Πενταγιοί

Πενταγιοί

  1. Ψηφιακό τεκμήριο
  2. Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
  3. Πενταγιοί
  4. 1486
  5. Φωκίδας
  6. Δεν υπάρχει.
  7. Όχι
  8. Όχι
  9. Υπήρχαν 10 εκκλησίες. Η πρώτη είχε χτιστεί 1446.
  10. Οι εκκλησίες ανήκαν στη Μητρόπολη όπως και σήμερα, για να χτιστούν όμως είχε προσφερθεί βοήθεια των χωριανών.
  11. Ένα
  12. Το 1810 περίπου.
  13. Γύρω στα 1940, η κτηνοτροφία και η γεωργία ήταν οι κυριότερες ασχολίες των κατοίκων.
  14. Σιτάρια και αραβόσιτος καθώς επίσης πατάτες, αμπέλια, κρεμύδια.
  15. Όλα τα παραπάνω προϊόντα προορίζονταν για αυτοκατανάλωση εκτός από το κρασί στο οποίο γινόταν και εμπόριο.
  16. Σήμερα καλλιεργούνται τα ίδια προϊόντα στην περιοχή. Εξακολουθούν οι παλιές καλλιέργειες αλλά γίνομται σε μικρότερη ποσότητα.
  17. Κεφαλοχώρι
  18. Ναι
  19. Πάνω από 20 στρέμματα
  20. Γύρω στος 10 κατοίκους.
  21. Σήμερα το μέγεθος ενός μέσου κλήρου είναι 20 στρέμματα.
  22. Ναι
  23. Οικόσιτη κτηνοτροφία 'αρχισε να υπάρχει γύρω στο 1950.
  24. Υπήρχαν 3 τσελιγκάτα. Εκ των οποίων δεν υπάρχει κανένα.
  25. Όχι
  26. Όχι
  27. Ήταν συνηθισμένο. Οι κάτοικοι του χωριού προσέφεραν εργασία χωρίς αμοιβή για εκτέλεση έργων, που ήταν αναγκαία στην κοινότητα.
  28. Ήταν υποχρεωτική αναλογα βέβαια με την ηλικίαν. Αυτοί που δεν μπορούσαν για λόγους υγείας ή γήρατος δεν συμμετείχαν. Πολλές φορές ανάλογα με τις ανάγκες συμμετείχαν και οι γυναίκες.
  29. Όχι, δεν τον τιμωρούσαν.
  30. Η αλληλοβοήθεια ήταν συνηθισμένο φαινόμενο ανάμεσα στις οικογένειες της κοινότητας. Και ίσχυε στις πιο επείγουσες εργασίες.
  31. Ίσχυε στο χτίσιμο σπιτιών και σε περιπτώσεις που η οικογένεια δεν μπορούσε να κάνει μόνη της μια δουλειά.
  32. Όχι
  33. "Παππού" - παππούλη.
  34. "Μάικο". Αργότερα κυρούλα, αργότερα γιαγιά.
  35. Παππού - παππούλη
  36. Μαΐκο - κυρούλα - γιαγιά
  37. Με το όνομά τους.
  38. Με το όνομά τους.
  39. Με το όνομά του ή "αδελφέ".
  40. Με το όνομά τους ή "αδελφή".
  41. Όχι
  42. Όχι
  43. Δεν υπήρχε διάκριση.
  44. "Θείε" ,"μπάρμπα"
  45. "Θειά", "θεία"
  46. Τον αδελφό "μπάρμπα" "θείε" και την αδελφή "θεία".
  47. Με τα ονόματά τους.
  48. Με το όνομά τους.
  49. Όχι
  50. Προγονά
  51. Διπλάρικα
  52. Συμπεθέρους
  53. Αφέντη
  54. Με το όνομά του ή πατέρα.
  55. Με το όνομά της ή μαμά, μάνα.
  56. Με το όνομά του ή παιδί μου.
  57. Με το όνομά του ή παιδί μου.
  58. Με το όνομά του.
  59. Με το όνομά της.
  60. Με το όνομά της.
  61. Με το όνομά του ο καθένας ή γυναίκα και άνδρα αντίστοιχα.
  62. Στο πρώτο παιδί έδιναν το όνομα του παππού από τον πατέρα αν ήταν αγόρι. Αν ήταν κορίτσι της γιαγιάς από τον πατέρα.
  63. Η γυναίκα παλιά έκανε από δουλειές του σπιτιού και όλες τις δουλειές του σπιτιού και όλες τις δουλειές που έκανε ένας άνδρας.
  64. Όλες τις αγροτικές δουλειές τις έκαναν οι γυναίκες, έκαναν ακόμη και χωράφι με τα βόδια. Και αργότερα με τα άλογα.
  65. Όλες τις δουλειές που είχαν σχέση με την κτηνοτροφία τις έκαναν και οι γυναίκες.
  66. Από 14ων χρονών περίπου τα αγόρια βοηθούσαν στις δουλειές έξω από το σπίτι ενώ τα κορίτσια συνήθως ασχολούνταν με δουλειές του σπιτιού.
  67. Έπρεπε πρώτα να παντρευτούν όλα τα κορίτσια.
  68. Για τα παιδιά έπρεπε να έχουν υπηρετήσει στο στρατό, για τα κορίτσια γύρω στα 20. Επιτρεπόταν η γυναίκα να είναι μεγαλύτερη αλλά δεν ήταν συνηθισμένο φαινόμενο.
  69. Συνήθως στο πατρικό του γαμπρού ή σε κάποιο σπίτι που αποτελούσε προίκα της νύφης.
  70. Συνέβαινε και ζούσαν όλοι μαζί, εργαζόταν, έτρωγαν, και φυσικά κοιμόταν κάτω από την ίδια στέγη.
  71. Ναι
  72. Ανάλογα με την περίπτωση.
  73. Όποιος ήθελε να μείνει στο πατρικό σπίτι αφού οι άλλοι θα έπαιρναν μεγαλύτερο μερίδιο και γιατί το σπίτι που έμεινε ο άλλος αδελφός τους.
  74. Όταν δεν είχε αγόρι.
  75. Ναι
  76. Ανάλογα, συνήθως βέβαια για το μικρότερο.
  77. Υπήρξε περίπτωση γάμου μεταξύ πρώτων εξαδέλφων από μητέρα.
  78. Όχι
  79. Όχι δεν υπήρχε δέσμευση και μπορούσαν να παντρευτούν.
  80. Υπήρξαν περιπτώσεις διαζυγίων για διάφορους λόγους κυρίως για λόγους περιουσίας και τιμής.
  81. Ο νονός του γαμπρού.
  82. Το πρώτο παιδί το βάφτιζε ο νονός του γαμπρού που στεφάνωνε και το ζευγάρι. Για τα άλλα παιδιά δεν υπήρχε δέσμευση εκτός αν ήθελε να βαφτίσει και άλλο ο ίδιος.
  83. Συνήθως κάποιος πλούσιος και κοινωνικά ανώτερος.
  84. Όχι
  85. Όταν μια οικογένεια είχε μόνο κορίτσια τότε μπορούσε να γίνει αδελφοποιτό κάποιο από αυτά με κάποιο ή κάποια αγόρια που το προστατεύαν και το είχαν σαν αδελφή τους.
  86. Το αγόρι ή τα αγόρια που ήταν αδελφοποιτοί με κάποιο κορίτσι ήταν υποχρεωμένος ή υποχρεωμένοι να το προικήσουν.
  87. Αδελφοποιτοί μπορούσαν να γίνουν γυναίκα με άνδρα.
  88. Υπήρχε.
  89. Η προικοδοσία γινόταν προφορικά τα πολύ παλιά χρόνια. Με τον καιρό όμως έφτιαχναν προικοσύμφωνα που είχαν τη σημερινή ονομασία.
  90. Περίπου 20000 δραχμές
  91. Ναι
  92. Συνήθως στο χωριό.
  93. Ναι
  94. Ναι
  95. Δεν έπαιρναν όλα τα κορίτσια την ίδια προίκα. Ανεξαρτήτως όμως εθίματος ανάλογα με τη συμφωνία και τα προσόντα που διέθετε κάθε κορίτσι (π.χ. ομορφιά).
  96. Είχαν και οι αδελφοί υποχρέωση να συνεισφέρουν στην προίκιση των κοριτσιών της οικογένειας ανεξάρτητα αν ζούσε ή όχι ο πατέρας.
  97. Είχε δικαίωμα να ζητήσει κληρονομικό μερίδιο.
  98. Επιστρεφόταν
  99. Όχι
  100. Ανάλογα με τις περιστάσεις.
  101. Όλα τα αγόρια κληρονομούσαν ίσα μερίδια.
  102. Ανάλογα μπορεί να ήταν μεγαλύτερο ή μικρότερο ή και ίσο.
  103. Συνήθως με διαθήκη.
  104. Το μοίρασμα της κληρονομιάς γινόταν και με λαχνό μεταξύ των αδελφιών παρόντων συγγένων σαν μαρτύρων.
  105. Εκτός από την γυναίκα κανένας άλλος.
  106. Τον κληρονομούσαν οι κόρες του.
  107. Αν δεν είχε καθόλου παιδιά.
  108. Συνήθως προτιμούσαν ορφανά.
  109. Το υιοθετημένο παιδί κληρονομούσε εξ ολοκλήρου την περιουσία του πατέρα του.