- Ψηφιακό τεκμήριο
- Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών
- Βουνιχώρα
- 1476
- Βουνιχώρας
- Παρνασσίδας
- Φωκίδας
- Δεν υπάρχει παλιό όνομα.
- Όχι
- Όχι
- Όχι
- Την ίδια που μιλάει σήμερα.
- Υπάρχουν τρείς (3), ο Άγιος Νικόλαος, ο Όσιος Λουκάς και η Ζωοδόχος Πηγή. Ο άγιος Νικόλαος ήταν η πρώτη κτίστηκε γύρω στα 1500.
- Όχι, ήταν κοινές.
- Ένα
- Γύρω στα 1850.
- Γεωργοκτηνοτροφία
- Σιτηρά και αμπέλια.
- Όλα για αυτοκατανάλωση.
- Αμύγδαλα, ελιές, αμπέλια. Δεν καλλιεργούνται σιτηρά. Νέες καλλιέργειες, η ελιά από το έτος 1963.
- Όχι τίποτα απ' αυτά.
- Όχι
- 50 στρέμματα
- 60 οικογένειες
- Εκατό (100) οικογένειες.
- Ναι
- Δεν υπάρχει συστηματική οικόσιτη κτηνοτροφία.
- Ναι, υπήρχαν περίπου 10. Τώρα δεν υπάρχουν.
- Όχι
- Όχι
- Η κοινότητα ιδρύθηκε το έτος 1912.
- Τη δεκάτη (1/10) της σοδειάς, στους εργολάβους (τοπικούς). (Την έπαιρναν την εργολαβία κάτοικοι του χωριού δύο (2), με δημοπρασία).
- Σε πλούσιους και φτωχούς ανάλογα με το "βιός" (πολλά ζώα και κτήματα).
- Ναι
- Ναι, ήταν υποχρεωτική σε άνδρες και γυναίκες, από το έτος 21ο μέχρι το 60ο της ηλικίας των. Πολλές φορές και εθελοντική.
- Πλήρωνε τα καθοριζόμενα από το Κοιν. Συμβούλιο ημερομίσθια υποχρεωτικής εργασίας.
- Ναι, η αλληλοβοήθεια ήταν και είναι συνηθισμένο φαινόμενο ανάμεσα στις οικογένειες, και κυρίως στο θέρο , και τρύγο.
- Ισχύει και σ' άλλες περιπτώσεις αλληλοβοήθειας αλλά σε μικρή κλίμακα.
- Όχι, και στα δύο φύλλα.
- Στα παλιά χρόνια (προ του 1920), κατοικούσαν στο ίδιο σπίτι μαζί σε πολλές περιπτώσεις και τρία αδέλφια με τις γυναίκες των, παιδιά των και γονείς των. Ποτέ όμως τ' αδέλφια των γυναικών (γυναικαδέλφια).
- Πατέρα και μάνα
- Παπού
- Γιαγιά
- Παπού
- Γιαγιά
- Τ' αγγόνι μου, τ' αγκόνια μου
- Τ' αγγόνια μου
- Οι αδελφοί μου ή τ' αδέρφιά μου
- Αδερφές μου
- Ναι, ο σεβασμός.
- Τα ίδια
- Με τα ονόματά τους.
- Μπάρμπα
- Θειά
- Μπάρμπα, θειά
- Τ' ανήψιά μου ή τ' ανηψούδια μου
- Παιδί κορίτσι
- Όχι για τα πρωτότοκα, για τα υστερότοκα "Βενιαμίν".
- Προγόνια ή μλαδέρφια
- Μπνάρικα
- Συμπεθέρους
- Πατέρα
- Μάνα
- Αφέντη ή το όνομά τους.
- Πατέρα ή γέροντα
- Μάνα ή γριά
- "Κουνιάδος", "κουνιάδα" και το όνομά τους.
- Ο γαμπρός μου ο ...
- Ο γαμπρός μου ο ...
- Ο γαμπρός μας ο ...
- Η νύφη μας η ...
- Η νύφη μας η ...
- Μαρή, Μαρέ.
- Α) Του παπού από τον πατέρα, της μητέρας από τον πατέρα, μετά του πατέρα και της μητέρας από τη μητέρα. β) Μετά από πεθαμένους αδελφούς του πατέρα, μητέρας και έπειτα ο νονός.
- Οι άνδρες περιοριζόντουσαν κυρίως στη κτηνοτροφία ή εξωγεωργικές εργασίες (μεροκάματο) και οι γυναίκες σπίτι, παιδιά, ξύλα, νερό, χωράφια.
- Καλλιέργεια των αγροκτημάτων τους.
- Βοηθούσαν στη βοσκή του κοπαδιού, στη στρούγκα.
- Καμία
- Θα ήταν αθρόα η συμμετοχή των γυναικών αν υπήρχε βιοτεχνία, όπως υφαντουργία, πλεκτών κ.λπ.
- Τις ποιμενικές και βαριές χειρονακτικές εργασίες (νταμάρια, μεταλλεία κ.λπ.)
- Πριν καλά-καλά βγάλουν το Δημοτικό Σχολείο. Στα μεν αγόρια στις δουλειές του πατέρα, στα δε κορίτσια κυρίως να νταντεύουν τα μικρότερα αδέλφια των.
- Πάντρευαν πρώτα κατά σειρά ηλικίας και μετά τ' αγόρια κατά σειρά επίσης ηλικίας.
- Μετά τα 20 για τις γυναίκες και όταν τελείωναν τις στρατιωτικές των υποχρεώσεις για τους άνδρες για τους άνδρες. Η γυναίκα κατά κανόνα να είναι μικρότερη του άνδρα.
- Κατά κανόνα, ναι, απ' το ίδιο χωριό. Όμως πολλές φορές διάλεγαν και από κοντινά χωριά, κυρίως να είναι από μεγάλα σόϊα.
- Τις περισσότερες φορές στο πατρικό σπίτι του γαμπρού, λιγότερες σε ξέχωρο σπίτι και στης νύφης, όταν ήταν μοναχοκόρη ή μικρότερη κόρη οικογένειας χωρίς αγόρια.
- Ναι, στο προ του 1920 χρόνια συζούσαν κάτω από την ίδια στέγη και έτρωγαν μαζί.
- Ναι
- Κυρίως όταν γινόντουσαν πολλοί και δεν τους χωρούσε το σπίτι, και άλλοτε όταν γκρίνιαζαν οι συνηφάδες.
- Πάντα το μικρότερο τέκνο.
- Όταν δεν είχε αγόρι.
- Όχι
- Για το μικρότερο.
- Ναι, και κυρίως το περισσότερο μέρος της περιουσίας και πολλές φορές ολόκληρο.
- Όχι, διατηρούσε ο γαμπρός το δικό του. Όμως, έπαιρνε το (παρατσούκλι του) παρόνομά του. Του γαμπρού το επώνυμο έπαιρναν τα παιδιά.
- Όχι δεν υπήρχε περίπτωση πρώτων εξαδέλφων.
- Όχι, όταν ήταν από μητέρα.
- Όχι, δεν υπήρχε κώλυμα.
- Μία ή δύο περιπτώσεις, ασυμφωνία χαρακτήρων ή αθέτηση προίκας.
- Κατά προτίμηση ο νονός του γαμπρού.
- Ο κουμπάρος ή η κουμπάρα που στεφάνωσε. Για τα υπόλοιπα, δεν υπήρχε διάκριση. Πολλές φορές είχαν και τον ίδιο νουνό.
- Κάποιο πρόσωπο που θα τους εξυπηρετούσε στα ενδιαφέροντά των (επαγγελματικά, κοινωνικά κ.λπ.)
- Απαγορευόταν
- Όχι
- Κυρίως φίλοι ομόρων χωριών.
- Αλληλοϋποστήριξη στις επαγγελματικές των απασχολήσεις και στη συμπεριφορά των κοινωνικών υποχρεώσεων.
- Μόνο μεταξύ ανδρών.
- Υπήρχε και υπάρχει ακόμη και σήμερα.
- Προφορικά και με προικοσύμφωνο.
- Όχι
- Ο πεθερός με το γαμπρό.
- Αγροκτήματα τα παλιά χρόνια, τώρα παίρνουν και μετρητά ανάλογα με την οικον. κατάσταση.
- Στο χωριό όλοι.
- Τελευταία σε πόλεις.
- Ναι
- Δένδρα και ζώα
- Κατά κανόνα ναι, πολλές φορές όμως αν κάποια ήταν άσχημη ή μεγάλη έπαιρνε περισσότερη προίκα.
- Όχι
- Όχι, η προίκα της μητέρας δεν αποτελούσε ξέχωρο μερίδιο πατρικής περιουσία και μοιραζόταν ανάλογα. Και μόνο όταν πέθαινε η μητέρα και παντρευόταν ξανά ο άνδρας της, τότε αποτελούσε ξέχωρο μερίδιο.
- Ναι είχαν και οι αδελφοί συνεισφορά στη προίκιση των κοριτσιών.
- Κατά κανόνα όχι.
- Παρέμεινε στον άνδρα της.
- Όχι
- Όχι
- Κατά κανόνα κατά σειρά που παντρευόταν και έμεινε ένα μέρος της περιουσίας "γεροκόμειο" που το έπαιρνε συνήθως ο μικρότερος γιός, ο οποίος συντηρούσε μέχρι θανάτου τους γονείς του.
- Όχι όλοι το ίδιο, εκτός στη περίπτωση της 52ης ερώτησης.
- Περισσότερο ή λιγότερο ανάλογα με τον γαμπρό και της ομορφιάς που θα είχε το κορίτσι. Πολλές φορές δεν έμεινε τίποτα για τ' αγόρια.
- Συνήθως προφορικά, ή με απλό χαρτί. Σπάνια με διαθήκη.
- Ναι γινόταν με λαχνό αφού μοιραζόταν κατά το δυνατό σε ίσα μερίδια μεταξύ αδελφών.
- Το 1/3
- Οι αδελφοί του άνδρα.
- Οι κόρες του
- Μόνο τα αδέλφια του πατέρα του, σπάνια στη δεύτερη περίπτωση.
- Μόνο όταν δεν είχε καθόλου παιδιά.
- Παιδιά αδελφών
- Τα ίδια με τα γνήσια.
