μονάχα τα δημητριακά και μάλιστα σε μεγαλύτερη κλίμακα, διότι έγιναν επιχερσώσεςι (1950 και εξής). Καταργήθηκαν τελείως τα αμπέλια και τα καπνά. Οι ελαιώνες έχουν μεγάλη αύξηση. Οι κερασιές εγκαταλείφθηκαν.
- Κεφαλοχώρι
- Όχι
- Από 80 και πάνω
- Περίπου 10
- 50 στρέμματα
- Πολύ μεγάλη. Περίπου 25.000 αιγοπρόβατα. Σήμερα ολιγόστεψαν στο 1/5.
- Από το 1950 λίγα οικόσιτα γελάδια
- Όχι
- Όχι. Το χωριό είναι ορεινό. Υψόμετρο 850 - 900 μ.
- Επί τουρκοκρατίας υπήχαν 2 μεταξουργεία. Το χωριό έβγαζε αρκετό μετάξι.
- Σταμάτησαν
- Επί τουρκοκρατίας, το χωριό διοικείτο από επιτροπές αρχόντων και δύο εκκλησιαστικά συμβούλια (2 εκκλησίες). Από το 1912 που ελευθερώθηκε υπάρχουν το Κοινοτικό Συμβούλιο με τον Πρόεδρο της Κοινότητας.
- Επί τουρκοκρατίας τους πλήρωναν στους Τούρκους "ταξιλντάρηδες" (εισπράκτορες) που πήγαιναν στο χωριό ωρισμένες φορές το χρόνο. Μετά το 1912 οι κανονικοί δημόσιοι και κοινοτικοί φόροι.
- Δεν υπήρχαν κοινωνικές τάξεις
- Ήταν πολύ συνηθισμένο
- Υποχρεωτική για τους άνδρες άνω των 20 ετών. Γυναίκες όχι.
- Η κοινότητα του έβαζε πρόστιμο
- Στις επείγουσες γεωργικές εργασίες
- Στο χτίσιμο σπιτιών. Στο κούρεμα των ζώων.
- Οι γυναίκες βοηθούσαν στην προετοιμασία του "αργαλειού" για να υφάνουν. Επίσης στους γάμους, στις κηδείες και στα βαφτίσια.
- Συνήθως ο πατέρας και η μητέρα του άνδρα έμεναν μαζί και αποτελούσαν μια οικογένεια. Όχι αδλεφή της γυναίκας κλπ. Οι περισσότερες οικογένειες ήταν πολυμελείς με πολλά παιδιά (μέχρι και 12).
- Πατέρα - μητέρα, μάνα ή μαλιό
- Παππού
- Μανιά
- Παππού
- Μανιά
- Με το όνομά τους
- Με το όνομά τους
- Με το όνομά τους
- Με το όνομά τους
- Όχι
- Όχι
- Με το όνομά τους
- Μπάρμπα - θείο
- Θειάτσα, θειά
- Μπάρμπα - θειά
- Με το όνομά τους
- Με το όνομά τους
- Όχι
- Παραδέρφια
- Ντιντμάρκα
- Συμπεθέροι
- Πατέρα
- Μάνα
- Με το όνομά τους
- Πατέρα
- Μάνα
- Με το όνομά τους
- Με το όνομά του ή γαμπρέ
- Με το όνομά του ή γαμπρέ
- Με το όνομά του
- Με το όνομά της
- Με το όνομά της
- Με το όνομά του
- Πρώτα τον παππού από τον πατέρα. Το κορίτσι, το όνομά της μητέρας του πατέρα. Ακολουθούσαν τα ονόματα των γονέων της νύφης. Τα υπόλοιπα με αμοιβαία συζήτηση.
- Ξύλα ποτέ. Έφερναν νερό, φρόντιζαν τα οικόσιτα ζώα, έγνεθαν, έπλεκαν, ύφαιναν, κεντούσαν, βοηθούσαν στις αγροτικές δουλειές τους άντρες τους.
- Θέριζαν, αλώνιζαν, μάζευαν καπνά, τρυγούσαν τα αμπέλια, τσάπιζαν. Μάζευαν ελιές και κεράσια.
- Βοηθούσαν στο άρμεγμα και έπηζαν το τυρί
- Όταν υπήρχαν μεταξουργεία αυτές έβγαζαν το μετάξι
- Βόσκημα ζώων, όργωμα, σπορά, σκάψιμο, κοπή ξύλων, μελισσοκομία, κτίσιμο, μεταφορές με ζώα (κυρατζήδες)
- Μόλις τελείωναν το δημοτικό σχολείο στα 12 τους χρόνια, εκτός μερικών που σπούδαζαν. Τα κορίτσια συνήθως βοηθούσαν τη μητέρα τους.
- Πρώτα τα κορίτσια και ύστερα τα αγόρια
- Στους άνδρες πάνω από 25 και στα κορίτσια περίπου στα 18-20. Η γυναίκα πολύ σπάνια να είναι μεγαλύτερη από τον άντρα.
- Συνήθως από το ίδιο χωριό. Υπάρχουν γαμπροί και νύφες από τα γύρω χωριά. Γαλάτιστα, Βασιλικά, Αγ. Πρόδρομο, Πολύγυρο, Πετροκέρασα, Κασσάνδρα
- Συνήθως στο πατρικό σπίτι του γαμπρού. Σπάνια της νύφης. Στο καινούργιο σπίτι οι πολύ εύπορες οικογένειες.
- Δεν παρατηρήθηκε τα τελευταία χρόνια να ζουν πολλά αντρόγυνα μαζί. Φρόντιζαν πάντοτε να ζουν χωριστά.
- Όχι. Φρόντιζαν πάντοτε να την μοιράζουν. Εκτός από τους κτηνοτρόφους που είχαν τα μεγάλα κοπάδια όλοι μαζί.
- Μόλις παντρεύονταν χώριζαν
- Συνήθως οι γονείς παρέμεναν με το μικρότερο γιό τους. Με τα κορίτσια τους πολύ σπάνια. Οι μεγάλοι όταν παντρεύονταν συνήθως έφευγαν.
- Όταν είχαν μόνο μια κόρη. Ή όταν πάντρευαν τους μεγάλους και τους έμενε η μικρότερη κόρη.
- Όχι
- Για το μικρότερο
- Συνήθως τα έγραφαν στο κορίτσι τους
- Ο γαμπρός ουδέποτε έπαιρνε το επώνυμο του πεθερού. Τα παιδιά του σπάνια, όταν τον υιοθετούσε ο πεθερός. Παράδ: ο γιός "Παπαβασιλείου" πήρε το επώνυμο του πεθερού: "Μπαλτές"
- Μεταξύ πρώτων εξαδέλφων ποτέ. Έχομε μόνο μια περίπτωση μεταξύ δευτέρων εξαδέλφων.
- Υπήρχε
- Δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση
- Δεν θυμόμαστε διαζύγιο στο χωριό Βάβδος
- Συνήθως ο νονός του γαμπρού
- Το πρώτο παιδί το βάφτιζε ο κουμπάρος. Τα υπόλοιπα η γυναίκα του και προ παντός τα παιδιά του.
- Προτιμόταν συγγνείς ή φίλος. Δεν υπήρχαν πλούσιοι στο χωριό.
- Απαγορευόταν τελείως
- Ποτέ
- Δεν έχομε τέτοιες περιπτώσεις στο Βάβδο
- Βεβαίως
- Με γραπτό προικοσύμφωνο. "Προικοσύμφωνο"
- Προφορικές υποσχέσεις ενώπιον του παπά και συγγενών
- Συνήθως ο δάσκαλος του χωριού. Υπέγραφε απαραιτήτως ο παπάς και ωρισμένοι συγγενείς. Οι αγράμματοι έκαναν με την πέννα έναν σταυρό στο προικοσύμφωνο.
- Ανάλογα όσα είχε ο πατέρας της νύφης
- Πολύ σπάνια
- Στο χωριό. Σε πόλη ποτέ.
- Ναι
- Δέντρα και ζώα
- Δεν υπήρχε έθιμο το μεγαλύτερο να πάρει περισσότερη προίκα
- Δεν έχομε τέτοια περίπτωση
- Η προίκα της μητέρας γινόταν οικογενειακή περιουσία η οποία μοιραζόταν συνήθως εξ ίσου σε όλα τα παιδιά
- Είχαν υποχρεωτική και οι αδελφοί ανεξάρτητα αν ζούσε ο πατέρας
- Όχι, στα παλαιότερα χρόνια
- Αν πέθαινε λίγο καιρό μετά το γάμο επιστρεφόταν. Αν ζούσαν μαζί πολλά χρόνια παρέμενε στον άνδρα της.
- Όχι ποτέ
- Συνήθως μόλις παντρευόταν και έφευγαν από το πατρικό τους. Την περιουσία έπαιρναν όσοι παρέμεναν κοντά στους γονείς τους μέχρι το θάνατό τους.
- Αυτά τα κανόνιζε ο πατέρας. Ούτε ο πρωτότοκος ούτε ο υστερότοκος είχε περισσότερα δικαιώματα.
- Μάλλον μικρότερο μερίδιο είχαν τα κορίτσια
- Τα παλιά χρόνια προφορικά. Τα τελευταία με διαθήκη.
- Όταν δεν υπήρχε πατέρας τα μοίραζαν σε ίσα μερίδια και έριχναν λαχνό
- Δεν ήταν καθορισμένο το μερίδιο. Το μερίδιο αυτό παρέμενε και μετά το θάνατό της στο γιό ή στην κόρη που την περιποιόταν στα τελευταία χρόνια της ζώής της.
- Κανένας άλλος εκτός από τη χήρα γυναίκα
- Μόνο οι κόρες του
- Τους θείους τους κληρονομούσαν τα ανίψια τους
- Μόνο αν δεν είχε κανένα παιδί
- Παιδιά των πιο στενών συγγενών
- Κληρονομούσε όλη την περιουσία